0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
مَا
لَكُمْ
لَا
تَنَاصَرُونَ
25
بَلْ
هُمُ
الْيَوْمَ
مُسْتَسْلِمُونَ
26
وَأَقْبَلَ
بَعْضُهُمْ
عَلَىٰ
بَعْضٍ
25
26
شما را چه شده است كه همديگر را يارى نمىكنيد؟! (25) [نه!] بلكه امروز آنان از در تسليم درآمدگانند! (26)
يَتَسَاءَلُونَ
27
قَالُوا
إِنَّكُمْ
كُنْتُمْ
تَأْتُونَنَا
عَنِ
الْيَمِينِ
28
قَالُوا
بَلْ
لَمْ
27
28
و بعضى روى به بعضى ديگر مىآورند [و] از يكديگر مىپرسند! (27) [و] مىگويند: «شما [ظاهراً] از درِ راستى با ما درمىآمديد [و خود را حق به جانب مىنموديد]!» (28)
تَكُونُوا
مُؤْمِنِينَ
29
وَمَا
كَانَ
لَنَا
عَلَيْكُمْ
مِنْ
سُلْطَانٍ
ۖ
بَلْ
كُنْتُمْ
قَوْمًا
29
[متّهمان] مىگويند: «[نه!] بلكه با ايمان نبوديد. (29)
طَاغِينَ
30
فَحَقَّ
عَلَيْنَا
قَوْلُ
رَبِّنَا
ۖ
إِنَّا
لَذَائِقُونَ
31
فَأَغْوَيْنَاكُمْ
إِنَّا
30
31
و ما را بر شما هيچ تسلطى نبود، بلكه خودتان سركش بوديد. (30) پس فرمان پروردگارمان بر ما سزاوار آمد؛ ما واقعاً بايد [عذاب را] بچشيم! (31)
كُنَّا
غَاوِينَ
32
فَإِنَّهُمْ
يَوْمَئِذٍ
فِي
الْعَذَابِ
مُشْتَرِكُونَ
33
إِنَّا
كَذَٰلِكَ
نَفْعَلُ
بِالْمُجْرِمِينَ
34
32
33
34
و شما را گمراه كرديم، زيرا خودمان گمراه بوديم!» (32) پس، در حقيقت، آنان در آن روز در عذاب شريك يكديگرند! (33) [آرى،] ما با مجرمان چنين رفتار مىكنيم! (34)
إِنَّهُمْ
كَانُوا
إِذَا
قِيلَ
لَهُمْ
لَا
إِلَٰهَ
إِلَّا
اللَّهُ
يَسْتَكْبِرُونَ
35
وَيَقُولُونَ
أَئِنَّا
35
چرا كه آنان بودند كه وقتى به ايشان گفته مىشد: «خدايى جز خداى يگانه نيست»، تكبر مىورزيدند! (35)
لَتَارِكُو
آلِهَتِنَا
لِشَاعِرٍ
مَجْنُونٍ
36
بَلْ
جَاءَ
بِالْحَقِّ
وَصَدَّقَ
الْمُرْسَلِينَ
37
إِنَّكُمْ
36
37
و مىگفتند: «آيا ما براى شاعرى ديوانه دست از خدايانمان برداريم؟!» (36) ولى نه! [او] حقيقت را آورده و فرستادگان را تصديق كرده است. (37)
لَذَائِقُو
الْعَذَابِ
الْأَلِيمِ
38
وَمَا
تُجْزَوْنَ
إِلَّا
مَا
كُنْتُمْ
تَعْمَلُونَ
39
إِلَّا
عِبَادَ
38
39
در واقع، شما عذاب پر درد را خواهيد چشيد! (38) و جز آنچه مىكرديد جزا نمىيابيد! (39)
اللَّهِ
الْمُخْلَصِينَ
40
أُولَٰئِكَ
لَهُمْ
رِزْقٌ
مَعْلُومٌ
41
فَوَاكِهُ
ۖ
وَهُمْ
مُكْرَمُونَ
42
40
41
42
مگر بندگان پاكدل خدا! (40) آنان روزىِ معيّن خواهند داشت. (41) [انواع] ميوهها! و آنان مورد احترام خواهند بود. (42)
فِي
جَنَّاتِ
النَّعِيمِ
43
عَلَىٰ
سُرُرٍ
مُتَقَابِلِينَ
44
يُطَافُ
عَلَيْهِمْ
بِكَأْسٍ
مِنْ
مَعِينٍ
45
43
44
45
در باغهاى پر نعمت! (43) بر سريرها در برابر همديگر [مىنشينند]. (44) با جامى از باده ناب پيرامونشان به گردش درمىآيند؛ (45)
بَيْضَاءَ
لَذَّةٍ
لِلشَّارِبِينَ
46
لَا
فِيهَا
غَوْلٌ
وَلَا
هُمْ
عَنْهَا
يُنْزَفُونَ
47
وَعِنْدَهُمْ
46
47
[بادهاى] سخت سپيد كه نوشندگان را لذتى [خاص] مىدهد؛ (46) نه در آن فساد عقل است و نه ايشان از آن به بدمستى [و فرسودگى] مىافتند! (47)
قَاصِرَاتُ
الطَّرْفِ
عِينٌ
48
كَأَنَّهُنَّ
بَيْضٌ
مَكْنُونٌ
49
فَأَقْبَلَ
بَعْضُهُمْ
عَلَىٰ
بَعْضٍ
48
49
و نزدشان [دلبرانى] فروهشتهنگاه و فراخديده باشند! (48) [از شدّت سپيدى] گويى تخم شتر مرغ [زير پَرَ]ند! (49)
يَتَسَاءَلُونَ
50
قَالَ
قَائِلٌ
مِنْهُمْ
إِنِّي
كَانَ
لِي
قَرِينٌ
51
50
51
پس برخىشان به برخى روى نموده و از همديگر پرسوجو مىكنند. (50) گويندهاى از آنان مىگويد: «راستى من [در دنيا] همنشينى داشتم، (51)
صفحه: -