0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَمَا
عَلَى
الَّذِينَ
يَتَّقُونَ
مِنْ
حِسَابِهِمْ
مِنْ
شَيْءٍ
وَلَٰكِنْ
ذِكْرَىٰ
لَعَلَّهُمْ
يَتَّقُونَ
69

و چيزى از حساب آنان [=ستمكاران] بر عهده كسانى كه پروا[ى خدا] دارند، نيست. ليكن، تذكّر دادن [لازم] است، باشد كه [از استهزا] پرهيز كنند. (69)
وَذَرِ
الَّذِينَ
اتَّخَذُوا
دِينَهُمْ
لَعِبًا
وَلَهْوًا
وَغَرَّتْهُمُ
الْحَيَاةُ
الدُّنْيَا
ۚ
وَذَكِّرْ
بِهِ
أَنْ
تُبْسَلَ
نَفْسٌ
بِمَا
كَسَبَتْ
لَيْسَ
لَهَا
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
وَلِيٌّ
وَلَا
شَفِيعٌ
وَإِنْ
تَعْدِلْ
كُلَّ
عَدْلٍ
لَا
يُؤْخَذْ
مِنْهَا
ۗ
أُولَٰئِكَ
الَّذِينَ
أُبْسِلُوا
بِمَا
كَسَبُوا
ۖ
لَهُمْ
شَرَابٌ
مِنْ
حَمِيمٍ
وَعَذَابٌ
أَلِيمٌ
بِمَا
كَانُوا
يَكْفُرُونَ
70
قُلْ
أَنَدْعُو

و كسانى را كه دين خود را به بازى و سرگرمى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفته است، رها كن؛ و [مردم را] به وسيله اين [قرآن] اندرز ده؛ مبادا كسى به [كيفر] آنچه كسب كرده به هلاكت افتد، در حالى كه براى او در برابر خدا يارى و شفاعتگرى نباشد؛ و اگر [براى رهايى خود] هر گونه فديهاى دهد، از او پذيرفته نگردد. اينانند كه به [سزاى] آنچه كسب كردهاند به هلاكت افتادهاند، و به [كيفر] آنكه كفر مىورزيدند، شرابى از آب جوشان و عذابى پر درد خواهند داشت. (70)
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
مَا
لَا
يَنْفَعُنَا
وَلَا
يَضُرُّنَا
وَنُرَدُّ
عَلَىٰ
أَعْقَابِنَا
بَعْدَ
إِذْ
هَدَانَا
اللَّهُ
كَالَّذِي
اسْتَهْوَتْهُ
الشَّيَاطِينُ
فِي
الْأَرْضِ
حَيْرَانَ
لَهُ
أَصْحَابٌ
يَدْعُونَهُ
إِلَى
الْهُدَى
ائْتِنَا
ۗ
قُلْ
إِنَّ
هُدَى
اللَّهِ
هُوَ
الْهُدَىٰ
ۖ
وَأُمِرْنَا
لِنُسْلِمَ
لِرَبِّ
الْعَالَمِينَ
71

بگو: «آيا به جاى خدا چيزى را بخوانيم كه نه سودى به ما مىرساند و نه زيانى؛ و آيا پس از اينكه خدا ما را هدايت كرده از عقيده خود بازگرديم؟ مانند كسى كه شيطانها او را در بيابان از راه به در بردهاند، و حيران [بر جاى مانده ]است؟ براى او يارانى است كه وى را به سوى هدايت مىخوانند كه:» به سوى ما بيا. «بگو:» هدايت خداست كه هدايتِ [واقعى] است، و دستور يافتهايم كه تسليم پروردگار جهانيان باشيم. (71)
وَأَنْ
أَقِيمُوا
الصَّلَاةَ
وَاتَّقُوهُ
ۚ
وَهُوَ
الَّذِي
إِلَيْهِ
تُحْشَرُونَ
72
وَهُوَ
الَّذِي
خَلَقَ

و اينكه نماز برپا داريد و از او بترسيد، و هم اوست كه نزد وى محشور خواهيد گرديد. (72)
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضَ
بِالْحَقِّ
ۖ
وَيَوْمَ
يَقُولُ
كُنْ
فَيَكُونُ
ۚ
قَوْلُهُ
الْحَقُّ
ۚ
وَلَهُ
الْمُلْكُ
يَوْمَ
يُنْفَخُ
فِي
الصُّورِ
ۚ
عَالِمُ
الْغَيْبِ
وَالشَّهَادَةِ
ۚ
وَهُوَ
الْحَكِيمُ
الْخَبِيرُ
73

و او كسى است كه آسمانها و زمين را به حق آفريد، و هر گاه كه مىگويد: «باش»، بىدرنگ موجود شود؛ سخنش راست است؛ و روزى كه در صور دميده شود، فرمانروايى از آن اوست؛ داننده غيب و شهود است؛ و اوست حكيم آگاه. (73)
صفحه: -
موقعیت:
13.76 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: