0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
إِنَّ
اللَّهَ
يُدْخِلُ
الَّذِينَ
آمَنُوا
وَعَمِلُوا
الصَّالِحَاتِ
جَنَّاتٍ
تَجْرِي
مِنْ
تَحْتِهَا
الْأَنْهَارُ
ۖ
وَالَّذِينَ
كَفَرُوا
يَتَمَتَّعُونَ
وَيَأْكُلُونَ
كَمَا
تَأْكُلُ
الْأَنْعَامُ
وَالنَّارُ
مَثْوًى
لَهُمْ
12
وَكَأَيِّنْ
مِنْ
قَرْيَةٍ
هِيَ
أَشَدُّ
قُوَّةً
مِنْ
قَرْيَتِكَ
الَّتِي
أَخْرَجَتْكَ

خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، در باغهايى كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است درمىآورد، و [حال آنكه] كسانى كه كافر شدهاند، [در ظاهر] بهره مىبرند و همان گونه كه چارپايان مىخورند، مىخورند، و[لى ]جايگاه آنها آتش است. (12)
أَهْلَكْنَاهُمْ
فَلَا
نَاصِرَ
لَهُمْ
13
أَفَمَنْ
كَانَ
عَلَىٰ
بَيِّنَةٍ
مِنْ
رَبِّهِ

و بسا شهرها كه نيرومندتر از آن شهرى بود كه تو را [از خود] بيرون راند، كه ما هلاكشان كرديم و براى آنها يار [و ياورى] نبود. (13)
كَمَنْ
زُيِّنَ
لَهُ
سُوءُ
عَمَلِهِ
وَاتَّبَعُوا
أَهْوَاءَهُمْ
14
مَثَلُ
الْجَنَّةِ
الَّتِي
وُعِدَ

آيا كسى كه بر حجتى از جانب پروردگار خويش است، چون كسى است كه بدى كردارش براى او زيبا جلوه داده شده و هوسهاى خود را پيروى كردهاند؟ (14)
الْمُتَّقُونَ
ۖ
فِيهَا
أَنْهَارٌ
مِنْ
مَاءٍ
غَيْرِ
آسِنٍ
وَأَنْهَارٌ
مِنْ
لَبَنٍ
لَمْ
يَتَغَيَّرْ
طَعْمُهُ
وَأَنْهَارٌ
مِنْ
خَمْرٍ
لَذَّةٍ
لِلشَّارِبِينَ
وَأَنْهَارٌ
مِنْ
عَسَلٍ
مُصَفًّى
ۖ
وَلَهُمْ
فِيهَا
مِنْ
كُلِّ
الثَّمَرَاتِ
وَمَغْفِرَةٌ
مِنْ
رَبِّهِمْ
ۖ
كَمَنْ
هُوَ
خَالِدٌ
فِي
النَّارِ
وَسُقُوا
مَاءً
حَمِيمًا
فَقَطَّعَ
أَمْعَاءَهُمْ
15
وَمِنْهُمْ
مَنْ
يَسْتَمِعُ
إِلَيْكَ
حَتَّىٰ
إِذَا

مَثَل بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده [چون باغى است كه] در آن نهرهايى است از آبى كه [رنگ و بو و طعمش] برنگشته؛ و جويهايى از شيرى كه مزهاش دگرگون نشود؛ و رودهايى از بادهاى كه براى نوشندگان لذتى است؛ و جويبارهايى از انگبين ناب. و در آنجا از هر گونه ميوه براى آنان [فراهم] است و [از همه بالاتر] آمرزش پروردگار آنهاست. [آيا چنين كسى در چنين باغى دلانگيز] مانند كسى است كه جاودانه در آتش است و آبى جوشان به خوردشان داده مىشود [تا] رودههايشان را از هم فرو پاشد؟ (15)
خَرَجُوا
مِنْ
عِنْدِكَ
قَالُوا
لِلَّذِينَ
أُوتُوا
الْعِلْمَ
مَاذَا
قَالَ
آنِفًا
ۚ
أُولَٰئِكَ
الَّذِينَ
طَبَعَ
اللَّهُ
عَلَىٰ
قُلُوبِهِمْ
وَاتَّبَعُوا
أَهْوَاءَهُمْ
16
وَالَّذِينَ
اهْتَدَوْا
زَادَهُمْ
هُدًى
وَآتَاهُمْ

و از ميان [منافقان] كسانىاند كه [در ظاهر] به [سخنان] تو گوش مىدهند، ولى چون از نزد تو بيرون مىروند، به دانش يافتگان مىگويند: «هم اكنون چه گفت؟» اينان همانانند كه خدا بر دلهايشان مهر نهاده است و از هوسهاى خود پيروى كردهاند. (16)
تَقْوَاهُمْ
17
فَهَلْ
يَنْظُرُونَ
إِلَّا
السَّاعَةَ
أَنْ
تَأْتِيَهُمْ
بَغْتَةً
ۖ
فَقَدْ
جَاءَ
أَشْرَاطُهَا

و[لى] آنان كه به هدايت گراييدند [خدا] آنان را هر چه بيشتر هدايت بخشيد و [توفيق] پرهيزگارىشان داد. (17)
ۚ
فَأَنَّىٰ
لَهُمْ
إِذَا
جَاءَتْهُمْ
ذِكْرَاهُمْ
18
فَاعْلَمْ
أَنَّهُ
لَا
إِلَٰهَ
إِلَّا
اللَّهُ
وَاسْتَغْفِرْ

آيا [كافران] جز اين انتظار مىبرند كه رستاخيز به ناگاه بر آنان فرا رسد؟ و علامات آن اينك پديد آمده است. پس اگر [رستاخيز] بر آنان دررسد، ديگر كجا جاى اندرزشان است؟ (18)
لِذَنْبِكَ
وَلِلْمُؤْمِنِينَ
وَالْمُؤْمِنَاتِ
ۗ
وَاللَّهُ
يَعْلَمُ
مُتَقَلَّبَكُمْ
وَمَثْوَاكُمْ
19

پس بدان كه هيچ معبودى جز خدا نيست؛ و براى گناه خويش آمرزش جوى؛ و براى مردان و زنان با ايمان [طلب مغفرت كن]؛ و خداست كه فرجام و مآل [هر يك از] شما را مىداند. (19)
صفحه: -
موقعیت:
73.08 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: