0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَمَا
لَكُمْ
أَلَّا
تَأْكُلُوا
مِمَّا
ذُكِرَ
اسْمُ
اللَّهِ
عَلَيْهِ
وَقَدْ
فَصَّلَ
لَكُمْ
مَا
حَرَّمَ
عَلَيْكُمْ
إِلَّا
مَا
اضْطُرِرْتُمْ
إِلَيْهِ
ۗ
وَإِنَّ
كَثِيرًا
لَيُضِلُّونَ
بِأَهْوَائِهِمْ
بِغَيْرِ
عِلْمٍ
ۗ
إِنَّ
رَبَّكَ
هُوَ
أَعْلَمُ
بِالْمُعْتَدِينَ
119
وَذَرُوا
ظَاهِرَ
الْإِثْمِ
وَبَاطِنَهُ
ۚ
إِنَّ

و شما را چه شده است كه از آنچه نام خدا بر آن برده شده است نمىخوريد؟ با اينكه [خدا] آنچه را بر شما حرام كرده -جز آنچه بدان ناچار شدهايد- براى شما به تفصيل بيان نموده است. و به راستى، بسيارى [از مردم، ديگران را] از روى نادانى، با هوسهاى خود گمراه مىكنند. آرى، پروردگار تو به [حال] تجاوزكاران داناتر است. (119)
الَّذِينَ
يَكْسِبُونَ
الْإِثْمَ
سَيُجْزَوْنَ
بِمَا
كَانُوا
يَقْتَرِفُونَ
120
وَلَا
تَأْكُلُوا
مِمَّا
لَمْ

و گناه آشكار و پنهان را رها كنيد، زيرا كسانى كه مرتكب گناه مىشوند، به زودى در برابر آنچه به دست مىآوردند كيفر خواهند يافت. (120)
يُذْكَرِ
اسْمُ
اللَّهِ
عَلَيْهِ
وَإِنَّهُ
لَفِسْقٌ
ۗ
وَإِنَّ
الشَّيَاطِينَ
لَيُوحُونَ
إِلَىٰ
أَوْلِيَائِهِمْ
لِيُجَادِلُوكُمْ
ۖ
وَإِنْ
أَطَعْتُمُوهُمْ
إِنَّكُمْ
لَمُشْرِكُونَ
121
أَوَمَنْ
كَانَ
مَيْتًا
فَأَحْيَيْنَاهُ

و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخوريد، چرا كه آن قطعاً نافرمانى است. و در حقيقت، شيطانها به دوستان خود وسوسه مىكنند تا با شما ستيزه نمايند. و اگر اطاعتشان كنيد قطعاً شما هم مشركيد. (121)
وَجَعَلْنَا
لَهُ
نُورًا
يَمْشِي
بِهِ
فِي
النَّاسِ
كَمَنْ
مَثَلُهُ
فِي
الظُّلُمَاتِ
لَيْسَ
بِخَارِجٍ
مِنْهَا
ۚ
كَذَٰلِكَ
زُيِّنَ
لِلْكَافِرِينَ
مَا
كَانُوا
يَعْمَلُونَ
122
وَكَذَٰلِكَ
جَعَلْنَا
فِي
كُلِّ
قَرْيَةٍ
أَكَابِرَ

آيا كسى كه مرده[دل] بود و زندهاش گردانيديم و براى او نورى پديد آورديم تا در پرتو آن، در ميان مردم راه برود، چون كسى است كه گويى گرفتار در تاريكيهاست و از آن بيرونآمدنى نيست؟ اين گونه براى كافران آنچه انجام مىدادند زينت داده شده است. (122)
مُجْرِمِيهَا
لِيَمْكُرُوا
فِيهَا
ۖ
وَمَا
يَمْكُرُونَ
إِلَّا
بِأَنْفُسِهِمْ
وَمَا
يَشْعُرُونَ
123
وَإِذَا

و بدين گونه، در هر شهرى گناهكاران بزرگش را مىگماريم تا در آن به نيرنگ پردازند، و[لى] آنان جز به خودشان نيرنگ نمىزنند و درك نمىكنند. (123)
جَاءَتْهُمْ
آيَةٌ
قَالُوا
لَنْ
نُؤْمِنَ
حَتَّىٰ
نُؤْتَىٰ
مِثْلَ
مَا
أُوتِيَ
رُسُلُ
اللَّهِ
ۘ
اللَّهُ
أَعْلَمُ
حَيْثُ
يَجْعَلُ
رِسَالَتَهُ
ۗ
سَيُصِيبُ
الَّذِينَ
أَجْرَمُوا
صَغَارٌ
عِنْدَ
اللَّهِ
وَعَذَابٌ
شَدِيدٌ
بِمَا
كَانُوا
يَمْكُرُونَ
124

و چون آيتى برايشان بيايد، مىگويند: «هرگز ايمان نمىآوريم تا اينكه نظير آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما [نيز] داده شود.» خدا بهتر مىداند رسالتش را كجا قرار دهد. به زودى، كسانى را كه مرتكب گناه شدند، به [سزاى ]آنكه نيرنگ مىكردند، در پيشگاه خدا خوارى و شكنجهاى سخت خواهد رسيد. (124)
صفحه: -
موقعیت:
14.59 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: