0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَإِذَا
مَسَّ
النَّاسَ
ضُرٌّ
دَعَوْا
رَبَّهُمْ
مُنِيبِينَ
إِلَيْهِ
ثُمَّ
إِذَا
أَذَاقَهُمْ
مِنْهُ
رَحْمَةً
إِذَا
فَرِيقٌ
مِنْهُمْ
بِرَبِّهِمْ
يُشْرِكُونَ
33
لِيَكْفُرُوا
بِمَا
آتَيْنَاهُمْ
ۚ
فَتَمَتَّعُوا

و چون مردم را زيانى رسد، پروردگار خود را، در حالى كه به درگاه او توبه مىكنند، مىخوانند، و آنگاه كه از جانب خود رحمتى به آنان چشانيد، بناگاه دستهاى از ايشان به پروردگارشان شرك مىآورند. (33)
فَسَوْفَ
تَعْلَمُونَ
34
أَمْ
أَنْزَلْنَا
عَلَيْهِمْ
سُلْطَانًا
فَهُوَ
يَتَكَلَّمُ
بِمَا
كَانُوا
بِهِ

بگذار تا به آنچه بدانها عطا كردهايم كفران ورزند. [بگو:] برخوردار شويد، زودا كه خواهيد دانست. (34)
يُشْرِكُونَ
35
وَإِذَا
أَذَقْنَا
النَّاسَ
رَحْمَةً
فَرِحُوا
بِهَا
ۖ
وَإِنْ
تُصِبْهُمْ
سَيِّئَةٌ
بِمَا

يا [مگر] حجّتى بر آنان نازل كردهايم كه آن [حجّت] در باره آنچه با [خدا] شريك مىگردانيدهاند سخن مىگويد؟ (35)
قَدَّمَتْ
أَيْدِيهِمْ
إِذَا
هُمْ
يَقْنَطُونَ
36
أَوَلَمْ
يَرَوْا
أَنَّ
اللَّهَ
يَبْسُطُ
الرِّزْقَ

و چون مردم را رحمتى بچشانيم، بدان شاد مىگردند؛ و چون به [سزاى] آنچه دستاورد گذشته آنان است، صدمهاى به ايشان برسد، بناگاه نوميد مىشوند. (36)
لِمَنْ
يَشَاءُ
وَيَقْدِرُ
ۚ
إِنَّ
فِي
ذَٰلِكَ
لَآيَاتٍ
لِقَوْمٍ
يُؤْمِنُونَ
37
فَآتِ
ذَا
الْقُرْبَىٰ
حَقَّهُ

آيا ندانستهاند كه [اين] خداست كه روزى را براى هر كس كه بخواهد فراخ يا تنگ مىگرداند؟ قطعاً در اين [امر] براى مردمى كه ايمان مىآورند عبرتهاست. (37)
وَالْمِسْكِينَ
وَابْنَ
السَّبِيلِ
ۚ
ذَٰلِكَ
خَيْرٌ
لِلَّذِينَ
يُرِيدُونَ
وَجْهَ
اللَّهِ
ۖ
وَأُولَٰئِكَ
هُمُ
الْمُفْلِحُونَ
38
وَمَا
آتَيْتُمْ
مِنْ
رِبًا
لِيَرْبُوَ
فِي
أَمْوَالِ
النَّاسِ
فَلَا
يَرْبُو
عِنْدَ

پس حق خويشاوند و تنگدست و در راهمانده را بده. اين [انفاق] براى كسانى كه خواهان خشنودى خدايند بهتر است، و اينان همان رستگارانند. (38)
اللَّهِ
ۖ
وَمَا
آتَيْتُمْ
مِنْ
زَكَاةٍ
تُرِيدُونَ
وَجْهَ
اللَّهِ
فَأُولَٰئِكَ
هُمُ
الْمُضْعِفُونَ
39

و آنچه [به قصد] ربا مىدهيد تا در اموال مردم سود و افزايش بردارد، نزد خدا فزونى نمىگيرد؛ و[لى] آنچه را از زكات -در حالى كه خشنودى خدا را خواستاريد- داديد، پس آنان همان فزونىيافتگانند [و مضاعف مىشود]. (39)
اللَّهُ
الَّذِي
خَلَقَكُمْ
ثُمَّ
رَزَقَكُمْ
ثُمَّ
يُمِيتُكُمْ
ثُمَّ
يُحْيِيكُمْ
ۖ
هَلْ
مِنْ
شُرَكَائِكُمْ
مَنْ
يَفْعَلُ
مِنْ
ذَٰلِكُمْ
مِنْ
شَيْءٍ
ۚ
سُبْحَانَهُ
وَتَعَالَىٰ
عَمَّا
يُشْرِكُونَ
40
ظَهَرَ

خدا همان كسى است كه شما را آفريد، سپس به شما روزى بخشيد، آنگاه شما را مىميراند و پس از آن زنده مىگرداند. آيا در ميان شريكان شما كسى هست كه كارى از اين [قبيل] كند؟ منزه است او، و برتر است از آنچه [با وى] شريك مىگردانند. (40)
الْفَسَادُ
فِي
الْبَرِّ
وَالْبَحْرِ
بِمَا
كَسَبَتْ
أَيْدِي
النَّاسِ
لِيُذِيقَهُمْ
بَعْضَ
الَّذِي
عَمِلُوا
لَعَلَّهُمْ
يَرْجِعُونَ
41

به سبب آنچه دستهاى مردم فراهم آورده، فساد در خشكى و دريا نمودار شده است، تا [سزاى] بعضى از آنچه را كه كردهاند به آنان بچشاند، باشد كه بازگردند. (41)
صفحه: -
موقعیت:
55.26 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: