0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
إِنْ
هَٰذَا
إِلَّا
خُلُقُ
الْأَوَّلِينَ
137
وَمَا
نَحْنُ
بِمُعَذَّبِينَ
138
فَكَذَّبُوهُ
فَأَهْلَكْنَاهُمْ
137
138
اين جز شيوه پيشينيان نيست. (137) و ما عذاب نخواهيم شد.» (138)
ۗ
إِنَّ
فِي
ذَٰلِكَ
لَآيَةً
ۖ
وَمَا
كَانَ
أَكْثَرُهُمْ
مُؤْمِنِينَ
139
وَإِنَّ
رَبَّكَ
لَهُوَ
الْعَزِيزُ
139
پس تكذيبش كردند و هلاكشان كرديم. قطعاً در اين [ماجرا درس] عبرتى بود، و[لى] بيشترشان ايمانآورنده نبودند. (139)
الرَّحِيمُ
140
كَذَّبَتْ
ثَمُودُ
الْمُرْسَلِينَ
141
إِذْ
قَالَ
لَهُمْ
أَخُوهُمْ
صَالِحٌ
أَلَا
140
141
و در حقيقت، پروردگار تو همان شكستناپذير مهربان است. (140) ثموديان، پيامبران [خدا] را تكذيب كردند؛ (141)
تَتَّقُونَ
142
إِنِّي
لَكُمْ
رَسُولٌ
أَمِينٌ
143
فَاتَّقُوا
اللَّهَ
وَأَطِيعُونِ
144
وَمَا
142
143
144
آنگاه كه برادرشان صالح به آنان گفت: «آيا پروا نداريد؟ (142) من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم. (143) از خدا پروا كنيد و فرمانم ببريد. (144)
أَسْأَلُكُمْ
عَلَيْهِ
مِنْ
أَجْرٍ
ۖ
إِنْ
أَجْرِيَ
إِلَّا
عَلَىٰ
رَبِّ
الْعَالَمِينَ
145
أَتُتْرَكُونَ
145
و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمىكنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست. (145)
فِي
مَا
هَاهُنَا
آمِنِينَ
146
فِي
جَنَّاتٍ
وَعُيُونٍ
147
وَزُرُوعٍ
وَنَخْلٍ
طَلْعُهَا
هَضِيمٌ
148
وَتَنْحِتُونَ
146
147
148
آيا شما را در آنچه اينجا داريد آسوده رها مىكنند؟ (146) در باغها و در كنار چشمهساران، (147) و كشتزارها و خرمابنانى كه شكوفههايشان لطيف است؟ (148)
مِنَ
الْجِبَالِ
بُيُوتًا
فَارِهِينَ
149
فَاتَّقُوا
اللَّهَ
وَأَطِيعُونِ
150
وَلَا
تُطِيعُوا
أَمْرَ
149
150
و هنرمندانه براى خود از كوهها خانههايى مىتراشيد. (149) از خدا پروا كنيد و فرمانم ببريد. (150)
الْمُسْرِفِينَ
151
الَّذِينَ
يُفْسِدُونَ
فِي
الْأَرْضِ
وَلَا
يُصْلِحُونَ
152
قَالُوا
إِنَّمَا
أَنْتَ
مِنَ
151
152
و فرمان افراطگران را پيروى مكنيد: (151) آنان كه در زمين فساد مىكنند و اصلاح نمىكنند.» (152)
الْمُسَحَّرِينَ
153
مَا
أَنْتَ
إِلَّا
بَشَرٌ
مِثْلُنَا
فَأْتِ
بِآيَةٍ
إِنْ
كُنْتَ
مِنَ
الصَّادِقِينَ
154
153
154
گفتند: «قطعاً تو از افسونشدگانى. (153) تو جز بشرى مانند ما [بيش] نيستى. اگر راست مىگويى معجزهاى بياور. (154)
قَالَ
هَٰذِهِ
نَاقَةٌ
لَهَا
شِرْبٌ
وَلَكُمْ
شِرْبُ
يَوْمٍ
مَعْلُومٍ
155
وَلَا
تَمَسُّوهَا
155
گفت: «اين مادهشترى است كه نوبتى از آب او راست و روزى معين نوبت آب شماست. (155)
بِسُوءٍ
فَيَأْخُذَكُمْ
عَذَابُ
يَوْمٍ
عَظِيمٍ
156
فَعَقَرُوهَا
فَأَصْبَحُوا
نَادِمِينَ
157
فَأَخَذَهُمُ
156
157
و به آن گزندى مرسانيد كه عذاب روزى هولناك شما را فرو مىگيرد. (156) پس آن را پى كردند و پشيمان گشتند. (157)
الْعَذَابُ
ۗ
إِنَّ
فِي
ذَٰلِكَ
لَآيَةً
ۖ
وَمَا
كَانَ
أَكْثَرُهُمْ
مُؤْمِنِينَ
158
وَإِنَّ
رَبَّكَ
لَهُوَ
158
آنگاه آنان را عذاب فرو گرفت. قطعاً در اين [ماجرا] عبرتى است، و[لى] بيشترشان ايمانآورنده نبودند. (158)
الْعَزِيزُ
الرَّحِيمُ
159
159
و در حقيقت، پروردگار تو همان شكستناپذير مهربان است. (159)
صفحه: -