0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَآيَةٌ
لَهُمْ
أَنَّا
حَمَلْنَا
ذُرِّيَّتَهُمْ
فِي
الْفُلْكِ
الْمَشْحُونِ
41
وَخَلَقْنَا
لَهُمْ
مِنْ

و نشانهاى [ديگر] براى آنان اينكه: ما نياكانشان را در كشتى انباشته، سوار كرديم. (41)
مِثْلِهِ
مَا
يَرْكَبُونَ
42
وَإِنْ
نَشَأْ
نُغْرِقْهُمْ
فَلَا
صَرِيخَ
لَهُمْ
وَلَا
هُمْ
يُنْقَذُونَ
43


و مانند آن براى ايشان مركوبها[ى ديگرى] خلق كرديم. (42) و اگر بخواهيم غرقشان مىكنيم و هيچ فريادرسى نمىيابند و روى نجات نمىبينند. (43)
إِلَّا
رَحْمَةً
مِنَّا
وَمَتَاعًا
إِلَىٰ
حِينٍ
44
وَإِذَا
قِيلَ
لَهُمُ
اتَّقُوا
مَا
بَيْنَ

مگر رحمتى از جانب ما [شامل آنها گردد] و تا چندى [آنها را] برخوردار سازيم. (44)
أَيْدِيكُمْ
وَمَا
خَلْفَكُمْ
لَعَلَّكُمْ
تُرْحَمُونَ
45
وَمَا
تَأْتِيهِمْ
مِنْ
آيَةٍ
مِنْ
آيَاتِ

و چون به ايشان گفته شود: «از آنچه در پيش رو و پشت سر داريد بترسيد، اميد كه مورد رحمت قرار گيريد» [نمىشنوند]. (45)
رَبِّهِمْ
إِلَّا
كَانُوا
عَنْهَا
مُعْرِضِينَ
46
وَإِذَا
قِيلَ
لَهُمْ
أَنْفِقُوا
مِمَّا
رَزَقَكُمُ

و هيچ نشانهاى از نشانههاى پروردگارشان بر آنان نيامد، جز اينكه از آن رويگردان شدند. (46)
اللَّهُ
قَالَ
الَّذِينَ
كَفَرُوا
لِلَّذِينَ
آمَنُوا
أَنُطْعِمُ
مَنْ
لَوْ
يَشَاءُ
اللَّهُ
أَطْعَمَهُ
إِنْ
أَنْتُمْ
إِلَّا
فِي
ضَلَالٍ
مُبِينٍ
47
وَيَقُولُونَ
مَتَىٰ
هَٰذَا
الْوَعْدُ
إِنْ
كُنْتُمْ

و چون به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى داده انفاق كنيد»، كسانى كه كافر شدهاند، به آنان كه ايمان آوردهاند، مىگويند: «آيا كسى را بخورانيم كه اگر خدا مىخواست [خودش] وى را مىخورانيد؟ شما جز در گمراهىِ آشكارى [بيش] نيستيد.» (47)
صَادِقِينَ
48
مَا
يَنْظُرُونَ
إِلَّا
صَيْحَةً
وَاحِدَةً
تَأْخُذُهُمْ
وَهُمْ
يَخِصِّمُونَ
49
فَلَا
يَسْتَطِيعُونَ


و مىگويند: «اگر راست مىگوييد، پس اين وعده [عذاب] كى خواهد بود؟» (48) جز يك فرياد [مرگبار] را انتظار نخواهند كشيد كه هنگامى كه سرگرم جدالند غافلگيرشان كند. (49)
تَوْصِيَةً
وَلَا
إِلَىٰ
أَهْلِهِمْ
يَرْجِعُونَ
50
وَنُفِخَ
فِي
الصُّورِ
فَإِذَا
هُمْ
مِنَ
الْأَجْدَاثِ

آنگاه نه توانايى وصيّتى دارند و نه مىتوانند به سوى كسان خود برگردند. (50)
إِلَىٰ
رَبِّهِمْ
يَنْسِلُونَ
51
قَالُوا
يَا
وَيْلَنَا
مَنْ
بَعَثَنَا
مِنْ
مَرْقَدِنَا
ۜ
ۗ
هَٰذَا
مَا
وَعَدَ

و در صور دميده خواهد شد، پس بناگاه از گورهاى خود شتابان به سوى پروردگار خويش مىآيند. (51)
الرَّحْمَٰنُ
وَصَدَقَ
الْمُرْسَلُونَ
52
إِنْ
كَانَتْ
إِلَّا
صَيْحَةً
وَاحِدَةً
فَإِذَا
هُمْ
جَمِيعٌ

مىگويند: «اى واى بر ما، چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگيخت؟ اين است همان وعده خداى رحمان، و پيامبران راست مىگفتند.» (52)
لَدَيْنَا
مُحْضَرُونَ
53
فَالْيَوْمَ
لَا
تُظْلَمُ
نَفْسٌ
شَيْئًا
وَلَا
تُجْزَوْنَ
إِلَّا
مَا
كُنْتُمْ
تَعْمَلُونَ
54


[باز هم] يك فرياد است و بس؛ و بناگاه همه در پيشگاه ما حاضر آيند. (53) امروز بر كسى هيچ ستم نمىرود، جز در برابر آنچه كردهايد پاداشى نخواهيد يافت. (54)
صفحه: -
موقعیت:
60.09 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: