0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَأَنَّهُ
خَلَقَ
الزَّوْجَيْنِ
الذَّكَرَ
وَالْأُنْثَىٰ
45
مِنْ
نُطْفَةٍ
إِذَا
تُمْنَىٰ
46
45
46
و هم اوست كه دو نوع مىآفريند: نر و ماده، (45) از نطفهاى چون فرو ريخته شود. (46)
وَأَنَّ
عَلَيْهِ
النَّشْأَةَ
الْأُخْرَىٰ
47
وَأَنَّهُ
هُوَ
أَغْنَىٰ
وَأَقْنَىٰ
48
وَأَنَّهُ
هُوَ
47
48
و هم پديد آوردن [عالم] ديگر بر [عهده] اوست. (47) و هم اوست كه [شما را] بىنياز كرد و سرمايه بخشيد. (48)
رَبُّ
الشِّعْرَىٰ
49
وَأَنَّهُ
أَهْلَكَ
عَادًا
الْأُولَىٰ
50
وَثَمُودَ
فَمَا
أَبْقَىٰ
51
49
50
51
و هم اوست پروردگار ستاره «شِعرى». (49) و هم اوست كه عاديان قديم را هلاك كرد. (50) و ثمود را [نيز هلاك كرد] و [كسى را] باقى نگذاشت. (51)
وَقَوْمَ
نُوحٍ
مِنْ
قَبْلُ
ۖ
إِنَّهُمْ
كَانُوا
هُمْ
أَظْلَمَ
وَأَطْغَىٰ
52
وَالْمُؤْتَفِكَةَ
52
و پيشتر [از همه آنها] قوم نوح را، زيرا كه آنان ستمگرتر و سركشتر بودند. (52)
أَهْوَىٰ
53
فَغَشَّاهَا
مَا
غَشَّىٰ
54
فَبِأَيِّ
آلَاءِ
رَبِّكَ
تَتَمَارَىٰ
55
هَٰذَا
نَذِيرٌ
53
54
55
و شهرها[ى سَدوم و عاموره] را فرو افكند. (53) پوشاند بر آن [دو شهر، از باران گوگردى] آنچه را پوشاند. (54) پس به كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد روا مىدارى؟ (55)
مِنَ
النُّذُرِ
الْأُولَىٰ
56
أَزِفَتِ
الْآزِفَةُ
57
لَيْسَ
لَهَا
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
56
57
اين [پيامبر نيز] بيمدهندهاى از [جمله] بيمدهندگان نخستين است. (56) [وه چه] نزديك گشت قيامت. (57)
كَاشِفَةٌ
58
أَفَمِنْ
هَٰذَا
الْحَدِيثِ
تَعْجَبُونَ
59
وَتَضْحَكُونَ
وَلَا
تَبْكُونَ
60
58
59
60
جز خدا كسى آشكاركننده آن نيست. (58) آيا از اين سخن عجب داريد؟ (59) و مىخنديد و نمىگرييد؟ (60)
وَأَنْتُمْ
سَامِدُونَ
61
فَاسْجُدُوا
لِلَّهِ
وَاعْبُدُوا
۩
62
61
62
و شما در غفلتيد. (61) پس خدا را سجده كنيد و بپرستيد. (62)
سورَةُ الْقَمَر
آیاتها
55
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
اقْتَرَبَتِ
السَّاعَةُ
وَانْشَقَّ
الْقَمَرُ
1
وَإِنْ
يَرَوْا
آيَةً
يُعْرِضُوا
وَيَقُولُوا
سِحْرٌ
مُسْتَمِرٌّ
2
1
2
نزديك شد قيامت و از هم شكافت ماه. (1) و هر گاه نشانهاى ببينند روى بگردانند و گويند: «سحرى دايم است.» (2)
وَكَذَّبُوا
وَاتَّبَعُوا
أَهْوَاءَهُمْ
ۚ
وَكُلُّ
أَمْرٍ
مُسْتَقِرٌّ
3
وَلَقَدْ
جَاءَهُمْ
مِنَ
الْأَنْبَاءِ
3
و به تكذيب دست زدند و هوسهاى خويش را دنبال كردند، و [لى] هر كارى را [آخر] قرارى است. (3)
مَا
فِيهِ
مُزْدَجَرٌ
4
حِكْمَةٌ
بَالِغَةٌ
ۖ
فَمَا
تُغْنِ
النُّذُرُ
5
فَتَوَلَّ
عَنْهُمْ
ۘ
يَوْمَ
4
5
و قطعاً از اخبار، آنچه در آن مايه انزجار [از كفر] است به ايشان رسيد. (4) حكمت بالغه [حق اين بود]، ولى هشدارها سود نكرد. (5)
يَدْعُ
الدَّاعِ
إِلَىٰ
شَيْءٍ
نُكُرٍ
6
6
پس، از آنان روى برتاب. روزى كه داعى [حق] به سوى امرى دهشتناك دعوت مىكند، (6)
صفحه: -