وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
و آنگاه كه فرستاده‌اى از جانب خداوند برايشان آمد -كه آنچه را با آنان بود تصديق مى‌داشت- گروهى از اهل كتاب، كتاب خدا را پشت سر افكندند، چنانكه گويى [از آن هيچ] نمى‌دانند.
آیه 101 سوره الْبَقَرَة
بیان آیات
کلمه(نبذه) از ماده(نون - باء- ذال) است ، که بمعناى دور انداختن است(ولما جائهم رسول) الخ ، مراد از این رسول ، پیامبر عزیز اسلام است ، نه هر پیامبرى که تورات یهود را تصدیق داشته ،
چون جمله :(ولما جائهم) استمرار را نمى رساند، بلکه دلالت بر یکبار دارد، و این آیه بمخالفت یهود با حق و حقیقت اشاره مى کند، که از در دشمنى با حق ، بشارتهاى تورات بآمدن پیامبر اسلام را کتمان کردند، و به پیامبرى که تورات آنان را تصدیق میکرد ایمان نیاوردند.