background
سورَةُ الْفَجْر
آیاتها
30
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالْفَجْرِ
1
وَلَيَالٍ عَشْرٍ
2
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ
3
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ
4
سوگند به سپيده‌دم، (1) و به شبهاى دهگانه، (2) و به جفت و تاق، (3) و به شب، وقتى سپرى شود. (4)
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ
5
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
6
آيا در اين، براى خردمند [نياز به‌] سوگندى [ديگر] است؟ (5) مگر ندانسته‌اى كه پروردگارت با عاد چه كرد؟ (6)
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ
7
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ
8
وَثَمُودَ الَّذِينَ
با عمارات ستون‌دار ارم، (7) كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟ (8)
جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ
9
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ
10
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ
11
فَأَكْثَرُوا
و با ثمود، همانان كه در درّه، تخته‌سنگها را مى‌بريدند؟ (9) و با فرعون، صاحب خرگاه‌ها [و بناهاى بلند]؟ (10) همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند، (11)
فِيهَا الْفَسَادَ
12
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
14
و در آنها بسيار تبهكارى كردند. (12) [تا آنكه‌] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت، (13) زيرا پروردگار تو سخت در كمين است. (14)
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ
15
وَأَمَّا
اما انسان، هنگامى كه پروردگارش وى را مى‌آزمايد، و عزيزش مى‌دارد و نعمت فراوان به او مى‌دهد، مى‌گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است.» (15)
إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ
16
كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ
و اما چون وى را مى‌آزمايد و روزى‌اش را بر او تنگ مى‌گرداند، مى‌گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است.» (16)
الْيَتِيمَ
17
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ
18
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا
ولى نه، بلكه يتيم را نمى‌نوازيد؛ (17) و بر خوراك‌[دادن‌] بينوا همديگر را بر نمى‌انگيزيد؛ (18)
لَمًّا
19
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا
20
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا
و ميراث [ضعيفان‌] را چپاولگرانه مى‌خوريد؛ (19) و مال را دوست داريد، دوست داشتنى بسيار. (20)
دَكًّا
21
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا
22
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ
نه چنان است، آنگاه كه زمين، سخت در هم كوبيده شود، (21) و [فرمان‌] پروردگارت و فرشته‌[ها] صف‌درصف آيند، (22)
يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ
23
و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند، آن روز است كه انسان پند گيرد؛ و[لى‌] كجا او را جاى پندگرفتن باشد؟ (23)
صفحه: -