0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
ثُمَّ
إِنَّ
رَبَّكَ
لِلَّذِينَ
عَمِلُوا
السُّوءَ
بِجَهَالَةٍ
ثُمَّ
تَابُوا
مِنْ
بَعْدِ
ذَٰلِكَ
وَأَصْلَحُوا
إِنَّ
رَبَّكَ
مِنْ
بَعْدِهَا
لَغَفُورٌ
رَحِيمٌ
119
إِنَّ
إِبْرَاهِيمَ
كَانَ
أُمَّةً

[با اين همه] پروردگار تو نسبت به كسانى كه به نادانى مرتكب گناه شده، سپس توبه كرده و به صلاح آمدهاند، البته پروردگارت پس از آن آمرزنده مهربان است. (119)
قَانِتًا
لِلَّهِ
حَنِيفًا
وَلَمْ
يَكُ
مِنَ
الْمُشْرِكِينَ
120
شَاكِرًا
لِأَنْعُمِهِ
ۚ
اجْتَبَاهُ
وَهَدَاهُ

به راستى ابراهيم، پيشوايى مطيع خدا [و] حقگراى بود و از مشركان نبود. (120)
إِلَىٰ
صِرَاطٍ
مُسْتَقِيمٍ
121
وَآتَيْنَاهُ
فِي
الدُّنْيَا
حَسَنَةً
ۖ
وَإِنَّهُ
فِي
الْآخِرَةِ
لَمِنَ
الصَّالِحِينَ
122


[و] نعمتهاى او را شكرگزار بود. [خدا] او را برگزيد و به راهى راست هدايتش كرد. (121) و در دنيا به او نيكويى و [نعمت] داديم و در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود. (122)
ثُمَّ
أَوْحَيْنَا
إِلَيْكَ
أَنِ
اتَّبِعْ
مِلَّةَ
إِبْرَاهِيمَ
حَنِيفًا
ۖ
وَمَا
كَانَ
مِنَ
الْمُشْرِكِينَ
123

سپس به تو وحى كرديم كه: «از آيين ابراهيم حقگراى پيروى كن، [چرا كه] او از مشركان نبود.» (123)
إِنَّمَا
جُعِلَ
السَّبْتُ
عَلَى
الَّذِينَ
اخْتَلَفُوا
فِيهِ
ۚ
وَإِنَّ
رَبَّكَ
لَيَحْكُمُ
بَيْنَهُمْ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
فِيمَا
كَانُوا
فِيهِ
يَخْتَلِفُونَ
124
ادْعُ
إِلَىٰ
سَبِيلِ
رَبِّكَ
بِالْحِكْمَةِ

[بزرگداشت] شنبه، بر كسانى كه در باره آن اختلاف كردند مقرّر گرديد، و قطعاً پروردگارت روز رستاخيز ميان آنها در باره چيزى كه در مورد آن اختلاف مىكردند، داورى خواهد كرد. (124)
وَالْمَوْعِظَةِ
الْحَسَنَةِ
ۖ
وَجَادِلْهُمْ
بِالَّتِي
هِيَ
أَحْسَنُ
ۚ
إِنَّ
رَبَّكَ
هُوَ
أَعْلَمُ
بِمَنْ
ضَلَّ
عَنْ
سَبِيلِهِ
ۖ
وَهُوَ
أَعْلَمُ
بِالْمُهْتَدِينَ
125
وَإِنْ
عَاقَبْتُمْ
فَعَاقِبُوا
بِمِثْلِ

با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شيوهاى] كه نيكوتر است مجادله نماى. در حقيقت، پروردگار تو به [حال] كسى كه از راه او منحرف شده داناتر، و او به [حال] راهيافتگان [نيز ]داناتر است. (125)
مَا
عُوقِبْتُمْ
بِهِ
ۖ
وَلَئِنْ
صَبَرْتُمْ
لَهُوَ
خَيْرٌ
لِلصَّابِرِينَ
126
وَاصْبِرْ
وَمَا
صَبْرُكَ
إِلَّا

و اگر عقوبت كرديد، همان گونه كه مورد عقوبت قرار گرفتهايد [متجاوز را ] به عقوبت رسانيد، و اگر صبر كنيد البته آن براى شكيبايان بهتر است. (126)
بِاللَّهِ
ۚ
وَلَا
تَحْزَنْ
عَلَيْهِمْ
وَلَا
تَكُ
فِي
ضَيْقٍ
مِمَّا
يَمْكُرُونَ
127
إِنَّ
اللَّهَ

و صبر كن و صبر تو جز به [توفيق] خدا نيست و بر آنان اندوه مخور و از آنچه نيرنگ مىكنند دل تنگ مدار. (127)
مَعَ
الَّذِينَ
اتَّقَوْا
وَالَّذِينَ
هُمْ
مُحْسِنُونَ
128

در حقيقت، خدا با كسانى است كه پروا داشتهاند و [با] كسانى [است] كه آنها نيكوكارند. (128)
صفحه: -
موقعیت:
32.46 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: