0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
إِنَّ
الَّذِينَ
جَاءُوا
بِالْإِفْكِ
عُصْبَةٌ
مِنْكُمْ
ۚ
لَا
تَحْسَبُوهُ
شَرًّا
لَكُمْ
ۖ
بَلْ
هُوَ
خَيْرٌ
لَكُمْ
ۚ
لِكُلِّ
امْرِئٍ
مِنْهُمْ
مَا
اكْتَسَبَ
مِنَ
الْإِثْمِ
ۚ
وَالَّذِي
تَوَلَّىٰ
كِبْرَهُ
مِنْهُمْ
لَهُ
عَذَابٌ
عَظِيمٌ
11
لَوْلَا
إِذْ
سَمِعْتُمُوهُ
ظَنَّ
الْمُؤْمِنُونَ
وَالْمُؤْمِنَاتُ

در حقيقت، كسانى كه آن بهتان [داستان اِفك] را [در ميان] آوردند، دستهاى از شما بودند. آن [تهمت] را شرّى براى خود تصوّر مكنيد بلكه براى شما در آن مصلحتى [بوده] است. براى هر مردى از آنان [كه در اين كار دست داشته] همان گناهى است كه مرتكب شده است، و آن كس از ايشان كه قسمت عمده آن را به گردن گرفته است عذابى سخت خواهد داشت. (11)
بِأَنْفُسِهِمْ
خَيْرًا
وَقَالُوا
هَٰذَا
إِفْكٌ
مُبِينٌ
12
لَوْلَا
جَاءُوا
عَلَيْهِ
بِأَرْبَعَةِ

چرا هنگامى كه آن [بهتان] را شنيديد، مردان و زنان مؤمن گمان نيك به خود نبردند و نگفتند: «اين بهتانى آشكار است»؟ (12)
شُهَدَاءَ
ۚ
فَإِذْ
لَمْ
يَأْتُوا
بِالشُّهَدَاءِ
فَأُولَٰئِكَ
عِنْدَ
اللَّهِ
هُمُ
الْكَاذِبُونَ
13

چرا چهار گواه بر [صحت] آن [بهتان] نياوردند؟ پس چون گواهان [لازم] را نياوردهاند، اينانند كه نزد خدا دروغگويانند. (13)
وَلَوْلَا
فَضْلُ
اللَّهِ
عَلَيْكُمْ
وَرَحْمَتُهُ
فِي
الدُّنْيَا
وَالْآخِرَةِ
لَمَسَّكُمْ
فِي
مَا
أَفَضْتُمْ
فِيهِ
عَذَابٌ
عَظِيمٌ
14

و اگر فضل خدا و رحمتش در دنيا و آخرت بر شما نبود، قطعاً به [سزاى] آنچه در آن به دخالت پرداختيد، به شما عذابى بزرگ مىرسيد. (14)
إِذْ
تَلَقَّوْنَهُ
بِأَلْسِنَتِكُمْ
وَتَقُولُونَ
بِأَفْوَاهِكُمْ
مَا
لَيْسَ
لَكُمْ
بِهِ
عِلْمٌ
وَتَحْسَبُونَهُ
هَيِّنًا
وَهُوَ
عِنْدَ
اللَّهِ
عَظِيمٌ
15
وَلَوْلَا
إِذْ
سَمِعْتُمُوهُ

آنگاه كه آن [بهتان] را از زبان يكديگر مىگرفتيد و با زبانهاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد، مىگفتيد و مىپنداشتيد كه كارى سهل و ساده است با اينكه آن [امر] نزد خدا بس بزرگ بود. (15)
قُلْتُمْ
مَا
يَكُونُ
لَنَا
أَنْ
نَتَكَلَّمَ
بِهَٰذَا
سُبْحَانَكَ
هَٰذَا
بُهْتَانٌ
عَظِيمٌ
16
يَعِظُكُمُ

و [گر نه] چرا وقتى آن را شنيديد نگفتيد: «براى ما سزاوار نيست كه در اين [موضوع] سخن گوييم. [خداوندا،] تو منزهى، اين بهتانى بزرگ است.» (16)
اللَّهُ
أَنْ
تَعُودُوا
لِمِثْلِهِ
أَبَدًا
إِنْ
كُنْتُمْ
مُؤْمِنِينَ
17
وَيُبَيِّنُ
اللَّهُ
لَكُمُ

خدا اندرزتان مىدهد كه هيچ گاه ديگر مثل آن را -اگر مؤمنيد- تكرار نكنيد. (17)
الْآيَاتِ
ۚ
وَاللَّهُ
عَلِيمٌ
حَكِيمٌ
18
إِنَّ
الَّذِينَ
يُحِبُّونَ
أَنْ
تَشِيعَ
الْفَاحِشَةُ
فِي
الَّذِينَ

و خدا براى شما آيات [خود] را بيان مىكند، و خدا داناى سنجيدهكار است. (18)
آمَنُوا
لَهُمْ
عَذَابٌ
أَلِيمٌ
فِي
الدُّنْيَا
وَالْآخِرَةِ
ۚ
وَاللَّهُ
يَعْلَمُ
وَأَنْتُمْ
لَا
تَعْلَمُونَ
19
وَلَوْلَا

كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان آنان كه ايمان آوردهاند، شيوع پيدا كند، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى پر درد خواهد بود، و خدا[ست كه] مىداند و شما نمىدانيد. (19)
فَضْلُ
اللَّهِ
عَلَيْكُمْ
وَرَحْمَتُهُ
وَأَنَّ
اللَّهَ
رَءُوفٌ
رَحِيمٌ
20

و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اينكه خدا رئوف و مهربان است [مجازات سختى در انتظارتان بود]. (20)
صفحه: -
موقعیت:
44.95 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: