0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:

سورَةُ عَبَسَ
آیاتها
42
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
عَبَسَ
وَتَوَلَّىٰ
1
أَنْ
جَاءَهُ
الْأَعْمَىٰ
2
وَمَا
يُدْرِيكَ
لَعَلَّهُ
يَزَّكَّىٰ
3



چهره در هم كشيد و روى گردانيد، (1) كه آن مرد نابينا پيش او آمد؛ (2) و تو چه دانى، شايد او به پاكى گرايد، (3)
أَوْ
يَذَّكَّرُ
فَتَنْفَعَهُ
الذِّكْرَىٰ
4
أَمَّا
مَنِ
اسْتَغْنَىٰ
5
فَأَنْتَ
لَهُ
تَصَدَّىٰ
6



يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد. (4) اما آن كس كه خود را بىنياز مىپندارد، (5) تو بدو مىپردازى؛ (6)
وَمَا
عَلَيْكَ
أَلَّا
يَزَّكَّىٰ
7
وَأَمَّا
مَنْ
جَاءَكَ
يَسْعَىٰ
8
وَهُوَ
يَخْشَىٰ
9



با آنكه اگر پاك نگردد، بر تو [مسؤوليتى] نيست. (7) و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد، (8) در حالى كه [از خدا] مىترسيد، (9)
فَأَنْتَ
عَنْهُ
تَلَهَّىٰ
10
كَلَّا
إِنَّهَا
تَذْكِرَةٌ
11
فَمَنْ
شَاءَ
ذَكَرَهُ
12



تو از او به ديگران مىپردازى. (10) زنهار [چنين مكن] اين [آيات] پندى است. (11) تا هر كه خواهد، از آن پند گيرد. (12)
فِي
صُحُفٍ
مُكَرَّمَةٍ
13
مَرْفُوعَةٍ
مُطَهَّرَةٍ
14
بِأَيْدِي
سَفَرَةٍ
15
كِرَامٍ
بَرَرَةٍ
16




در صحيفههايى ارجمند، (13) والا و پاكشده، (14) به دست فرشتگانى، (15) ارجمند و نيكوكار. (16)
قُتِلَ
الْإِنْسَانُ
مَا
أَكْفَرَهُ
17
مِنْ
أَيِّ
شَيْءٍ
خَلَقَهُ
18
مِنْ
نُطْفَةٍ
خَلَقَهُ


كشته باد انسان، چه ناسپاس است (17) او را از چه چيز آفريده است؟ (18)
فَقَدَّرَهُ
19
ثُمَّ
السَّبِيلَ
يَسَّرَهُ
20
ثُمَّ
أَمَاتَهُ
فَأَقْبَرَهُ
21
ثُمَّ
إِذَا



از نطفهاى خلقش كرد و اندازه مقررش بخشيد. (19) سپس راه را بر او آسان گردانيد. (20) آنگاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد. (21)
شَاءَ
أَنْشَرَهُ
22
كَلَّا
لَمَّا
يَقْضِ
مَا
أَمَرَهُ
23
فَلْيَنْظُرِ
الْإِنْسَانُ
إِلَىٰ
طَعَامِهِ
24



سپس چون بخواهد او را برانگيزد. (22) ولى نه! هنوز آنچه را به او دستور داده، به جاى نياورده است. (23) پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد، (24)
أَنَّا
صَبَبْنَا
الْمَاءَ
صَبًّا
25
ثُمَّ
شَقَقْنَا
الْأَرْضَ
شَقًّا
26
فَأَنْبَتْنَا


كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم؛ (25) آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم] شكافتيم؛ (26)
فِيهَا
حَبًّا
27
وَعِنَبًا
وَقَضْبًا
28
وَزَيْتُونًا
وَنَخْلًا
29
وَحَدَائِقَ
غُلْبًا
30




پس در آن، دانه رويانيديم. (27) و انگور و سبزى، (28) و زيتون و درخت خرما، (29) و باغهاى انبوه، (30)
وَفَاكِهَةً
وَأَبًّا
31
مَتَاعًا
لَكُمْ
وَلِأَنْعَامِكُمْ
32
فَإِذَا
جَاءَتِ
الصَّاخَّةُ
33
يَوْمَ



و ميوه و چراگاه، (31) [تا وسيله] استفاده شما و دامهايتان باشد. (32) پس چون فرياد گوشخراش دررسد؛ (33)
يَفِرُّ
الْمَرْءُ
مِنْ
أَخِيهِ
34
وَأُمِّهِ
وَأَبِيهِ
35
وَصَاحِبَتِهِ
وَبَنِيهِ
36



روزى كه آدمى از برادرش، (34) و از مادرش و پدرش. (35) و از همسرش و پسرانش مىگريزد، (36)
لِكُلِّ
امْرِئٍ
مِنْهُمْ
يَوْمَئِذٍ
شَأْنٌ
يُغْنِيهِ
37
وُجُوهٌ
يَوْمَئِذٍ
مُسْفِرَةٌ
38
ضَاحِكَةٌ


در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مىدارد. (37) در آن روز، چهرههايى درخشانند، (38)
مُسْتَبْشِرَةٌ
39
وَوُجُوهٌ
يَوْمَئِذٍ
عَلَيْهَا
غَبَرَةٌ
40
تَرْهَقُهَا
قَتَرَةٌ
41
أُولَٰئِكَ
هُمُ



خندان [و] شادانند. (39) و در آن روز، چهرههايى است كه بر آنها غبار نشسته، (40) [و] آنها را تاريكى پوشانده است؛ (41)
الْكَفَرَةُ
الْفَجَرَةُ
42

آنان همان كافران بدكارند. (42)
صفحه: -
موقعیت:
92.88 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: