0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
فَمَا
تَنْفَعُهُمْ
شَفَاعَةُ
الشَّافِعِينَ
48
فَمَا
لَهُمْ
عَنِ
التَّذْكِرَةِ
مُعْرِضِينَ
49


از اين رو شفاعت شفاعتكنندگان به حال آنها سودى نمىبخشد. (48) چرا آنها از تذكر روى گردانند؟! (49)
كَأَنَّهُمْ
حُمُرٌ
مُسْتَنْفِرَةٌ
50
فَرَّتْ
مِنْ
قَسْوَرَةٍ
51
بَلْ
يُرِيدُ
كُلُّ
امْرِئٍ


گويى گورخرانى رميدهاند، (50) كه از (مقابل) شيرى فرار كردهاند! (51)
مِنْهُمْ
أَنْ
يُؤْتَىٰ
صُحُفًا
مُنَشَّرَةً
52
كَلَّا
ۖ
بَلْ
لَا
يَخَافُونَ
الْآخِرَةَ
53
كَلَّا


بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانهاى (از سوى خدا) براى او فرستاده شود! (52) چنين نيست كه آنان مىگويند، بلكه آنها از آخرت نمىترسند! (53)
إِنَّهُ
تَذْكِرَةٌ
54
فَمَنْ
شَاءَ
ذَكَرَهُ
55
وَمَا
يَذْكُرُونَ
إِلَّا
أَنْ
يَشَاءَ


چنين نيست كه آنها مىگويند، آن (قرآن) يك تذكر و يادآورى است! (54) هر كس بخواهد از آن پند مىگيرد؛ (55)
اللَّهُ
ۚ
هُوَ
أَهْلُ
التَّقْوَىٰ
وَأَهْلُ
الْمَغْفِرَةِ
56

و هيچ كس پند نمىگيرد مگر اينكه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است! (56)

سورَةُ الْقِيَامَة
آیاتها
40
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
لَا
أُقْسِمُ
بِيَوْمِ
الْقِيَامَةِ
1
وَلَا
أُقْسِمُ
بِالنَّفْسِ
اللَّوَّامَةِ
2
أَيَحْسَبُ
الْإِنْسَانُ
أَلَّنْ


سوگند به روز قيامت، (1) و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بيدار و ملامتگر (كه رستاخيز حقّ است)! (2)
نَجْمَعَ
عِظَامَهُ
3
بَلَىٰ
قَادِرِينَ
عَلَىٰ
أَنْ
نُسَوِّيَ
بَنَانَهُ
4
بَلْ
يُرِيدُ


آيا انسان مىپندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد؟! (3) آرى قادريم كه (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب كنيم! (4)
الْإِنْسَانُ
لِيَفْجُرَ
أَمَامَهُ
5
يَسْأَلُ
أَيَّانَ
يَوْمُ
الْقِيَامَةِ
6
فَإِذَا
بَرِقَ
الْبَصَرُ
7



(انسان شك در معاد ندارد) بلكه او مىخواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت) در تمام عمر گناه كند! (5) (از اينرو) مىپرسد: «قيامت كى خواهد بود»! (6) (بگو:) در آن هنگام كه چشمها از شدّت وحشت به گردش در آيد، (7)
وَخَسَفَ
الْقَمَرُ
8
وَجُمِعَ
الشَّمْسُ
وَالْقَمَرُ
9
يَقُولُ
الْإِنْسَانُ
يَوْمَئِذٍ
أَيْنَ
الْمَفَرُّ
10



و ماه بىنور گردد، (8) و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند، (9) آن روز انسان مىگويد: «راه فرار كجاست؟!» (10)
كَلَّا
لَا
وَزَرَ
11
إِلَىٰ
رَبِّكَ
يَوْمَئِذٍ
الْمُسْتَقَرُّ
12
يُنَبَّأُ
الْإِنْسَانُ
يَوْمَئِذٍ
بِمَا


هرگز چنين نيست، راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد! (11) آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است؛ (12)
قَدَّمَ
وَأَخَّرَ
13
بَلِ
الْإِنْسَانُ
عَلَىٰ
نَفْسِهِ
بَصِيرَةٌ
14
وَلَوْ
أَلْقَىٰ
مَعَاذِيرَهُ
15



و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مىكنند! (13) بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (14) هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهايى بتراشد! (15)
لَا
تُحَرِّكْ
بِهِ
لِسَانَكَ
لِتَعْجَلَ
بِهِ
16
إِنَّ
عَلَيْنَا
جَمْعَهُ
وَقُرْآنَهُ
17
فَإِذَا


زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده، (16) چرا كه جمعكردن و خواندن آن بر عهده ماست! (17)
قَرَأْنَاهُ
فَاتَّبِعْ
قُرْآنَهُ
18
ثُمَّ
إِنَّ
عَلَيْنَا
بَيَانَهُ
19


پس هر گاه آن را خوانديم، از خواندن آن پيروى كن! (18) سپس بيان (و توضيح) آن (نيز) بر عهده ماست! (19)
صفحه: -
موقعیت:
89.19 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: