background
حَقِيقٌ عَلَىٰ أَنْ لَا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَيِّنَةٍ مِنْ
رَبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرَائِيلَ
105
قَالَ إِنْ كُنْتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ
شايسته است كه بر خدا جز [سخن‌] حق نگويم. من در حقيقت دليلى روشن از سوى پروردگارتان براى شما آورده‌ام، پس فرزندان اسرائيل را همراه من بفرست. (105)
بِهَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
106
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ
107
[فرعون‌] گفت: «اگر معجزه‌اى آورده‌اى، پس اگر راست مى‌گويى آن را ارائه بده.» (106) پس [موسى‌] عصايش را افكند و بناگاه اژدهايى آشكار شد. (107)
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ
108
قَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ
و دست خود را [از گريبان‌] بيرون كشيد و ناگهان براى تماشاگران سپيد [و درخشنده‌] بود. (108)
إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
109
يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
110
سران قوم فرعون گفتند: «بى‌شك، اين [مرد] ساحرى داناست.» (109) مى‌خواهد شما را از سرزمينتان بيرون كند. پس چه دستور مى‌دهيد؟ (110)
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
111
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ
112
گفتند: «او و برادرش را بازداشت كن، و گردآورندگانى را به شهرها بفرست. (111) تا هر ساحر دانايى را نزد تو آرند. (112)
وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ
113
و ساحران نزد فرعون آمدند [و] گفتند: «[آيا] اگر ما پيروز شويم براى ما پاداشى خواهد بود؟» (113)
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
114
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا
گفت: «آرى، و مسلماً شما از مقربان [دربار من‌] خواهيد بود.» (114)
أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ
115
قَالَ أَلْقُوا ۖ فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ
گفتند: «اى موسى، آيا تو مى‌افكنى و يا اينكه ما مى‌افكنيم؟» (115)
وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ
116
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَلْقِ
گفت: «شما بيفكنيد.» و چون افكندند، ديدگان مردم را افسون كردند و آنان را به ترس انداختند و سحرى بزرگ در ميان آوردند. (116)
عَصَاكَ ۖ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
117
فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
118
و به موسى وحى كرديم كه: «عصايت را بينداز»؛ پس [انداخت و اژدها شد] و ناگهان آنچه را به دروغ ساخته بودند فرو بلعيد. (117) پس حقيقت آشكار گرديد و كارهايى كه مى‌كردند باطل شد. (118)
فَغُلِبُوا هُنَالِكَ وَانْقَلَبُوا صَاغِرِينَ
119
وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
120
و در آنجا مغلوب و خوار گرديدند. (119) و ساحران به سجده درافتادند. (120)
صفحه: -