0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
أَوَلَمْ
يَرَوْا
أَنَّا
خَلَقْنَا
لَهُمْ
مِمَّا
عَمِلَتْ
أَيْدِينَا
أَنْعَامًا
فَهُمْ
لَهَا
مَالِكُونَ
71

آيا نديدهاند كه ما به قدرت خويش براى ايشان چهارپايانى آفريدهايم تا آنان مالك آنها باشند؟ (71)
وَذَلَّلْنَاهَا
لَهُمْ
فَمِنْهَا
رَكُوبُهُمْ
وَمِنْهَا
يَأْكُلُونَ
72
وَلَهُمْ
فِيهَا
مَنَافِعُ
وَمَشَارِبُ

و آنها را براى ايشان رام گردانيديم. از برخىشان سوارى مىگيرند و از بعضى مىخورند. (72)
ۖ
أَفَلَا
يَشْكُرُونَ
73
وَاتَّخَذُوا
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
آلِهَةً
لَعَلَّهُمْ
يُنْصَرُونَ
74
لَا
يَسْتَطِيعُونَ


و از آنها سودها و نوشيدنيها دارند. پس چرا شكرگزار نيستيد؟ (73) و غير از خدا[ى يگانه] خدايانى به پرستش گرفتند، تا مگر يارى شوند. (74)
نَصْرَهُمْ
وَهُمْ
لَهُمْ
جُنْدٌ
مُحْضَرُونَ
75
فَلَا
يَحْزُنْكَ
قَوْلُهُمْ
ۘ
إِنَّا
نَعْلَمُ
مَا
يُسِرُّونَ

[ولى بتان] نمىتوانند آنان را يارى كنند و آنانند كه براى [بتان] چون سپاهى احضار شدهاند. (75)
وَمَا
يُعْلِنُونَ
76
أَوَلَمْ
يَرَ
الْإِنْسَانُ
أَنَّا
خَلَقْنَاهُ
مِنْ
نُطْفَةٍ
فَإِذَا
هُوَ

پس، گفتار آنان تو را غمگين نگرداند كه ما آنچه را پنهان و آنچه را آشكار مىكنند، مىدانيم. (76)
خَصِيمٌ
مُبِينٌ
77
وَضَرَبَ
لَنَا
مَثَلًا
وَنَسِيَ
خَلْقَهُ
ۖ
قَالَ
مَنْ
يُحْيِي
الْعِظَامَ

مگر آدمى ندانسته است كه ما او را از نطفهاى آفريدهايم، پس بناگاه وى ستيزهجويى آشكار شده است. (77)
وَهِيَ
رَمِيمٌ
78
قُلْ
يُحْيِيهَا
الَّذِي
أَنْشَأَهَا
أَوَّلَ
مَرَّةٍ
ۖ
وَهُوَ
بِكُلِّ
خَلْقٍ

و براى ما مَثَلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد؛ گفت: «چه كسى اين استخوانها را كه چنين پوسيده است زندگى مىبخشد؟» (78)
عَلِيمٌ
79
الَّذِي
جَعَلَ
لَكُمْ
مِنَ
الشَّجَرِ
الْأَخْضَرِ
نَارًا
فَإِذَا
أَنْتُمْ
مِنْهُ

بگو: «همان كسى كه نخستينبار آن را پديد آورد و اوست كه به هر [گونه] آفرينشى داناست.» (79)
تُوقِدُونَ
80
أَوَلَيْسَ
الَّذِي
خَلَقَ
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضَ
بِقَادِرٍ
عَلَىٰ
أَنْ
يَخْلُقَ

همو كه برايتان در درخت سبزفام اخگر نهاد كه از آن [چون نيازتان افتد] آتش مىافروزيد. (80)
مِثْلَهُمْ
ۚ
بَلَىٰ
وَهُوَ
الْخَلَّاقُ
الْعَلِيمُ
81
إِنَّمَا
أَمْرُهُ
إِذَا
أَرَادَ
شَيْئًا
أَنْ

آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريده توانا نيست كه [باز] مانند آنها را بيافريند؟ آرى، اوست آفريننده دانا. (81)
يَقُولَ
لَهُ
كُنْ
فَيَكُونُ
82
فَسُبْحَانَ
الَّذِي
بِيَدِهِ
مَلَكُوتُ
كُلِّ
شَيْءٍ
وَإِلَيْهِ

چون به چيزى اراده فرمايد، كارش اين بس كه مىگويد: «باش»؛ پس [بىدرنگ] موجود مىشود. (82)
تُرْجَعُونَ
83

پس [شكوهمند و] پاك است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست، و به سوى اوست كه بازگردانيده مىشويد. (83)
صفحه: -
موقعیت:
60.73 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: