0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
قَالَ
وَمَا
عِلْمِي
بِمَا
كَانُوا
يَعْمَلُونَ
112
إِنْ
حِسَابُهُمْ
إِلَّا
عَلَىٰ
رَبِّي

[نوح] گفت: «به [جزئيات] آنچه مىكردهاند چه آگاهى دارم؟ (112)
ۖ
لَوْ
تَشْعُرُونَ
113
وَمَا
أَنَا
بِطَارِدِ
الْمُؤْمِنِينَ
114
إِنْ
أَنَا
إِلَّا
نَذِيرٌ


حسابشان -اگر درمىيابيد- جز با پروردگارم نيست. (113) و من طردكننده مؤمنان نيستم. (114)
مُبِينٌ
115
قَالُوا
لَئِنْ
لَمْ
تَنْتَهِ
يَا
نُوحُ
لَتَكُونَنَّ
مِنَ
الْمَرْجُومِينَ
116
قَالَ


من جز هشداردهندهاى آشكار [بيش] نيستم.» (115) گفتند: «اى نوح، اگر دست برندارى قطعاً از [جمله] سنگسارشدگان خواهى بود.» (116)
رَبِّ
إِنَّ
قَوْمِي
كَذَّبُونِ
117
فَافْتَحْ
بَيْنِي
وَبَيْنَهُمْ
فَتْحًا
وَنَجِّنِي
وَمَنْ
مَعِيَ

گفت: «پروردگارا، قوم من مرا تكذيب كردند؛ (117)
مِنَ
الْمُؤْمِنِينَ
118
فَأَنْجَيْنَاهُ
وَمَنْ
مَعَهُ
فِي
الْفُلْكِ
الْمَشْحُونِ
119
ثُمَّ
أَغْرَقْنَا


ميان من و آنان فيصله ده، و من و هر كس از مؤمنان را كه با من است نجات بخش.» (118) پس او و هر كه را در آن كشتى آكنده با او بود، رهانيديم؛ (119)
بَعْدُ
الْبَاقِينَ
120
إِنَّ
فِي
ذَٰلِكَ
لَآيَةً
ۖ
وَمَا
كَانَ
أَكْثَرُهُمْ
مُؤْمِنِينَ
121
وَإِنَّ


آنگاه باقىماندگان را غرق كرديم. (120) قطعاً در اين [ماجرا درس] عبرتى بود، و[لى] بيشترشان ايمانآورنده نبودند. (121)
رَبَّكَ
لَهُوَ
الْعَزِيزُ
الرَّحِيمُ
122
كَذَّبَتْ
عَادٌ
الْمُرْسَلِينَ
123
إِذْ
قَالَ
لَهُمْ


و در حقيقت، پروردگار تو همان شكستناپذير مهربان است. (122) عاديان، پيامبران [خدا] را تكذيب كردند. (123)
أَخُوهُمْ
هُودٌ
أَلَا
تَتَّقُونَ
124
إِنِّي
لَكُمْ
رَسُولٌ
أَمِينٌ
125
فَاتَّقُوا
اللَّهَ


آنگاه كه برادرشان هود به آنان گفت: «آيا پروا نداريد؟ (124) من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم. (125)
وَأَطِيعُونِ
126
وَمَا
أَسْأَلُكُمْ
عَلَيْهِ
مِنْ
أَجْرٍ
ۖ
إِنْ
أَجْرِيَ
إِلَّا
عَلَىٰ
رَبِّ

از خدا پروا كنيد و فرمانم ببريد. (126)
الْعَالَمِينَ
127
أَتَبْنُونَ
بِكُلِّ
رِيعٍ
آيَةً
تَعْبَثُونَ
128
وَتَتَّخِذُونَ
مَصَانِعَ
لَعَلَّكُمْ


و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمىكنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست. (127) آيا بر هر تپهاى بنايى مىسازيد كه [در آن] دست به بيهودهكارى زنيد؟ (128)
تَخْلُدُونَ
129
وَإِذَا
بَطَشْتُمْ
بَطَشْتُمْ
جَبَّارِينَ
130
فَاتَّقُوا
اللَّهَ
وَأَطِيعُونِ
131
وَاتَّقُوا



و كاخهاى استوار مىگيريد به اميد آنكه جاودانه بمانيد؟ (129) و چون حملهور مىشويد [چون] زورگويان حملهور مىشويد؟ (130) پس، از خدا پروا داريد و فرمانم ببريد. (131)
الَّذِي
أَمَدَّكُمْ
بِمَا
تَعْلَمُونَ
132
أَمَدَّكُمْ
بِأَنْعَامٍ
وَبَنِينَ
133
وَجَنَّاتٍ
وَعُيُونٍ
134



و از آن كس كه شما را به آنچه مىدانيد مدد كرد پروا داريد: (132) شما را به [دادن] دامها و پسران مدد كرد، (133) و به [دادن] باغها و چشمهساران؛ (134)
إِنِّي
أَخَافُ
عَلَيْكُمْ
عَذَابَ
يَوْمٍ
عَظِيمٍ
135
قَالُوا
سَوَاءٌ
عَلَيْنَا
أَوَعَظْتَ
أَمْ

من از عذاب روزى هولناك بر شما مىترسم. (135)
لَمْ
تَكُنْ
مِنَ
الْوَاعِظِينَ
136

گفتند: «خواه اندرز دهى و خواه از اندرزدهندگان نباشى براى ما يكسان است. (136)
صفحه: -
موقعیت:
49.2 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: