0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
قُلْ
إِنْ
كَانَتْ
لَكُمُ
الدَّارُ
الْآخِرَةُ
عِنْدَ
اللَّهِ
خَالِصَةً
مِنْ
دُونِ
النَّاسِ
فَتَمَنَّوُا
الْمَوْتَ
إِنْ
كُنْتُمْ
صَادِقِينَ
94
وَلَنْ
يَتَمَنَّوْهُ
أَبَدًا
بِمَا
قَدَّمَتْ

بگو: «اگر در نزد خدا، سراى بازپسين يكسر به شما اختصاص دارد، نه ديگر مردم، پس اگر راست مىگوييد آرزوى مرگ كنيد.» (94)
أَيْدِيهِمْ
ۗ
وَاللَّهُ
عَلِيمٌ
بِالظَّالِمِينَ
95
وَلَتَجِدَنَّهُمْ
أَحْرَصَ
النَّاسِ
عَلَىٰ
حَيَاةٍ
وَمِنَ

ولى به سبب كارهايى كه از پيش كردهاند، هرگز آن را آرزو نخواهند كرد. و خدا به [حال] ستمگران داناست. (95)
الَّذِينَ
أَشْرَكُوا
ۚ
يَوَدُّ
أَحَدُهُمْ
لَوْ
يُعَمَّرُ
أَلْفَ
سَنَةٍ
وَمَا
هُوَ
بِمُزَحْزِحِهِ
مِنَ
الْعَذَابِ
أَنْ
يُعَمَّرَ
ۗ
وَاللَّهُ
بَصِيرٌ
بِمَا
يَعْمَلُونَ
96
قُلْ
مَنْ
كَانَ

و آنان را مسلما آزمندترين مردم به زندگى، و [حتى حريصتر] از كسانى كه شرك مىورزند خواهى يافت. هر يك از ايشان آرزو دارد كه كاش هزار سال عمر كند با آنكه اگر چنين عمرى هم به او داده شود، وى را از عذاب دور نتواند داشت. و خدا بر آنچه مىكنند بيناست. (96)
عَدُوًّا
لِجِبْرِيلَ
فَإِنَّهُ
نَزَّلَهُ
عَلَىٰ
قَلْبِكَ
بِإِذْنِ
اللَّهِ
مُصَدِّقًا
لِمَا
بَيْنَ
يَدَيْهِ
وَهُدًى
وَبُشْرَىٰ
لِلْمُؤْمِنِينَ
97
مَنْ
كَانَ
عَدُوًّا
لِلَّهِ
وَمَلَائِكَتِهِ
وَرُسُلِهِ
وَجِبْرِيلَ

بگو: «كسى كه دشمن جبرئيل است [در واقع دشمن خداست] چرا كه او، به فرمان خدا، قرآن را بر قلبت نازل كرده است، در حالى كه مؤيد [كتابهاى آسمانى] پيش از آن، و هدايت و بشارتى براى مؤمنان است.» (97)
وَمِيكَالَ
فَإِنَّ
اللَّهَ
عَدُوٌّ
لِلْكَافِرِينَ
98
وَلَقَدْ
أَنْزَلْنَا
إِلَيْكَ
آيَاتٍ
بَيِّنَاتٍ
ۖ
وَمَا

هر كه دشمن خدا، و فرشتگان و فرستادگان او، و جبرئيل و ميكائيل است [بداند كه] خدا يقينا دشمن كافران است. (98)
يَكْفُرُ
بِهَا
إِلَّا
الْفَاسِقُونَ
99
أَوَكُلَّمَا
عَاهَدُوا
عَهْدًا
نَبَذَهُ
فَرِيقٌ
مِنْهُمْ
ۚ
بَلْ

و همانا بر تو آياتى روشن فرو فرستاديم، و جز فاسقان [كسى] آنها را انكار نمىكند. (99)
أَكْثَرُهُمْ
لَا
يُؤْمِنُونَ
100
وَلَمَّا
جَاءَهُمْ
رَسُولٌ
مِنْ
عِنْدِ
اللَّهِ
مُصَدِّقٌ
لِمَا
مَعَهُمْ

و مگر نه اين بود كه [يهود] هر گاه پيمانى بستند، گروهى از ايشان آن را دور افكندند؟ بلكه [حقيقت اين است كه] بيشترشان ايمان نمىآورند. (100)
نَبَذَ
فَرِيقٌ
مِنَ
الَّذِينَ
أُوتُوا
الْكِتَابَ
كِتَابَ
اللَّهِ
وَرَاءَ
ظُهُورِهِمْ
كَأَنَّهُمْ
لَا
يَعْلَمُونَ
101

و آنگاه كه فرستادهاى از جانب خداوند برايشان آمد -كه آنچه را با آنان بود تصديق مىداشت- گروهى از اهل كتاب، كتاب خدا را پشت سر افكندند، چنانكه گويى [از آن هيچ] نمىدانند. (101)
صفحه: -
موقعیت:
1.7 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: