0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:

سورَةُ الْجِنّ
آیاتها
28
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
قُلْ
أُوحِيَ
إِلَيَّ
أَنَّهُ
اسْتَمَعَ
نَفَرٌ
مِنَ
الْجِنِّ
فَقَالُوا
إِنَّا
سَمِعْنَا
قُرْآنًا
عَجَبًا
1
يَهْدِي
إِلَى
الرُّشْدِ
فَآمَنَّا
بِهِ
ۖ
وَلَنْ
نُشْرِكَ
بِرَبِّنَا
أَحَدًا
2


بگو: «به من وحى شده است كه تنى چند از جنّيان گوش فرا داشتند و گفتند: راستى ما قرآنى شگفتآور شنيديم. (1) [كه] به راه راست هدايت مىكند. پس به آن ايمان آورديم و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرار نخواهيم داد. (2)
وَأَنَّهُ
تَعَالَىٰ
جَدُّ
رَبِّنَا
مَا
اتَّخَذَ
صَاحِبَةً
وَلَا
وَلَدًا
3
وَأَنَّهُ
كَانَ
يَقُولُ

و اينكه او، پروردگار والاى ما، همسر و فرزندى اختيار نكرده است. (3)
سَفِيهُنَا
عَلَى
اللَّهِ
شَطَطًا
4
وَأَنَّا
ظَنَنَّا
أَنْ
لَنْ
تَقُولَ
الْإِنْسُ
وَالْجِنُّ

و [شگفت] آنكه كم خرد ما، در باره خدا سخنانى ياوه مىسرايد. (4)
عَلَى
اللَّهِ
كَذِبًا
5
وَأَنَّهُ
كَانَ
رِجَالٌ
مِنَ
الْإِنْسِ
يَعُوذُونَ
بِرِجَالٍ
مِنَ

و ما پنداشته بوديم كه انس و جن هرگز به خدا دروغ نمىبندند. (5)
الْجِنِّ
فَزَادُوهُمْ
رَهَقًا
6
وَأَنَّهُمْ
ظَنُّوا
كَمَا
ظَنَنْتُمْ
أَنْ
لَنْ
يَبْعَثَ
اللَّهُ

و مردانى از آدميان به مردانى از جن پناه مىبردند و بر سركشى آنها مىافزودند. (6)
أَحَدًا
7
وَأَنَّا
لَمَسْنَا
السَّمَاءَ
فَوَجَدْنَاهَا
مُلِئَتْ
حَرَسًا
شَدِيدًا
وَشُهُبًا
8


و آنها [نيز] آن گونه كه [شما] پنداشتهايد، گمان بردند كه خدا هرگز كسى را زنده نخواهد گردانيد. (7) و ما بر آسمان دست يافتيم و آن را پر از نگهبانان توانا و تيرهاى شهاب يافتيم. (8)
وَأَنَّا
كُنَّا
نَقْعُدُ
مِنْهَا
مَقَاعِدَ
لِلسَّمْعِ
ۖ
فَمَنْ
يَسْتَمِعِ
الْآنَ
يَجِدْ
لَهُ
شِهَابًا
رَصَدًا
9
وَأَنَّا
لَا
نَدْرِي
أَشَرٌّ
أُرِيدَ
بِمَنْ
فِي
الْأَرْضِ
أَمْ
أَرَادَ
بِهِمْ
رَبُّهُمْ

و در [آسمان] براى شنيدن، به كمين مىنشستيم، [اما] اكنون هر كه بخواهد به گوش باشد، تير شهابى در كمين خود مىيابد. (9)
رَشَدًا
10
وَأَنَّا
مِنَّا
الصَّالِحُونَ
وَمِنَّا
دُونَ
ذَٰلِكَ
ۖ
كُنَّا
طَرَائِقَ
قِدَدًا
11


و ما [درست] نمىدانيم كه آيا براى كسانى كه در زمينند بدى خواسته شده يا پروردگارشان برايشان هدايت خواسته است؟ (10) و از ميان ما برخى درستكارند و برخى غير آن، و ما فرقههايى گوناگونيم. (11)
وَأَنَّا
ظَنَنَّا
أَنْ
لَنْ
نُعْجِزَ
اللَّهَ
فِي
الْأَرْضِ
وَلَنْ
نُعْجِزَهُ
هَرَبًا
12
وَأَنَّا

و ما مىدانيم كه هرگز نمىتوانيم در زمين خداى را به ستوه آوريم، و هرگز او را با گريز [خود] درمانده نتوانيم كرد (12)
لَمَّا
سَمِعْنَا
الْهُدَىٰ
آمَنَّا
بِهِ
ۖ
فَمَنْ
يُؤْمِنْ
بِرَبِّهِ
فَلَا
يَخَافُ
بَخْسًا
وَلَا
رَهَقًا
13

و ما چون هدايت را شنيديم بدان گرويديم؛ پس كسى كه به پروردگار خود ايمان آورد، از كمى [پاداش] و سختى بيم ندارد. (13)
صفحه: -
موقعیت:
87.48 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: