background
إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَىٰ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ
مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ ۚ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ
عَلَيْكُمْ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ۚ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَىٰ ۙ وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ
فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ۙ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ
ۚ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ
مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا ۚ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ
ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
20
در حقيقت، پروردگارت مى‌داند كه تو و گروهى از كسانى كه با تواند، نزديك به دو سوم از شب يا نصف آن يا يك سوم آن را [به نماز] برمى‌خيزيد، و خداست كه شب و روز را اندازه‌گيرى مى‌كند. [او ]مى‌داند كه [شما] هرگز حساب آن را نداريد، پس بر شما ببخشود، [اينك‌] هر چه از قرآن ميسر مى‌شود بخوانيد. [خدا] مى‌داند كه به زودى در ميانتان بيمارانى خواهند بود، و [عده‌اى‌] ديگر در زمين سفر مى‌كنند [و] در پى روزى خدا هستند، و [گروهى‌] ديگر در راه خدا پيكار مى‌نمايند. پس هر چه از [قرآن‌] ميسر شد تلاوت كنيد و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و وام نيكو به خدا دهيد؛ و هر كار خوبى براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بيشتر باز خواهيد يافت. و از خدا طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده مهربان است. (20)
سورَةُ الْمُدَّثِّر
آیاتها
56
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ
1
قُمْ فَأَنْذِرْ
2
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ
3
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ
4
اى كشيده رداى شب بر سر، (1) برخيز و بترسان. (2) و پروردگار خود را بزرگ دار. (3) و لباس خويشتن را پاك كن. (4)
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ
5
وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ
6
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ
7
فَإِذَا نُقِرَ
و از پليدى دور شو. (5) و منّت مگذار و فزونى مطلب. (6) و براى پروردگارت شكيبايى كن. (7)
فِي النَّاقُورِ
8
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ
9
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ
10
پس چون در صور دميده شود، (8) آن روز [چه‌] روز ناگوارى است! (9) بر كافران آسان نيست. (10)
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا
11
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا
12
وَبَنِينَ شُهُودًا
13
مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار. (11) و دارايى بسيار به او بخشيدم، (12) و پسرانى آماده [به خدمت، دادم‌]، (13)
وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا
14
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ
15
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ
و برايش [عيش خوش‌] آماده كردم. (14) باز [هم‌] طمع دارد كه بيفزايم. (15)
لِآيَاتِنَا عَنِيدًا
16
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا
17
ولى نه، زيرا او دشمن آيات ما بود. (16) به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب‌] وادار مى‌كنم. (17)
صفحه: -