background
سورَةُ قٓ
آیاتها
45
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ
1
بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ
قاف، سوگند به قرآن باشكوه، (1)
هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ
2
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ
3
[كه آنان نگرويدند،] بلكه از اينكه هشداردهنده‌اى از خودشان برايشان آمد، در شگفت شدند و كافران گفتند: «اين [محمّد و حكايت معاد] چيزى عجيب است» (2) «آيا چون مُرديم و خاك شديم [زنده مى‌شويم‌]؟ اين بازگشتى بعيد است.» (3)
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ
4
بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ
قطعاً دانسته‌ايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مى‌كاهد. و پيش ما كتاب ضبطكننده‌اى است. (4)
لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ
5
أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ
[نه،] بلكه حقيقت را، وقتى برايشان آمد، دروغ خواندند، و آنها در كارى سردرگم [مانده‌]اند. (5)
بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ
6
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا
مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريسته‌اند كه چگونه آن را ساخته و زينتش داده‌ايم و براى آن هيچ گونه شكافتگى نيست. (6)
فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ
7
تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ
و زمين را گسترديم و در آن لنگر[آسا كوه‌]ها فرو افكنديم و در آن از هر گونه جفت دل‌انگيز رويانيديم. (7)
لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ
8
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ
[تا] براى هر بنده توبه‌كارى بينش‌افزا و پندآموز باشد. (8)
جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ
9
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِيدٌ
10
رِزْقًا لِلْعِبَادِ
و از آسمان، آبى پر بركت فرود آورديم، پس بدان [وسيله‌] باغها و دانه‌هاى دروكردنى رويانيديم. (9) و درختان تناور خرما كه خوشه‌[هاى‌] روى هم چيده دارند. (10)
ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ
11
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ
[اينها همه‌] براى روزىِ بندگان [من‌] است، و با آن [آب‌] سرزمين مرده‌اى را زنده گردانيديم؛ رستاخيز [نيز] چنين است. (11)
وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ
12
وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ
13
وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ
پيش از ايشان قوم نوح و اصحاب رَسّ و ثمود، (12) و عاد و فرعون و برادران لوط، (13)
تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ
14
أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ
و بيشه‌نشينان و قوم تُبّع به تكذيب پرداختند؛ همگى فرستادگان [ما] را به دروغ گرفتند و [در نتيجه‌] تهديد [من‌] واجب آمد. (14)
فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ
15
مگر از آفرينش نخستين [خود] به تنگ آمديم؟ [نه!] بلكه آنها از خلق جديد در شبهه‌اند. (15)
صفحه: -