0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:

سورَةُ فُصِّلَت
آیاتها
54
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
حم
1
تَنْزِيلٌ
مِنَ
الرَّحْمَٰنِ
الرَّحِيمِ
2
كِتَابٌ
فُصِّلَتْ
آيَاتُهُ
قُرْآنًا
عَرَبِيًّا


حاء، ميم. (1) وحى [نامه]اى است از جانب [خداى] رحمتگر مهربان. (2)
لِقَوْمٍ
يَعْلَمُونَ
3
بَشِيرًا
وَنَذِيرًا
فَأَعْرَضَ
أَكْثَرُهُمْ
فَهُمْ
لَا
يَسْمَعُونَ
4
وَقَالُوا
قُلُوبُنَا


كتابى است كه آيات آن، به روشنى بيان شده. قرآنى است به زبان عربى براى مردمى كه مىدانند. (3) بشارتگر و هشداردهنده است. و[لى] بيشتر آنان رويگردان شدند، در نتيجه [چيزى را] نمىشنوند. (4)
فِي
أَكِنَّةٍ
مِمَّا
تَدْعُونَا
إِلَيْهِ
وَفِي
آذَانِنَا
وَقْرٌ
وَمِنْ
بَيْنِنَا
وَبَيْنِكَ
حِجَابٌ
فَاعْمَلْ
إِنَّنَا
عَامِلُونَ
5
قُلْ
إِنَّمَا
أَنَا
بَشَرٌ
مِثْلُكُمْ
يُوحَىٰ
إِلَيَّ
أَنَّمَا
إِلَٰهُكُمْ

و گفتند: «دلهاى ما از آنچه ما را به سوى آن مىخوانى سخت محجوب و مهجور است. و در گوشهاى ما سنگينى و ميان ما و تو پردهاى است؛ پس تو كار خود را بكن ما [هم] كار خود را مىكنيم.» (5)
إِلَٰهٌ
وَاحِدٌ
فَاسْتَقِيمُوا
إِلَيْهِ
وَاسْتَغْفِرُوهُ
ۗ
وَوَيْلٌ
لِلْمُشْرِكِينَ
6
الَّذِينَ
لَا
يُؤْتُونَ

بگو: «من، بشرى چون شمايم، جز اينكه به من وحى مىشود كه خداى شما خدايى يگانه است. پس مستقيماً به سوى او بشتابيد و از او آمرزش بخواهيد. و واى بر مشركان.» (6)
الزَّكَاةَ
وَهُمْ
بِالْآخِرَةِ
هُمْ
كَافِرُونَ
7
إِنَّ
الَّذِينَ
آمَنُوا
وَعَمِلُوا
الصَّالِحَاتِ

همان كسانى كه زكات نمىدهند و آنان كه به آخرت ناباورند. (7)
لَهُمْ
أَجْرٌ
غَيْرُ
مَمْنُونٍ
8
قُلْ
أَئِنَّكُمْ
لَتَكْفُرُونَ
بِالَّذِي
خَلَقَ
الْأَرْضَ

كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند آنان را پاداشى بىپايان است. (8)
فِي
يَوْمَيْنِ
وَتَجْعَلُونَ
لَهُ
أَنْدَادًا
ۚ
ذَٰلِكَ
رَبُّ
الْعَالَمِينَ
9
وَجَعَلَ
فِيهَا
رَوَاسِيَ

بگو: «آيا اين شماييد كه واقعاً به آن كسى كه زمين را در دو هنگام آفريد، كفر مىورزيد و براى او همتايانى قرار مىدهيد؟ اين است پروردگار جهانيان.» (9)
مِنْ
فَوْقِهَا
وَبَارَكَ
فِيهَا
وَقَدَّرَ
فِيهَا
أَقْوَاتَهَا
فِي
أَرْبَعَةِ
أَيَّامٍ
سَوَاءً
لِلسَّائِلِينَ
10

و در [زمين]، از فراز آن [لنگرآسا] كوهها نهاد و در آن خير فراوان پديد آورد، و مواد خوراكى آن را در چهار روز اندازهگيرى كرد [كه] براى خواهندگان، درست [و متناسب با نيازهايشان] است. (10)
ثُمَّ
اسْتَوَىٰ
إِلَى
السَّمَاءِ
وَهِيَ
دُخَانٌ
فَقَالَ
لَهَا
وَلِلْأَرْضِ
ائْتِيَا
طَوْعًا
أَوْ
كَرْهًا
قَالَتَا
أَتَيْنَا
طَائِعِينَ
11

سپس آهنگ [آفرينش] آسمان كرد، و آن بخارى بود. پس به آن و به زمين فرمود: «خواه يا ناخواه بياييد.» آن دو گفتند: «فرمانپذير آمديم.» (11)
صفحه: -
موقعیت:
67.66 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: