0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَلَقَدْ
خَلَقْنَا
الْإِنْسَانَ
وَنَعْلَمُ
مَا
تُوَسْوِسُ
بِهِ
نَفْسُهُ
ۖ
وَنَحْنُ
أَقْرَبُ
إِلَيْهِ
مِنْ
حَبْلِ
الْوَرِيدِ
16
إِذْ
يَتَلَقَّى
الْمُتَلَقِّيَانِ
عَنِ
الْيَمِينِ
وَعَنِ
الشِّمَالِ
قَعِيدٌ
17


و ما انسان را آفريدهايم و مىدانيم كه نفس او چه وسوسهاى به او مىكند، و ما از شاهرگ [او] به او نزديكتريم. (16) آنگاه كه دو [فرشته] دريافتكننده از راست و از چپ، مراقب نشستهاند. (17)
مَا
يَلْفِظُ
مِنْ
قَوْلٍ
إِلَّا
لَدَيْهِ
رَقِيبٌ
عَتِيدٌ
18
وَجَاءَتْ
سَكْرَةُ
الْمَوْتِ
بِالْحَقِّ

[آدمى] هيچ سخنى را به لفظ درنمىآورد مگر اينكه مراقبى آماده نزد او [آن را ضبط مىكند]. (18)
ۖ
ذَٰلِكَ
مَا
كُنْتَ
مِنْهُ
تَحِيدُ
19
وَنُفِخَ
فِي
الصُّورِ
ۚ
ذَٰلِكَ
يَوْمُ
الْوَعِيدِ
20
وَجَاءَتْ


و سكرات مرگ، به راستى در رسيد؛ اين همان است كه از آن مىگريختى؛ (19) و در صور دميده شود؛ اين است روز تهديد [من]. (20)
كُلُّ
نَفْسٍ
مَعَهَا
سَائِقٌ
وَشَهِيدٌ
21
لَقَدْ
كُنْتَ
فِي
غَفْلَةٍ
مِنْ
هَٰذَا
فَكَشَفْنَا

و هر كسى مىآيد [در حالى كه] با او سوقدهنده و گواهىدهندهاى است. (21)
عَنْكَ
غِطَاءَكَ
فَبَصَرُكَ
الْيَوْمَ
حَدِيدٌ
22
وَقَالَ
قَرِينُهُ
هَٰذَا
مَا
لَدَيَّ
عَتِيدٌ
23


[به او مىگويند:] «واقعاً كه از اين [حال] سخت در غفلت بودى. و[لى] ما پردهات را [از جلوى چشمانت] برداشتيم و ديدهات امروز تيز است.» (22) و [فرشته] همنشين او مىگويد: «اين است آنچه پيش من آماده است [و ثبت كردهام].» (23)
أَلْقِيَا
فِي
جَهَنَّمَ
كُلَّ
كَفَّارٍ
عَنِيدٍ
24
مَنَّاعٍ
لِلْخَيْرِ
مُعْتَدٍ
مُرِيبٍ
25
الَّذِي


[به آن دو فرشته خطاب مىشود:] «هر كافر سرسختى را در جهنم فروافكنيد، (24) [هر] بازدارنده از خيرى، [هر] متجاوز شكاكى (25)
جَعَلَ
مَعَ
اللَّهِ
إِلَٰهًا
آخَرَ
فَأَلْقِيَاهُ
فِي
الْعَذَابِ
الشَّدِيدِ
26
قَالَ
قَرِينُهُ

كه با خداوند، خدايى ديگر قرار داد. [اى دو فرشته،] او را در عذاب شديد فرو افكنيد. (26)
رَبَّنَا
مَا
أَطْغَيْتُهُ
وَلَٰكِنْ
كَانَ
فِي
ضَلَالٍ
بَعِيدٍ
27
قَالَ
لَا
تَخْتَصِمُوا
لَدَيَّ
وَقَدْ
قَدَّمْتُ

[شيطان] همدمش مىگويد: «پروردگار ما، من او را به عصيان وانداشتم، ليكن [خودش] در گمراهى دور و درازى بود.» (27)
إِلَيْكُمْ
بِالْوَعِيدِ
28
مَا
يُبَدَّلُ
الْقَوْلُ
لَدَيَّ
وَمَا
أَنَا
بِظَلَّامٍ
لِلْعَبِيدِ
29
يَوْمَ


[خدا] مىفرمايد: «در پيشگاه من با همديگر مستيزيد [كه] از پيش به شما هشدار داده بودم. (28) پيش من حكم دگرگون نمىشود، و من [نسبت] به بندگانم بيدادگر نيستم.» (29)
نَقُولُ
لِجَهَنَّمَ
هَلِ
امْتَلَأْتِ
وَتَقُولُ
هَلْ
مِنْ
مَزِيدٍ
30
وَأُزْلِفَتِ
الْجَنَّةُ
لِلْمُتَّقِينَ

آن روز كه [ما] به دوزخ مىگوييم: «آيا پر شدى؟» و مىگويد: «آيا باز هم هست؟» (30)
غَيْرَ
بَعِيدٍ
31
هَٰذَا
مَا
تُوعَدُونَ
لِكُلِّ
أَوَّابٍ
حَفِيظٍ
32
مَنْ
خَشِيَ
الرَّحْمَٰنَ


و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك گردانند، بىآنكه دور باشد. (31) [و به آنان گويند:] اين همان است كه وعده يافتهايد [و] براى هر توبهكار نگهبان [حدود خدا] خواهد بود: (32)
بِالْغَيْبِ
وَجَاءَ
بِقَلْبٍ
مُنِيبٍ
33
ادْخُلُوهَا
بِسَلَامٍ
ۖ
ذَٰلِكَ
يَوْمُ
الْخُلُودِ
34
لَهُمْ


آنكه در نهان از خداى بخشنده بترسد و با دلى توبهكار [باز] آيد. (33) به سلامت [و شادكامى] در آن درآييد [كه] اين روز جاودانگى است. (34)
مَا
يَشَاءُونَ
فِيهَا
وَلَدَيْنَا
مَزِيدٌ
35

هر چه بخواهند در آنجا دارند، و پيش ما فزونتر [هم] هست. (35)
صفحه: -
موقعیت:
74.5 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: