0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
أَفَسِحْرٌ
هَٰذَا
أَمْ
أَنْتُمْ
لَا
تُبْصِرُونَ
15
اصْلَوْهَا
فَاصْبِرُوا
أَوْ
لَا
تَصْبِرُوا
سَوَاءٌ
عَلَيْكُمْ

آيا اين افسون است؟ يا شما [درست] نمىبينيد؟ (15)
ۖ
إِنَّمَا
تُجْزَوْنَ
مَا
كُنْتُمْ
تَعْمَلُونَ
16
إِنَّ
الْمُتَّقِينَ
فِي
جَنَّاتٍ
وَنَعِيمٍ
17
فَاكِهِينَ


به آن درآييد؛ خواه بشكيبيد يا نشكيبيد، به حال شما يكسان است. تنها به آنچه مىكرديد مجازات مىيابيد.» (16) پرهيزگاران در باغهايى و [در] ناز و نعمتند. (17)
بِمَا
آتَاهُمْ
رَبُّهُمْ
وَوَقَاهُمْ
رَبُّهُمْ
عَذَابَ
الْجَحِيمِ
18
كُلُوا
وَاشْرَبُوا
هَنِيئًا
بِمَا

به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند، و پروردگارشان آنها را از عذاب دوزخ مصون داشته است. (18)
كُنْتُمْ
تَعْمَلُونَ
19
مُتَّكِئِينَ
عَلَىٰ
سُرُرٍ
مَصْفُوفَةٍ
ۖ
وَزَوَّجْنَاهُمْ
بِحُورٍ
عِينٍ
20


[به آنان گويند:] «به [پاداش] آنچه به جاى مىآورديد بخوريد و بنوشيد؛ گواراتان باد!» (19) بر تختهايى رديف هم تكيه زدهاند و حوران درشتچشم را همسر آنان گرداندهايم. (20)
وَالَّذِينَ
آمَنُوا
وَاتَّبَعَتْهُمْ
ذُرِّيَّتُهُمْ
بِإِيمَانٍ
أَلْحَقْنَا
بِهِمْ
ذُرِّيَّتَهُمْ
وَمَا
أَلَتْنَاهُمْ
مِنْ
عَمَلِهِمْ
مِنْ
شَيْءٍ
ۚ
كُلُّ
امْرِئٍ
بِمَا
كَسَبَ
رَهِينٌ
21

و كسانى كه گرويده و فرزندانشان آنها را در ايمان پيروى كردهاند، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهيم كرد و چيزى از كار[ها]شان را نمىكاهيم. هر كسى در گرو دستاورد خويش است. (21)
وَأَمْدَدْنَاهُمْ
بِفَاكِهَةٍ
وَلَحْمٍ
مِمَّا
يَشْتَهُونَ
22
يَتَنَازَعُونَ
فِيهَا
كَأْسًا
لَا
لَغْوٌ

با [هر نوع] ميوه و گوشتى كه دلخواه آنهاست آنان را مدد [و تقويت] مىكنيم. (22)
فِيهَا
وَلَا
تَأْثِيمٌ
23
وَيَطُوفُ
عَلَيْهِمْ
غِلْمَانٌ
لَهُمْ
كَأَنَّهُمْ
لُؤْلُؤٌ
مَكْنُونٌ
24


در آنجا جامى از دست هم مىربايند [و بر سرش همچشمى مىكنند] كه در آن نه ياوه گويى است و نه گناه. (23) و براى [خدمت] آنان پسرانى است كه بر گردشان همىگردند، انگارى آنها مرواريدىاند كه [در صدف] نهفته است. (24)
وَأَقْبَلَ
بَعْضُهُمْ
عَلَىٰ
بَعْضٍ
يَتَسَاءَلُونَ
25
قَالُوا
إِنَّا
كُنَّا
قَبْلُ
فِي
أَهْلِنَا
مُشْفِقِينَ
26


و برخىشان رو به برخى كنند [و] از هم پرسند، (25) گويند: «ما پيشتر در ميان خانواده خود بيمناك بوديم. (26)
فَمَنَّ
اللَّهُ
عَلَيْنَا
وَوَقَانَا
عَذَابَ
السَّمُومِ
27
إِنَّا
كُنَّا
مِنْ
قَبْلُ
نَدْعُوهُ

پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب گرم [مرگبار] حفظ كرد. (27)
ۖ
إِنَّهُ
هُوَ
الْبَرُّ
الرَّحِيمُ
28
فَذَكِّرْ
فَمَا
أَنْتَ
بِنِعْمَتِ
رَبِّكَ
بِكَاهِنٍ
وَلَا

ما از ديرباز او را مىخوانديم، كه او همان نيكوكار مهربان است.» (28)
مَجْنُونٍ
29
أَمْ
يَقُولُونَ
شَاعِرٌ
نَتَرَبَّصُ
بِهِ
رَيْبَ
الْمَنُونِ
30
قُلْ
تَرَبَّصُوا


پس اندرز ده كه تو به لطف پروردگارت نه كاهنى و نه ديوانه. (29) يا مىگويند: «شاعرى است كه انتظار مرگش را مىبريم [و چشم به راه بد زمانه بر اوييم].» (30)
فَإِنِّي
مَعَكُمْ
مِنَ
الْمُتَرَبِّصِينَ
31

بگو: «منتظر باشيد كه من [نيز] با شما از منتظرانم.» (31)
صفحه: -
موقعیت:
76.17 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: