0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَلَئِنْ
مُتُّمْ
أَوْ
قُتِلْتُمْ
لَإِلَى
اللَّهِ
تُحْشَرُونَ
158
فَبِمَا
رَحْمَةٍ
مِنَ
اللَّهِ

و اگر [در راه جهاد] بميريد يا كشته شويد، قطعاً به سوى خدا گردآورده خواهيد شد. (158)
لِنْتَ
لَهُمْ
ۖ
وَلَوْ
كُنْتَ
فَظًّا
غَلِيظَ
الْقَلْبِ
لَانْفَضُّوا
مِنْ
حَوْلِكَ
ۖ
فَاعْفُ
عَنْهُمْ
وَاسْتَغْفِرْ
لَهُمْ
وَشَاوِرْهُمْ
فِي
الْأَمْرِ
ۖ
فَإِذَا
عَزَمْتَ
فَتَوَكَّلْ
عَلَى
اللَّهِ
ۚ
إِنَّ
اللَّهَ
يُحِبُّ
الْمُتَوَكِّلِينَ
159
إِنْ
يَنْصُرْكُمُ
اللَّهُ
فَلَا
غَالِبَ
لَكُمْ
ۖ
وَإِنْ
يَخْذُلْكُمْ

پس به [بركت] رحمت الهى، با آنان نرمخو [و پُرمِهر] شدى، و اگر تندخو و سختدل بودى قطعاً از پيرامون تو پراكنده مىشدند. پس، از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه، و در كار[ها] با آنان مشورت كن، و چون تصميم گرفتى بر خدا توكل كن، زيرا خداوند توكلكنندگان را دوست مىدارد. (159)
فَمَنْ
ذَا
الَّذِي
يَنْصُرُكُمْ
مِنْ
بَعْدِهِ
ۗ
وَعَلَى
اللَّهِ
فَلْيَتَوَكَّلِ
الْمُؤْمِنُونَ
160
وَمَا

اگر خدا شما را يارى كند، هيچ كس بر شما غالب نخواهد شد؛ و اگر دست از يارى شما بردارد، چه كسى بعد از او شما را يارى خواهد كرد؟ و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند. (160)
كَانَ
لِنَبِيٍّ
أَنْ
يَغُلَّ
ۚ
وَمَنْ
يَغْلُلْ
يَأْتِ
بِمَا
غَلَّ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
ۚ
ثُمَّ
تُوَفَّىٰ
كُلُّ
نَفْسٍ
مَا
كَسَبَتْ
وَهُمْ
لَا
يُظْلَمُونَ
161
أَفَمَنِ
اتَّبَعَ
رِضْوَانَ
اللَّهِ
كَمَنْ

و هيچ پيامبرى را نسزد كه خيانت ورزد، و هر كس خيانت ورزد، روز قيامت با آنچه در آن خيانت كرده بيايد؛ آنگاه به هر كس [پاداش] آنچه كسب كرده، به تمامى داده مىشود، و بر آنان ستم نرود. (161)
بَاءَ
بِسَخَطٍ
مِنَ
اللَّهِ
وَمَأْوَاهُ
جَهَنَّمُ
ۚ
وَبِئْسَ
الْمَصِيرُ
162
هُمْ
دَرَجَاتٌ
عِنْدَ

آيا كسى كه خشنودى خدا را پيروى مىكند، چون كسى است كه به خشمى از خدا دچار گرديده و جايگاهش جهنم است؟ و چه بد بازگشتگاهى است. (162)
اللَّهِ
ۗ
وَاللَّهُ
بَصِيرٌ
بِمَا
يَعْمَلُونَ
163
لَقَدْ
مَنَّ
اللَّهُ
عَلَى
الْمُؤْمِنِينَ

[هر يك از] ايشان را نزد خداوند درجاتى است، و خدا به آنچه مىكنند بيناست. (163)
إِذْ
بَعَثَ
فِيهِمْ
رَسُولًا
مِنْ
أَنْفُسِهِمْ
يَتْلُو
عَلَيْهِمْ
آيَاتِهِ
وَيُزَكِّيهِمْ
وَيُعَلِّمُهُمُ
الْكِتَابَ
وَالْحِكْمَةَ
وَإِنْ
كَانُوا
مِنْ
قَبْلُ
لَفِي
ضَلَالٍ
مُبِينٍ
164
أَوَلَمَّا

به يقين، خدا بر مؤمنان منت نهاد [كه] پيامبرى از خودشان در ميان آنان برانگيخت، تا آيات خود را بر ايشان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت به آنان بياموزد، قطعاً پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند. (164)
أَصَابَتْكُمْ
مُصِيبَةٌ
قَدْ
أَصَبْتُمْ
مِثْلَيْهَا
قُلْتُمْ
أَنَّىٰ
هَٰذَا
ۖ
قُلْ
هُوَ
مِنْ
عِنْدِ
أَنْفُسِكُمْ
ۗ
إِنَّ
اللَّهَ
عَلَىٰ
كُلِّ
شَيْءٍ
قَدِيرٌ
165

آيا چون به شما [در نبرد اُحد] مصيبتى رسيد -[با آنكه در نبرد بدر] دو برابرش را [به دشمنان خود] رسانديد- گفتيد: «اين [مصيبت] از كجا [به ما رسيد]؟» بگو: «آن از خود شما [و ناشى از بىانضباطى خودتان] است.» آرى! خدا به هر چيزى تواناست. (165)
صفحه: -
موقعیت:
7.28 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: