0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
يَسْأَلُكَ
النَّاسُ
عَنِ
السَّاعَةِ
ۖ
قُلْ
إِنَّمَا
عِلْمُهَا
عِنْدَ
اللَّهِ
ۚ
وَمَا
يُدْرِيكَ
لَعَلَّ
السَّاعَةَ
تَكُونُ
قَرِيبًا
63
إِنَّ
اللَّهَ
لَعَنَ
الْكَافِرِينَ
وَأَعَدَّ
لَهُمْ
سَعِيرًا
64


مردم از تو در باره رستاخيز مىپرسند؛ بگو: «علم آن فقط نزد خداست.» و چه مى دانى؟ شايد رستاخيز نزديك باشد. (63) خدا كافران را لعنت كرده و براى آنها آتش فروزانى آماده كرده است. (64)
خَالِدِينَ
فِيهَا
أَبَدًا
ۖ
لَا
يَجِدُونَ
وَلِيًّا
وَلَا
نَصِيرًا
65
يَوْمَ
تُقَلَّبُ
وُجُوهُهُمْ
فِي
النَّارِ

جاودانه در آن مىمانند، نه يارى مىيابند و نه ياورى. (65)
يَقُولُونَ
يَا
لَيْتَنَا
أَطَعْنَا
اللَّهَ
وَأَطَعْنَا
الرَّسُولَا
66
وَقَالُوا
رَبَّنَا
إِنَّا
أَطَعْنَا
سَادَتَنَا

روزى كه چهرههايشان را در آتش زيرورو مىكنند، مىگويند: «اى كاش ما خدا را فرمان مىبرديم و پيامبر را اطاعت مىكرديم.» (66)
وَكُبَرَاءَنَا
فَأَضَلُّونَا
السَّبِيلَا
67
رَبَّنَا
آتِهِمْ
ضِعْفَيْنِ
مِنَ
الْعَذَابِ
وَالْعَنْهُمْ

و مىگويند: «پروردگارا، ما رؤسا و بزرگتران خويش را اطاعت كرديم و ما را از راه به در كردند.» (67)
لَعْنًا
كَبِيرًا
68
يَا
أَيُّهَا
الَّذِينَ
آمَنُوا
لَا
تَكُونُوا
كَالَّذِينَ
آذَوْا
مُوسَىٰ
فَبَرَّأَهُ
اللَّهُ

«پروردگارا، آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان كن لعنتى بزرگ.» (68)
مِمَّا
قَالُوا
ۚ
وَكَانَ
عِنْدَ
اللَّهِ
وَجِيهًا
69
يَا
أَيُّهَا
الَّذِينَ
آمَنُوا
اتَّقُوا
اللَّهَ

اى كسانى كه ايمان آوردهايد، مانند كسانى مباشيد كه موسى را [با اتهام خود] آزار دادند، و خدا او را از آنچه گفتند مبرّا ساخت و نزد خدا آبرومند بود. (69)
وَقُولُوا
قَوْلًا
سَدِيدًا
70
يُصْلِحْ
لَكُمْ
أَعْمَالَكُمْ
وَيَغْفِرْ
لَكُمْ
ذُنُوبَكُمْ
ۗ
وَمَنْ

اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا پروا داريد و سخنى استوار گوييد. (70)
يُطِعِ
اللَّهَ
وَرَسُولَهُ
فَقَدْ
فَازَ
فَوْزًا
عَظِيمًا
71
إِنَّا
عَرَضْنَا
الْأَمَانَةَ
عَلَى

تا اعمال شما را به صلاح آورد و گناهانتان را بر شما ببخشايد، و هر كس خدا و پيامبرش را فرمان برد قطعاً به رستگارى بزرگى نايل آمده است. (71)
السَّمَاوَاتِ
وَالْأَرْضِ
وَالْجِبَالِ
فَأَبَيْنَ
أَنْ
يَحْمِلْنَهَا
وَأَشْفَقْنَ
مِنْهَا
وَحَمَلَهَا
الْإِنْسَانُ
ۖ
إِنَّهُ
كَانَ
ظَلُومًا
جَهُولًا
72
لِيُعَذِّبَ
اللَّهُ
الْمُنَافِقِينَ
وَالْمُنَافِقَاتِ
وَالْمُشْرِكِينَ

ما امانت [الهى و بار تكليف] را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه كرديم، پس، از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناك شدند، و[لى] انسان آن را برداشت؛ راستى او ستمگرى نادان بود. (72)
وَالْمُشْرِكَاتِ
وَيَتُوبَ
اللَّهُ
عَلَى
الْمُؤْمِنِينَ
وَالْمُؤْمِنَاتِ
ۗ
وَكَانَ
اللَّهُ
غَفُورًا
رَحِيمًا
73

[آرى، چنين است] تا خدا مردان و زنان منافق، و مردان و زنان مشرك را عذاب كند و توبه مردان و زنان با ايمان را بپذيرد، و خدا همواره آمرزنده مهربان است. (73)
صفحه: -
موقعیت:
57.83 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: