background
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى
15
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
16
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى
17
جز نگون‌بخت‌تر[ين مردم‌] در آن درنيايد: (15) همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت. (16) و پاك‌رفتارتر[ين مردم‌] از آن دور داشته خواهد شد: (17)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ
18
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ
19
همان كه مال خود را مى‌دهد [براى آنكه‌] پاك شود، (18) و هيچ كس را به قصد پاداش‌يافتن نعمت نمى‌بخشد، (19)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ
20
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ
21
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد]. (20) و قطعاً بزودى خشنود خواهد شد. (21)
سورَةُ الضُّحَیٰ
آیاتها
11
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالضُّحَىٰ
1
وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ
2
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ
3
وَلَلْآخِرَةُ
سوگند به روشنايى روز، (1) سوگند به شب چون آرام گيرد، (2) [كه‌] پروردگارت تو را وانگذاشته، و دشمن نداشته است. (3)
خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ
4
وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ
5
أَلَمْ يَجِدْكَ
و قطعاً آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود. (4) و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد، تا خرسند گردى. (5)
يَتِيمًا فَآوَىٰ
6
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ
7
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ
8
فَأَمَّا
مگر نه تو را يتيم يافت، پس پناه داد؟ (6) و تو را سرگشته يافت، پس هدايت كرد؟ (7) و تو را تنگدست يافت و بى‌نياز گردانيد؟ (8)
الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ
9
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ
10
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ
و اما [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار، (9) و گدا را مران، (10)
فَحَدِّثْ
11
و از نعمت پروردگار خويش [با مردم‌] سخن گوى. (11)
سورَةُ الشَّرْح
آیاتها
8
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ
1
وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ
2
الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ
3
آيا براى تو سينه‌ات را نگشاده‌ايم؟ (1) و بار گرانت را از [دوش‌] تو برنداشتيم؟ (2) [بارى‌] كه [گويى‌] پشت تو را شكست. (3)
وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ
4
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا
5
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ
و نامت را براى تو بلند گردانيديم. (4) پس [بدان كه‌] با دشوارى، آسانى است. (5)
يُسْرًا
6
فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ
7
وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ
8
آرى، با دشوارى، آسانى است. (6) پس چون فراغت يافتى، به طاعت دركوش؛ (7) و با اشتياق، به سوى پروردگارت روى آور. (8)
صفحه: -