0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَوَهَبْنَا
لَهُ
أَهْلَهُ
وَمِثْلَهُمْ
مَعَهُمْ
رَحْمَةً
مِنَّا
وَذِكْرَىٰ
لِأُولِي
الْأَلْبَابِ
43
وَخُذْ
43
و [مجدداً] كسانش را و نظاير آنها را همراه آنها به او بخشيديم، تا رحمتى از جانب ما و عبرتى براى خردمندان باشد. (43)
بِيَدِكَ
ضِغْثًا
فَاضْرِبْ
بِهِ
وَلَا
تَحْنَثْ
ۗ
إِنَّا
وَجَدْنَاهُ
صَابِرًا
ۚ
نِعْمَ
الْعَبْدُ
ۖ
إِنَّهُ
أَوَّابٌ
44
وَاذْكُرْ
عِبَادَنَا
إِبْرَاهِيمَ
وَإِسْحَاقَ
وَيَعْقُوبَ
أُولِي
الْأَيْدِي
وَالْأَبْصَارِ
45
إِنَّا
44
45
[و به او گفتيم:] «يك بسته تركه به دستت برگير و [همسرت را] با آن بزن و سوگند مشكن.» ما او را شكيبا يافتيم. چه نيكوبندهاى! به راستى او توبهكار بود. (44) و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه نيرومند و ديدهور بودند به يادآور. (45)
أَخْلَصْنَاهُمْ
بِخَالِصَةٍ
ذِكْرَى
الدَّارِ
46
وَإِنَّهُمْ
عِنْدَنَا
لَمِنَ
الْمُصْطَفَيْنَ
الْأَخْيَارِ
47
46
47
ما آنان را با موهبت ويژهاى -كه يادآورى آن سراى بود- خالص گردانيديم. (46) و آنان در پيشگاه ما جداً از برگزيدگان نيكانند. (47)
وَاذْكُرْ
إِسْمَاعِيلَ
وَالْيَسَعَ
وَذَا
الْكِفْلِ
ۖ
وَكُلٌّ
مِنَ
الْأَخْيَارِ
48
هَٰذَا
ذِكْرٌ
ۚ
وَإِنَّ
48
و اسماعيل و يسع و ذوالكفل را به ياد آور [كه] همه از نيكانند. (48)
لِلْمُتَّقِينَ
لَحُسْنَ
مَآبٍ
49
جَنَّاتِ
عَدْنٍ
مُفَتَّحَةً
لَهُمُ
الْأَبْوَابُ
50
مُتَّكِئِينَ
49
50
اين يادكردى است، و قطعاً براى پرهيزگاران فرجامى نيك است. (49) باغهاى هميشگى در حالى كه درهاى [آنها] برايشان گشودهاست. (50)
فِيهَا
يَدْعُونَ
فِيهَا
بِفَاكِهَةٍ
كَثِيرَةٍ
وَشَرَابٍ
51
وَعِنْدَهُمْ
قَاصِرَاتُ
الطَّرْفِ
أَتْرَابٌ
52
51
52
در آنجا تكيه مىزنند [و] ميوههاى فراوان و نوشيدنى در آنجا طلب مىكنند. (51) و نزدشان [دلبران] فروهشتهنگاه همسال است. (52)
هَٰذَا
مَا
تُوعَدُونَ
لِيَوْمِ
الْحِسَابِ
53
إِنَّ
هَٰذَا
لَرِزْقُنَا
مَا
لَهُ
مِنْ
نَفَادٍ
54
53
54
اين است آنچه براى روز حساب به شما وعده داده مىشد. (53) [مىگويند:] «در حقيقت، اين روزىِ ماست و آن را پايانى نيست.» (54)
هَٰذَا
ۚ
وَإِنَّ
لِلطَّاغِينَ
لَشَرَّ
مَآبٍ
55
جَهَنَّمَ
يَصْلَوْنَهَا
فَبِئْسَ
الْمِهَادُ
56
55
56
اين است [حال بهشتيان] و [اما] براى طغيانگران واقعاً بد فرجامى است. (55) به جهنّم درمىآيند، و چه بد آرامگاهى است. (56)
هَٰذَا
فَلْيَذُوقُوهُ
حَمِيمٌ
وَغَسَّاقٌ
57
وَآخَرُ
مِنْ
شَكْلِهِ
أَزْوَاجٌ
58
هَٰذَا
57
58
اين جوشاب و چركاب است، بايد آن را بچشند. (57) و از همين گونه، انواع ديگر [عذابها]! (58)
فَوْجٌ
مُقْتَحِمٌ
مَعَكُمْ
ۖ
لَا
مَرْحَبًا
بِهِمْ
ۚ
إِنَّهُمْ
صَالُو
النَّارِ
59
قَالُوا
بَلْ
أَنْتُمْ
59
اينها گروهىاند كه با شما به اجبار [در آتش] درمىآيند. بدا به حال آنها، زيرا آنان داخل آتش مىشوند. (59)
لَا
مَرْحَبًا
بِكُمْ
ۖ
أَنْتُمْ
قَدَّمْتُمُوهُ
لَنَا
ۖ
فَبِئْسَ
الْقَرَارُ
60
قَالُوا
رَبَّنَا
مَنْ
60
[به رؤساى خود] مىگويند: «بلكه بر خود شما خوش مباد! اين [عذاب] را شما خود براى ما از پيش فراهم آورديد، و چه بد قرارگاهى است.» (60)
قَدَّمَ
لَنَا
هَٰذَا
فَزِدْهُ
عَذَابًا
ضِعْفًا
فِي
النَّارِ
61
61
مىگويند: «پروردگارا، هر كس اين [عذاب] را از پيش براى ما فراهم آورده، عذاب او را در آتش دو چندان كن.» (61)
صفحه: -