background
جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا
ۖ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ
8
پاداش آنان نزد پروردگارشان باغهاى هميشگى است كه از زير [درختان‌] آن، نهرها روان است، جاودانه در آن «همى» مانند؛ خدا از آنان خشنود است و [آنان نيز] از او خشنود، اين [پاداش‌] براى كسى است كه از پروردگارش بترسد. (8)
سورَةُ الزَّلْزَلَة
آیاتها
8
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا
1
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا
2
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا
3
آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود، (1) و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند، (2) و انسان گويد: «[زمين‌] را چه شده است؟» (3)
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا
4
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا
5
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ
آن روز است كه [زمين‌] خبرهاى خود را باز گويد. (4) [همان گونه‌] كه پروردگارت بدان وحى كرده است. (5)
أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ
6
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ
7
وَمَنْ
آن روز، مردم [به حال‌] پراكنده برآيند تا [نتيجه‌] كارهايشان به آنان نشان داده شود. (6) پس هر كه هموزن ذرّه‌اى نيكى كند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. (7)
يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ
8
و هر كه هموزن ذرّه‌اى بدى كند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. (8)
سورَةُ الْعَادِيَات
آیاتها
11
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا
1
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا
2
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا
3
سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم‌[هاى‌] خود از سنگ آتش مى‌جهانند! (1) و برق [از سنگ‌] همى جهانند، (2) و صبحگاهان هجوم آرند، (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا
4
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا
5
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ
6
و با آن [يورش‌]، گردى برانگيزند، (4) و بدان [هجوم‌]، در دل گروهى درآيند، (5) كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است، (6)
وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ
7
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ
8
أَفَلَا يَعْلَمُ
و او خود بر اين [امر]، نيك گواه است. (7) و راستى او سخت شيفته مال است. (8)
إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ
9
مگر نمى‌داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد، (9)
صفحه: -