0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
أَلَمْ
تَكُنْ
آيَاتِي
تُتْلَىٰ
عَلَيْكُمْ
فَكُنْتُمْ
بِهَا
تُكَذِّبُونَ
105
قَالُوا
رَبَّنَا
غَلَبَتْ

آيا آيات من بر شما خوانده نمىشد و [همواره] آن را مورد تكذيب قرار نمىداديد؟ (105)
عَلَيْنَا
شِقْوَتُنَا
وَكُنَّا
قَوْمًا
ضَالِّينَ
106
رَبَّنَا
أَخْرِجْنَا
مِنْهَا
فَإِنْ
عُدْنَا
فَإِنَّا

مىگويند: «پروردگارا، شقاوت ما بر ما چيره شد و ما مردمى گمراه بوديم.» (106)
ظَالِمُونَ
107
قَالَ
اخْسَئُوا
فِيهَا
وَلَا
تُكَلِّمُونِ
108
إِنَّهُ
كَانَ
فَرِيقٌ
مِنْ


پروردگارا، ما را از اينجا بيرون بر، پس اگر باز هم [به بدى] برگشتيم، در آن صورت ستمگر خواهيم بود. (107) مىفرمايد: «[برويد] در آن گم شويد و با من سخن مگوييد.» (108)
عِبَادِي
يَقُولُونَ
رَبَّنَا
آمَنَّا
فَاغْفِرْ
لَنَا
وَارْحَمْنَا
وَأَنْتَ
خَيْرُ
الرَّاحِمِينَ
109
فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ

در حقيقت، دستهاى از بندگان من بودند كه مىگفتند: «پروردگارا، ايمان آورديم. بر ما ببخشاى و به ما رحم كن [كه] تو بهترينِ مهربانى.» (109)
سِخْرِيًّا
حَتَّىٰ
أَنْسَوْكُمْ
ذِكْرِي
وَكُنْتُمْ
مِنْهُمْ
تَضْحَكُونَ
110
إِنِّي
جَزَيْتُهُمُ
الْيَوْمَ
بِمَا

و شما آنان [=مؤمنان] را به ريشخند گرفتيد، تا [با اين كار] ياد مرا از خاطرتان بردند و شما بر آنان مىخنديديد. (110)
صَبَرُوا
أَنَّهُمْ
هُمُ
الْفَائِزُونَ
111
قَالَ
كَمْ
لَبِثْتُمْ
فِي
الْأَرْضِ
عَدَدَ
سِنِينَ
112


من [هم] امروز به [پاس] آنكه صبر كردند، بدانان پاداش دادم. آرى، ايشانند كه رستگارانند. (111) مىفرمايد: «چه مدت به عدد سالها در زمين مانديد؟» (112)
قَالُوا
لَبِثْنَا
يَوْمًا
أَوْ
بَعْضَ
يَوْمٍ
فَاسْأَلِ
الْعَادِّينَ
113
قَالَ
إِنْ
لَبِثْتُمْ

مىگويند: «يك روز يا پارهاى از يك روز مانديم. از شمارگران [خود] بپرس.» (113)
إِلَّا
قَلِيلًا
ۖ
لَوْ
أَنَّكُمْ
كُنْتُمْ
تَعْلَمُونَ
114
أَفَحَسِبْتُمْ
أَنَّمَا
خَلَقْنَاكُمْ

مىفرمايد: «جز اندكى درنگ نكرديد، كاش شما مىدانستيد.» (114)
عَبَثًا
وَأَنَّكُمْ
إِلَيْنَا
لَا
تُرْجَعُونَ
115
فَتَعَالَى
اللَّهُ
الْمَلِكُ
الْحَقُّ
ۖ
لَا
إِلَٰهَ
إِلَّا
هُوَ

آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريدهايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمىشويد؟ (115)
رَبُّ
الْعَرْشِ
الْكَرِيمِ
116
وَمَنْ
يَدْعُ
مَعَ
اللَّهِ
إِلَٰهًا
آخَرَ
لَا
بُرْهَانَ
لَهُ

پس والاست خدا، فرمانرواى برحق، خدايى جز او نيست. [اوست] پروردگار عرش گرانمايه. (116)
بِهِ
فَإِنَّمَا
حِسَابُهُ
عِنْدَ
رَبِّهِ
ۚ
إِنَّهُ
لَا
يُفْلِحُ
الْكَافِرُونَ
117
وَقُلْ
رَبِّ
اغْفِرْ

و هر كس با خدا معبود ديگرى بخواند، براى آن برهانى نخواهد داشت، و حسابش فقط با پروردگارش مىباشد، در حقيقت، كافران رستگار نمىشوند. (117)
وَارْحَمْ
وَأَنْتَ
خَيْرُ
الرَّاحِمِينَ
118

و بگو: «پروردگارا، ببخشاى و رحمت كن [كه] تو بهترين بخشايندگانى. (118)
صفحه: -
موقعیت:
44.58 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: