0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَأَنَّهُ
خَلَقَ
الزَّوْجَيْنِ
الذَّكَرَ
وَالْأُنْثَىٰ
45
مِنْ
نُطْفَةٍ
إِذَا
تُمْنَىٰ
46


و هم اوست كه دو نوع مىآفريند: نر و ماده، (45) از نطفهاى چون فرو ريخته شود. (46)
وَأَنَّ
عَلَيْهِ
النَّشْأَةَ
الْأُخْرَىٰ
47
وَأَنَّهُ
هُوَ
أَغْنَىٰ
وَأَقْنَىٰ
48
وَأَنَّهُ
هُوَ


و هم پديد آوردن [عالم] ديگر بر [عهده] اوست. (47) و هم اوست كه [شما را] بىنياز كرد و سرمايه بخشيد. (48)
رَبُّ
الشِّعْرَىٰ
49
وَأَنَّهُ
أَهْلَكَ
عَادًا
الْأُولَىٰ
50
وَثَمُودَ
فَمَا
أَبْقَىٰ
51



و هم اوست پروردگار ستاره «شِعرى». (49) و هم اوست كه عاديان قديم را هلاك كرد. (50) و ثمود را [نيز هلاك كرد] و [كسى را] باقى نگذاشت. (51)
وَقَوْمَ
نُوحٍ
مِنْ
قَبْلُ
ۖ
إِنَّهُمْ
كَانُوا
هُمْ
أَظْلَمَ
وَأَطْغَىٰ
52
وَالْمُؤْتَفِكَةَ

و پيشتر [از همه آنها] قوم نوح را، زيرا كه آنان ستمگرتر و سركشتر بودند. (52)
أَهْوَىٰ
53
فَغَشَّاهَا
مَا
غَشَّىٰ
54
فَبِأَيِّ
آلَاءِ
رَبِّكَ
تَتَمَارَىٰ
55
هَٰذَا
نَذِيرٌ



و شهرها[ى سَدوم و عاموره] را فرو افكند. (53) پوشاند بر آن [دو شهر، از باران گوگردى] آنچه را پوشاند. (54) پس به كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد روا مىدارى؟ (55)
مِنَ
النُّذُرِ
الْأُولَىٰ
56
أَزِفَتِ
الْآزِفَةُ
57
لَيْسَ
لَهَا
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ


اين [پيامبر نيز] بيمدهندهاى از [جمله] بيمدهندگان نخستين است. (56) [وه چه] نزديك گشت قيامت. (57)
كَاشِفَةٌ
58
أَفَمِنْ
هَٰذَا
الْحَدِيثِ
تَعْجَبُونَ
59
وَتَضْحَكُونَ
وَلَا
تَبْكُونَ
60



جز خدا كسى آشكاركننده آن نيست. (58) آيا از اين سخن عجب داريد؟ (59) و مىخنديد و نمىگرييد؟ (60)
وَأَنْتُمْ
سَامِدُونَ
61
فَاسْجُدُوا
لِلَّهِ
وَاعْبُدُوا
۩
62


و شما در غفلتيد. (61) پس خدا را سجده كنيد و بپرستيد. (62)

سورَةُ الْقَمَر
آیاتها
55
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
اقْتَرَبَتِ
السَّاعَةُ
وَانْشَقَّ
الْقَمَرُ
1
وَإِنْ
يَرَوْا
آيَةً
يُعْرِضُوا
وَيَقُولُوا
سِحْرٌ
مُسْتَمِرٌّ
2


نزديك شد قيامت و از هم شكافت ماه. (1) و هر گاه نشانهاى ببينند روى بگردانند و گويند: «سحرى دايم است.» (2)
وَكَذَّبُوا
وَاتَّبَعُوا
أَهْوَاءَهُمْ
ۚ
وَكُلُّ
أَمْرٍ
مُسْتَقِرٌّ
3
وَلَقَدْ
جَاءَهُمْ
مِنَ
الْأَنْبَاءِ

و به تكذيب دست زدند و هوسهاى خويش را دنبال كردند، و [لى] هر كارى را [آخر] قرارى است. (3)
مَا
فِيهِ
مُزْدَجَرٌ
4
حِكْمَةٌ
بَالِغَةٌ
ۖ
فَمَا
تُغْنِ
النُّذُرُ
5
فَتَوَلَّ
عَنْهُمْ
ۘ
يَوْمَ


و قطعاً از اخبار، آنچه در آن مايه انزجار [از كفر] است به ايشان رسيد. (4) حكمت بالغه [حق اين بود]، ولى هشدارها سود نكرد. (5)
يَدْعُ
الدَّاعِ
إِلَىٰ
شَيْءٍ
نُكُرٍ
6

پس، از آنان روى برتاب. روزى كه داعى [حق] به سوى امرى دهشتناك دعوت مىكند، (6)
صفحه: -
موقعیت:
77.47 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: