0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
إِنَّ
الَّذِينَ
كَفَرُوا
لَنْ
تُغْنِيَ
عَنْهُمْ
أَمْوَالُهُمْ
وَلَا
أَوْلَادُهُمْ
مِنَ
اللَّهِ
شَيْئًا
ۖ
وَأُولَٰئِكَ
أَصْحَابُ
النَّارِ
ۚ
هُمْ
فِيهَا
خَالِدُونَ
116
مَثَلُ
مَا
يُنْفِقُونَ
فِي
هَٰذِهِ

كسانى كه كفر ورزيدند، هرگز اموالشان و اولادشان چيزى [از عذاب خدا] را از آنان دفع نخواهد كرد، و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه خواهند بود. (116)
الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا
كَمَثَلِ
رِيحٍ
فِيهَا
صِرٌّ
أَصَابَتْ
حَرْثَ
قَوْمٍ
ظَلَمُوا
أَنْفُسَهُمْ
فَأَهْلَكَتْهُ
ۚ
وَمَا
ظَلَمَهُمُ
اللَّهُ
وَلَٰكِنْ
أَنْفُسَهُمْ
يَظْلِمُونَ
117
يَا
أَيُّهَا
الَّذِينَ
آمَنُوا
لَا
تَتَّخِذُوا
بِطَانَةً

مثَل آنچه [آنان] در زندگى اين دنيا [در راه دشمنى با پيامبر] خرج مىكنند، همانند بادى است كه در آن، سرماى سختى است، كه به كشتزار قومى كه بر خود ستم نمودهاند بوزد و آن را تباه سازد؛ و خدا به آنان ستم نكرده، بلكه آنان خود بر خويشتن ستم كردهاند. (117)
مِنْ
دُونِكُمْ
لَا
يَأْلُونَكُمْ
خَبَالًا
وَدُّوا
مَا
عَنِتُّمْ
قَدْ
بَدَتِ
الْبَغْضَاءُ
مِنْ
أَفْوَاهِهِمْ
وَمَا
تُخْفِي
صُدُورُهُمْ
أَكْبَرُ
ۚ
قَدْ
بَيَّنَّا
لَكُمُ
الْآيَاتِ
ۖ
إِنْ
كُنْتُمْ
تَعْقِلُونَ
118

اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از غير خودتان، [دوست و] همراز مگيريد. [آنان] از هيچ نابكارى در حق شما كوتاهى نمىورزند. آرزو دارند كه در رنج بيفتيد. دشمنى از لحن و سخنشان آشكار است؛ و آنچه سينههايشان نهان مىدارد، بزرگتر است. در حقيقت، ما نشانهها[ى دشمنى آنان] را براى شما بيان كرديم، اگر تعقل كنيد. (118)
هَا
أَنْتُمْ
أُولَاءِ
تُحِبُّونَهُمْ
وَلَا
يُحِبُّونَكُمْ
وَتُؤْمِنُونَ
بِالْكِتَابِ
كُلِّهِ
وَإِذَا
لَقُوكُمْ
قَالُوا
آمَنَّا
وَإِذَا
خَلَوْا
عَضُّوا
عَلَيْكُمُ
الْأَنَامِلَ
مِنَ
الْغَيْظِ
ۚ
قُلْ
مُوتُوا
بِغَيْظِكُمْ
ۗ
إِنَّ
اللَّهَ
عَلِيمٌ
بِذَاتِ
الصُّدُورِ
119
إِنْ
تَمْسَسْكُمْ
حَسَنَةٌ
تَسُؤْهُمْ
وَإِنْ

هان، شما كسانى هستيد كه آنان را دوست داريد، و [حال آنكه] آنان شما را دوست ندارند، و شما به همه كتابها[ى خدا] ايمان داريد؛ و چون با شما برخورد كنند مىگويند: «ايمان آورديم.» و چون [با هم ]خلوت كنند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را مىگزند. بگو: «به خشم خود بميريد» كه خداوند به راز درون سينهها داناست. (119)
تُصِبْكُمْ
سَيِّئَةٌ
يَفْرَحُوا
بِهَا
ۖ
وَإِنْ
تَصْبِرُوا
وَتَتَّقُوا
لَا
يَضُرُّكُمْ
كَيْدُهُمْ
شَيْئًا
ۗ
إِنَّ
اللَّهَ
بِمَا
يَعْمَلُونَ
مُحِيطٌ
120
وَإِذْ
غَدَوْتَ
مِنْ
أَهْلِكَ
تُبَوِّئُ
الْمُؤْمِنِينَ
مَقَاعِدَ

اگر به شما خوشى رسد آنان را بدحال مىكند؛ و اگر به شما گزندى رسد بدان شاد مىشوند؛ و اگر صبر كنيد و پرهيزگارى نماييد، نيرنگشان هيچ زيانى به شما نمىرساند؛ يقيناً خداوند به آنچه مىكنند احاطه دارد. (120)
لِلْقِتَالِ
ۗ
وَاللَّهُ
سَمِيعٌ
عَلِيمٌ
121

و [ياد كن] زمانى را كه [در جنگ احد] بامدادان از پيش كسانت بيرون آمدى [تا] مؤمنان را براى جنگيدن، در مواضع خود جاى دهى، و خداوند، شنواى داناست. (121)
صفحه: -
موقعیت:
6.56 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: