background
أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
32
أَمْ يَقُولُونَ
آيا پندارهايشان آنان را به اين [موضعگيرى‌] وا مى‌دارد يا [نه،] آنها مردمى سركشند؟ (32)
تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ
33
فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ
34
أَمْ
يا مى‌گويند: «آن را بربافته.» [نه،] بلكه باور ندارند. (33) پس اگر راست مى‌گويند، سخنى مثل آن بياورند. (34)
خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ
35
أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ
آيا از هيچ خلق شده‌اند؟ يا آنكه خودشان خالق [خود] هستند؟ (35)
وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ
36
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ
37
آيا آسمانها و زمين را [آنان‌] خلق كرده‌اند؟ [نه،] بلكه يقين ندارند. (36) آيا ذخاير پروردگار تو پيش آنهاست؟ يا ايشان تسلط [تام‌] دارند؟ (37)
أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ
38
آيا نردبانى دارند كه بر آن [بر شوند و] بشنوند؟ پس بايد شنونده آنان برهانى آشكار بياورد. (38)
أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ
39
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ
آيا خدا را دختران است و شما را پسران؟ (39)
مُثْقَلُونَ
40
أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
41
أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ
آيا از آنها مزدى مطالبه مى‌كنى و آنان از [تعهّد اداى‌] تاوان گرانبارند؟ (40) آيا [علم‌] غيب پيش آنهاست و آنها مى‌نويسند؟ (41)
كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ
42
أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا
يا مى‌خواهند نيرنگى بزنند؟ و [لى‌] آنان كه كافر شده‌اند، خود دچار نيرنگ شده‌اند. (42)
يُشْرِكُونَ
43
وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ
44
آيا ايشان را جز خدا معبودى است؟ منزّه است خدا از آنچه [با او] شريك مى‌گردانند. (43) و اگر پاره‌سنگى را در حال سقوط از آسمان ببينند مى‌گويند: «ابرى متراكم است.» (44)
فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ
45
يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ
پس بگذارشان تا به آن روزى كه در آن بيهوش مى‌افتند برسند. (45)
شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ
46
وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ
روزى كه نيرنگشان به هيچ‌وجه به كارشان نيايد و حمايت نيابند. (46)
أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
47
وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ
و در حقيقت، غير از اين [مجازات‌]، عذابى [ديگر] براى كسانى كه ظلم كرده‌اند خواهد بود، ولى بيشترشان نمى‌دانند [كه آن عذاب چيست‌]. (47)
حِينَ تَقُومُ
48
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
49
و در برابر دستور پروردگارت شكيبايى پيشه كن كه تو خود در حمايت مايى و هنگامى كه [از خواب‌] بر مى‌خيزى به نيايش پروردگارت تسبيح گوى. (48) و [نيز] پاره‌اى از شب، و در فروشدن ستارگان تسبيح‌گوى او باش. (49)
صفحه: -