0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَمِنْ
آيَاتِهِ
الْجَوَارِ
فِي
الْبَحْرِ
كَالْأَعْلَامِ
32
إِنْ
يَشَأْ
يُسْكِنِ
الرِّيحَ
فَيَظْلَلْنَ
رَوَاكِدَ

و از نشانههاى او سفينههاى كوهآسا در درياست. (32)
عَلَىٰ
ظَهْرِهِ
ۚ
إِنَّ
فِي
ذَٰلِكَ
لَآيَاتٍ
لِكُلِّ
صَبَّارٍ
شَكُورٍ
33
أَوْ
يُوبِقْهُنَّ
بِمَا

اگر بخواهد باد را ساكن مىگرداند و [سفينهها] بر پشت [آب] متوقف مىمانند. قطعاً در اين [امر] براى هر شكيباى شكرگزارى نشانههاست. (33)
كَسَبُوا
وَيَعْفُ
عَنْ
كَثِيرٍ
34
وَيَعْلَمَ
الَّذِينَ
يُجَادِلُونَ
فِي
آيَاتِنَا
مَا
لَهُمْ
مِنْ
مَحِيصٍ
35


يا به [سزاى] آنچه [كشتىنشينان] مرتكب شدهاند هلاكشان كند، و[لى] از بسيارى درمىگذرد. (34) و [تا] آنان كه در آيات ما مجادله مىكنند، بدانند كه ايشان را [روى] گريزى نيست. (35)
فَمَا
أُوتِيتُمْ
مِنْ
شَيْءٍ
فَمَتَاعُ
الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا
ۖ
وَمَا
عِنْدَ
اللَّهِ
خَيْرٌ
وَأَبْقَىٰ
لِلَّذِينَ
آمَنُوا
وَعَلَىٰ
رَبِّهِمْ
يَتَوَكَّلُونَ
36
وَالَّذِينَ
يَجْتَنِبُونَ
كَبَائِرَ
الْإِثْمِ
وَالْفَوَاحِشَ

و آنچه به شما داده شده، برخوردارى [و كالاى] زندگى دنياست، و آنچه پيش خداست براى كسانى كه گرويدهاند و به پروردگارشان اعتماد دارند بهتر و پايدارتر است. (36)
وَإِذَا
مَا
غَضِبُوا
هُمْ
يَغْفِرُونَ
37
وَالَّذِينَ
اسْتَجَابُوا
لِرَبِّهِمْ
وَأَقَامُوا
الصَّلَاةَ
وَأَمْرُهُمْ
شُورَىٰ

و كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها خود را به دور مىدارند و چون به خشم درمىآيند درمىگذرند. (37)
بَيْنَهُمْ
وَمِمَّا
رَزَقْنَاهُمْ
يُنْفِقُونَ
38
وَالَّذِينَ
إِذَا
أَصَابَهُمُ
الْبَغْيُ
هُمْ
يَنْتَصِرُونَ
39


و كسانى كه [نداى] پروردگارشان را پاسخ [مثبت] داده و نماز برپا كردهاند و كارشان در ميانشان مشورت است و از آنچه روزيشان دادهايم انفاق مىكنند. (38) و كسانى كه چون ستم بر ايشان رسد، يارى مىجويند [و به انتقام بر مىخيزند]. (39)
وَجَزَاءُ
سَيِّئَةٍ
سَيِّئَةٌ
مِثْلُهَا
ۖ
فَمَنْ
عَفَا
وَأَصْلَحَ
فَأَجْرُهُ
عَلَى
اللَّهِ
ۚ
إِنَّهُ
لَا
يُحِبُّ
الظَّالِمِينَ
40
وَلَمَنِ
انْتَصَرَ
بَعْدَ
ظُلْمِهِ
فَأُولَٰئِكَ
مَا
عَلَيْهِمْ
مِنْ
سَبِيلٍ
41
إِنَّمَا


و جزاى بدى، مانند آن، بدى است. پس هر كه درگذرد و نيكوكارى كند، پاداش او بر [عهده] خداست. به راستى او ستمگران را دوست نمىدارد. (40) و هر كه پس از ستم [ديدن] خود، يارى جويد [و انتقام گيرد] راه [نكوهشى] بر ايشان نيست. (41)
السَّبِيلُ
عَلَى
الَّذِينَ
يَظْلِمُونَ
النَّاسَ
وَيَبْغُونَ
فِي
الْأَرْضِ
بِغَيْرِ
الْحَقِّ
ۚ
أُولَٰئِكَ
لَهُمْ
عَذَابٌ
أَلِيمٌ
42
وَلَمَنْ
صَبَرَ
وَغَفَرَ
إِنَّ
ذَٰلِكَ
لَمِنْ
عَزْمِ
الْأُمُورِ
43
وَمَنْ


راه [نكوهش] تنها بر كسانى است كه به مردم ستم مىكنند، و در [روى] زمين به ناحق سر برمىدارند. آنان عذابى دردناك [در پيش] خواهند داشت. (42) و هر كه صبر كند و درگذرد، مسلماً اين [خويشتن دارى، حاكى] از اراده قوى [در] كارهاست. (43)
يُضْلِلِ
اللَّهُ
فَمَا
لَهُ
مِنْ
وَلِيٍّ
مِنْ
بَعْدِهِ
ۗ
وَتَرَى
الظَّالِمِينَ
لَمَّا
رَأَوُا
الْعَذَابَ
يَقُولُونَ
هَلْ
إِلَىٰ
مَرَدٍّ
مِنْ
سَبِيلٍ
44

و هر كه را خدا بىراه گذارد، پس از او يار [و ياور]ى نخواهد داشت، و ستمگران را مىبينى كه چون عذاب را بنگرند مىگويند: «آيا راهى براى برگشتن [به دنيا] هست؟» (44)
صفحه: -
موقعیت:
69.11 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: