0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
كَذَٰلِكَ
نَقُصُّ
عَلَيْكَ
مِنْ
أَنْبَاءِ
مَا
قَدْ
سَبَقَ
ۚ
وَقَدْ
آتَيْنَاكَ
مِنْ
لَدُنَّا
ذِكْرًا
99

اين گونه از اخبار پيشين بر تو حكايت مىرانيم، و مسلماً به تو از جانب خود قرآنى دادهايم. (99)
مَنْ
أَعْرَضَ
عَنْهُ
فَإِنَّهُ
يَحْمِلُ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
وِزْرًا
100
خَالِدِينَ
فِيهِ
ۖ
وَسَاءَ

هر كس از [پيروى] آن روى برتابد، روز قيامت بار گناهى بر دوش مىگيرد. (100)
لَهُمْ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
حِمْلًا
101
يَوْمَ
يُنْفَخُ
فِي
الصُّورِ
ۚ
وَنَحْشُرُ
الْمُجْرِمِينَ
يَوْمَئِذٍ

پيوسته در آن [حال] مىماند، و چه بد بارى روز قيامت خواهند داشت. (101)
زُرْقًا
102
يَتَخَافَتُونَ
بَيْنَهُمْ
إِنْ
لَبِثْتُمْ
إِلَّا
عَشْرًا
103
نَحْنُ
أَعْلَمُ


[همان] روزى كه در صور دميده مىشود، و در آن روز مجرمان را كبودچشم برمىانگيزيم. (102) ميان خود به طور پنهانى با يكديگر مىگويند: «شما [در دنيا] جز ده [روز، بيش] نماندهايد.» (103)
بِمَا
يَقُولُونَ
إِذْ
يَقُولُ
أَمْثَلُهُمْ
طَرِيقَةً
إِنْ
لَبِثْتُمْ
إِلَّا
يَوْمًا
104
وَيَسْأَلُونَكَ

ما داناتريم به آنچه مىگويند، آنگاه كه نيكآيينترين آنان مىگويد: «جز يك روز، بيش نماندهايد.» (104)
عَنِ
الْجِبَالِ
فَقُلْ
يَنْسِفُهَا
رَبِّي
نَسْفًا
105
فَيَذَرُهَا
قَاعًا
صَفْصَفًا
106
لَا
تَرَىٰ


و از تو در باره كوهها مىپرسند، بگو: «پروردگارم آنها را [در قيامت] ريز ريز خواهد ساخت، (105) پس آنها را پهن و هموار خواهد كرد، (106)
فِيهَا
عِوَجًا
وَلَا
أَمْتًا
107
يَوْمَئِذٍ
يَتَّبِعُونَ
الدَّاعِيَ
لَا
عِوَجَ
لَهُ
ۖ
وَخَشَعَتِ
الْأَصْوَاتُ

نه در آن كژى مىبينى و نه ناهموارى. (107)
لِلرَّحْمَٰنِ
فَلَا
تَسْمَعُ
إِلَّا
هَمْسًا
108
يَوْمَئِذٍ
لَا
تَنْفَعُ
الشَّفَاعَةُ
إِلَّا
مَنْ

در آن روز، [همه مردم]، داعى [حق] را -كه هيچ انحرافى در او نيست- پيروى مىكنند، و صداها در مقابل [خداى] رحمان خاشع مىگردد، و جز صدايى آهسته نمىشنوى. (108)
أَذِنَ
لَهُ
الرَّحْمَٰنُ
وَرَضِيَ
لَهُ
قَوْلًا
109
يَعْلَمُ
مَا
بَيْنَ
أَيْدِيهِمْ
وَمَا
خَلْفَهُمْ

در آن روز، شفاعت [به كسى] سود نبخشد، مگر كسى را كه [خداى] رحمان اجازه دهد و سخنش او را پسند آيد. (109)
وَلَا
يُحِيطُونَ
بِهِ
عِلْمًا
110
وَعَنَتِ
الْوُجُوهُ
لِلْحَيِّ
الْقَيُّومِ
ۖ
وَقَدْ
خَابَ
مَنْ

آنچه را كه آنان در پيش دارند و آنچه را كه پشت سر گذاشتهاند مىداند، و حال آنكه ايشان بدان دانشى ندارند. (110)
حَمَلَ
ظُلْمًا
111
وَمَنْ
يَعْمَلْ
مِنَ
الصَّالِحَاتِ
وَهُوَ
مُؤْمِنٌ
فَلَا
يَخَافُ

و چهرهها براى آن [خداى] زنده پاينده خضوع مىكنند، و آن كس كه ظلمى بر دوش دارد نوميد مىماند. (111)
ظُلْمًا
وَلَا
هَضْمًا
112
وَكَذَٰلِكَ
أَنْزَلْنَاهُ
قُرْآنًا
عَرَبِيًّا
وَصَرَّفْنَا
فِيهِ
مِنَ

و هر كس كارهاى شايسته كند، در حالى كه مؤمن باشد، نه از ستمى مىهراسد و نه از كاسته شدن [حقّش]. (112)
الْوَعِيدِ
لَعَلَّهُمْ
يَتَّقُونَ
أَوْ
يُحْدِثُ
لَهُمْ
ذِكْرًا
113

و اين گونه آن را [به صورت] قرآنى عربى نازل كرديم، و در آن از انواع هشدارها سخن آورديم، شايد آنان راه تقوا در پيش گيرند، يا [اين كتاب] پندى تازه براى آنان بياورد. (113)
صفحه: -
موقعیت:
39.46 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: