0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
يَقْدُمُ
قَوْمَهُ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
فَأَوْرَدَهُمُ
النَّارَ
ۖ
وَبِئْسَ
الْوِرْدُ
الْمَوْرُودُ
98
وَأُتْبِعُوا

روز قيامت پيشاپيش قومش مىرود و آنان را به آتش درمىآورد، و [دوزخ] چه ورودگاه بدى براى واردان است. (98)
فِي
هَٰذِهِ
لَعْنَةً
وَيَوْمَ
الْقِيَامَةِ
ۚ
بِئْسَ
الرِّفْدُ
الْمَرْفُودُ
99
ذَٰلِكَ
مِنْ
أَنْبَاءِ
الْقُرَىٰ

و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند، و چه بد عطايى نصيب آنان مىشود. (99)
نَقُصُّهُ
عَلَيْكَ
ۖ
مِنْهَا
قَائِمٌ
وَحَصِيدٌ
100
وَمَا
ظَلَمْنَاهُمْ
وَلَٰكِنْ
ظَلَمُوا
أَنْفُسَهُمْ

اين، از خبرهاى آن شهرهاست كه آن را بر تو حكايت مىكنيم. بعضى از آنها [هنوز] بر سرِ پا هستند و [بعضى] بر باد رفتهاند. (100)
ۖ
فَمَا
أَغْنَتْ
عَنْهُمْ
آلِهَتُهُمُ
الَّتِي
يَدْعُونَ
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
مِنْ
شَيْءٍ
لَمَّا
جَاءَ
أَمْرُ
رَبِّكَ
ۖ
وَمَا
زَادُوهُمْ
غَيْرَ
تَتْبِيبٍ
101
وَكَذَٰلِكَ
أَخْذُ
رَبِّكَ
إِذَا

و ما به آنان ستم نكرديم، ولى آنان به خودشان ستم كردند. پس چون فرمان پروردگارت آمد، خدايانى كه به جاى خدا[ى حقيقى] مىخواندند هيچ به كارشان نيامد، و جز بر هلاكت آنان نيفزود. (101)
أَخَذَ
الْقُرَىٰ
وَهِيَ
ظَالِمَةٌ
ۚ
إِنَّ
أَخْذَهُ
أَلِيمٌ
شَدِيدٌ
102
إِنَّ
فِي
ذَٰلِكَ
لَآيَةً

و اين گونه بود [به قهر] گرفتن پروردگارت، وقتى شهرها را در حالى كه ستمگر بودند [به قهر] مىگرفت. آرى [به قهر] گرفتن او دردناك و سخت است. (102)
لِمَنْ
خَافَ
عَذَابَ
الْآخِرَةِ
ۚ
ذَٰلِكَ
يَوْمٌ
مَجْمُوعٌ
لَهُ
النَّاسُ
وَذَٰلِكَ
يَوْمٌ
مَشْهُودٌ
103

قطعاً در اين [يادآوريها] براى كسى كه از عذاب آخرت مىترسد عبرتى است. آن [روز] روزى است كه مردم را براى آن گرد مىآورند، و آن [روز] روزى است كه [جملگى در آن] حاضر مىشوند. (103)
وَمَا
نُؤَخِّرُهُ
إِلَّا
لِأَجَلٍ
مَعْدُودٍ
104
يَوْمَ
يَأْتِ
لَا
تَكَلَّمُ
نَفْسٌ
إِلَّا
بِإِذْنِهِ

و ما آن را جز تا زمان معيّنى به تأخير نمىافكنيم. (104)
ۚ
فَمِنْهُمْ
شَقِيٌّ
وَسَعِيدٌ
105
فَأَمَّا
الَّذِينَ
شَقُوا
فَفِي
النَّارِ
لَهُمْ
فِيهَا
زَفِيرٌ

روزى [است] كه چون فرا رسد هيچ كس جز به اذن وى سخن نگويد. آنگاه بعضى از آنان تيرهبختند و [برخى] نيكبخت. (105)
وَشَهِيقٌ
106
خَالِدِينَ
فِيهَا
مَا
دَامَتِ
السَّمَاوَاتُ
وَالْأَرْضُ
إِلَّا
مَا
شَاءَ
رَبُّكَ
ۚ
إِنَّ

و اما كسانى كه تيرهبخت شدهاند، در آتش، فرياد و نالهاى دارند. (106)
رَبَّكَ
فَعَّالٌ
لِمَا
يُرِيدُ
107
وَأَمَّا
الَّذِينَ
سُعِدُوا
فَفِي
الْجَنَّةِ
خَالِدِينَ
فِيهَا

تا آسمانها و زمين برجاست، در آن ماندگار خواهند بود، مگر آنچه پروردگارت بخواهد، زيرا پروردگار تو همان كُند كه خواهد. (107)
مَا
دَامَتِ
السَّمَاوَاتُ
وَالْأَرْضُ
إِلَّا
مَا
شَاءَ
رَبُّكَ
ۖ
عَطَاءً
غَيْرَ
مَجْذُوذٍ
108

و اما كسانى كه نيكبخت شدهاند، تا آسمانها و زمين برجاست، در بهشت جاودانند، مگر آنچه پروردگارت بخواهد. [كه اين] بخششى است كه بريدنى نيست. (108)
صفحه: -
موقعیت:
25.22 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: