background
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
127
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
128
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
129
پس او را دروغگو شمردند، و قطعاً آنها [در آتش‌] احضار خواهند شد- (127) مگر بندگان پاكدين خدا. (128) و براى او در [ميان‌] آيندگان [آوازه نيك‌] به جاى گذاشتيم. (129)
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ
130
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
131
إِنَّهُ مِنْ
درود بر پيروان الياس! (130) ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى‌دهيم، (131)
عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
132
وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
133
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
134
زيرا او از بندگان با ايمان ما بود. (132) و در حقيقت، لوط از زمره فرستادگان بود. (133) آنگاه كه او و همه كسانش را رهانيديم- (134)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
135
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
136
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ
137
جز پيرزنى كه در ميان باقى‌ماندگان [و خاكسترشدگان‌] بود- (135) سپس ديگران را هلاك كرديم. (136) و در حقيقت، شما بر آنان صبحگاهان (137)
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
138
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
139
إِذْ أَبَقَ
و شامگاهان مى‌گذريد! آيا به فكر فرو نمى‌رويد؟! (138) و در حقيقت، يونس از زمره فرستادگان بود. (139)
إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
140
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ
141
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ
آنگاه كه به سوى كشتى پر، بگريخت! (140) پس [سرنشينان‌] با هم قرعه انداختند و [يونس‌] از باختگان شد. (141)
وَهُوَ مُلِيمٌ
142
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ
143
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ
[او را به دريا افكندند] و عنبرماهى او را بلعيد در حالى كه او نكوهشگر خويش بود! (142) و اگر او از زمره تسبيح‌كنندگان نبود، (143)
يَوْمِ يُبْعَثُونَ
144
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ
145
وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ
قطعاً تا روزى كه برانگيخته مى‌شوند، در شكم آن [ماهى‌] مى‌ماند! (144) پس او را در حالى كه ناخوش بود به زمين خشكى افكنديم! (145)
شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ
146
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ
147
و بر بالاى [سرِ] او درختى از [نوع‌] كدوبُن رويانيديم. (146) و او را به سوى يكصدهزار [نفر از ساكنان نينوا] يا بيشتر روانه كرديم. (147)
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ
148
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ
149
پس ايمان آوردند و تا چندى برخوردارشان كرديم. (148) پس، از مشركان جويا شو: آيا پروردگارت را دختران و آنان را پسران است؟! (149)
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ
150
أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ
يا فرشتگان را مادينه آفريديم و آنان شاهد بودند؟ (150)
لَيَقُولُونَ
151
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
152
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ
153
هش‌دار كه اينان از دروغ پردازى خود قطعاً خواهند گفت: (151) «خدا فرزند آورده!» در حالى كه آنها قطعاً دروغگويانند! (152) آيا [خدا] دختران را بر پسران برگزيده است؟ (153)
صفحه: -