0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَقَالَ
الَّذِينَ
لَا
يَرْجُونَ
لِقَاءَنَا
لَوْلَا
أُنْزِلَ
عَلَيْنَا
الْمَلَائِكَةُ
أَوْ
نَرَىٰ
رَبَّنَا
ۗ
لَقَدِ
اسْتَكْبَرُوا
فِي
أَنْفُسِهِمْ
وَعَتَوْا
عُتُوًّا
كَبِيرًا
21
يَوْمَ
يَرَوْنَ
الْمَلَائِكَةَ

و كسانى كه به لقاى ما اميد ندارند، گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند يا پروردگارمان را نمىبينيم؟» قطعاً در مورد خود تكبر ورزيدند و سخت سركشى كردند. (21)
لَا
بُشْرَىٰ
يَوْمَئِذٍ
لِلْمُجْرِمِينَ
وَيَقُولُونَ
حِجْرًا
مَحْجُورًا
22
وَقَدِمْنَا
إِلَىٰ
مَا
عَمِلُوا
مِنْ

روزى كه فرشتگان را ببينند، آن روز براى گناهكاران بشارتى نيست، و مىگويند: «دور و ممنوع [آيد از رحمت خدا].» (22)
عَمَلٍ
فَجَعَلْنَاهُ
هَبَاءً
مَنْثُورًا
23
أَصْحَابُ
الْجَنَّةِ
يَوْمَئِذٍ
خَيْرٌ
مُسْتَقَرًّا
وَأَحْسَنُ

و به هر گونه كارى كه كردهاند مىپردازيم و آن را [چون] گَردى پراكنده مىسازيم. (23)
مَقِيلًا
24
وَيَوْمَ
تَشَقَّقُ
السَّمَاءُ
بِالْغَمَامِ
وَنُزِّلَ
الْمَلَائِكَةُ
تَنْزِيلًا
25
الْمُلْكُ


آن روز، جايگاه اهل بهشت بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است. (24) و روزى كه آسمان با ابرى سپيد از هم مىشكافد و فرشتگان نزول يابند! (25)
يَوْمَئِذٍ
الْحَقُّ
لِلرَّحْمَٰنِ
ۚ
وَكَانَ
يَوْمًا
عَلَى
الْكَافِرِينَ
عَسِيرًا
26
وَيَوْمَ

آن روز، فرمانروايى بحق، از آنِ [خداىِ] رحمان است و روزى است كه بر كافران بسى دشوار است. (26)
يَعَضُّ
الظَّالِمُ
عَلَىٰ
يَدَيْهِ
يَقُولُ
يَا
لَيْتَنِي
اتَّخَذْتُ
مَعَ
الرَّسُولِ
سَبِيلًا
27
يَا
وَيْلَتَىٰ

و روزى است كه ستمكار دستهاى خود را مىگزد [و] مىگويد: «اى كاش با پيامبر راهى برمىگرفتم.» (27)
لَيْتَنِي
لَمْ
أَتَّخِذْ
فُلَانًا
خَلِيلًا
28
لَقَدْ
أَضَلَّنِي
عَنِ
الذِّكْرِ
بَعْدَ
إِذْ

«اى واى، كاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم. (28)
جَاءَنِي
ۗ
وَكَانَ
الشَّيْطَانُ
لِلْإِنْسَانِ
خَذُولًا
29
وَقَالَ
الرَّسُولُ
يَا
رَبِّ
إِنَّ
قَوْمِي

او [بود كه] مرا به گمراهى كشانيد پس از آنكه قرآن به من رسيده بود.» و شيطان همواره فروگذارنده انسان است. (29)
اتَّخَذُوا
هَٰذَا
الْقُرْآنَ
مَهْجُورًا
30
وَكَذَٰلِكَ
جَعَلْنَا
لِكُلِّ
نَبِيٍّ
عَدُوًّا
مِنَ
الْمُجْرِمِينَ

و پيامبر [خدا] گفت: «پروردگارا، قوم من اين قرآن را رها كردند.» (30)
ۗ
وَكَفَىٰ
بِرَبِّكَ
هَادِيًا
وَنَصِيرًا
31
وَقَالَ
الَّذِينَ
كَفَرُوا
لَوْلَا
نُزِّلَ
عَلَيْهِ
الْقُرْآنُ

و اين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از گناهكاران قرار داديم، و همين بس كه پروردگارت راهبر و ياور توست. (31)
جُمْلَةً
وَاحِدَةً
ۚ
كَذَٰلِكَ
لِنُثَبِّتَ
بِهِ
فُؤَادَكَ
ۖ
وَرَتَّلْنَاهُ
تَرْتِيلًا
32

و كسانى كه كافر شدند، گفتند: «چرا قرآن يكجا بر او نازل نشده است؟» اين گونه [ما آن را به تدريج نازل كرديم] تا قلبت را به وسيله آن استوار گردانيم، و آن را به آرامى [بر تو] خوانديم. (32)
صفحه: -
موقعیت:
46.2 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: