background
سورَةُ الطَّارِق
آیاتها
17
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ
1
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ
2
النَّجْمُ الثَّاقِبُ
3
إِنْ كُلُّ
سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد. (1) و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست؟ (2) آن اختر فروزان. (3)
نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ
4
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ
5
خُلِقَ مِنْ
هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده‌] است. (4) پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است؟ (5)
مَاءٍ دَافِقٍ
6
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ
7
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ
از آب جهنده‌اى خلق شده، (6) [كه‌] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مى‌آيد. (7)
لَقَادِرٌ
8
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ
9
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ
10
در حقيقت، او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست. (8) آن روز كه رازها [همه‌] فاش شود، (9) پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ
11
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ
12
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ
13
سوگند به آسمان بارش‌انگيز، (11) سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت‌]، (12) [كه‌] در حقيقت، قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است؛ (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ
14
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا
15
وَأَكِيدُ كَيْدًا
16
فَمَهِّلِ
و آن شوخى نيست. (14) آنان دست به نيرنگ مى‌زنند. (15) و [من نيز] دست به نيرنگ مى‌زنم. (16)
الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا
17
پس كافران را مهلت ده، و كمى آنان را به حال خود واگذار. (17)
سورَةُ الْأَعْلَیٰ
آیاتها
19
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
1
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ
2
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ
3
نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى: (1) همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد. (2) و آنكه اندازه‌گيرى كرد و راه نمود. (3)
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ
4
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ
5
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ
6
و آنكه چمنزار را برآورد؛ (4) و پس [از چندى‌] آن را خاشاكى تيره‌گون گردانيد. (5) ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى‌] بر تو خواهيم خواند، تا فراموش نكنى؛ (6)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ
7
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ
8
جز آنچه خدا خواهد، كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‌داند. (7) و براى تو آسانترين [راه‌] را فراهم مى‌گردانيم. (8)
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ
9
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ
10
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى
11
پس پند ده، اگر پند سود بخشد. (9) آن كس كه ترسد، بزودى عبرت گيرد. (10) و نگون‌بخت، خود را از آن دور مى‌دارد؛ (11)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ
12
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ
13
قَدْ
همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد؛ (12) آنگاه نه در آن مى‌ميرد و نه زندگانى مى‌يابد. (13)
أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ
14
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ
15
رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد؛ (14) و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد. (15)
صفحه: -