0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَلَقَدْ
وَصَّلْنَا
لَهُمُ
الْقَوْلَ
لَعَلَّهُمْ
يَتَذَكَّرُونَ
51
الَّذِينَ
آتَيْنَاهُمُ
الْكِتَابَ
مِنْ
قَبْلِهِ

و به راستى، اين گفتار را براى آنان پى در پى و به هم پيوسته نازل ساختيم، اميد كه آنان پند پذيرند. (51)
هُمْ
بِهِ
يُؤْمِنُونَ
52
وَإِذَا
يُتْلَىٰ
عَلَيْهِمْ
قَالُوا
آمَنَّا
بِهِ
إِنَّهُ
الْحَقُّ

كسانى كه قبل از آن، كتاب [آسمانى] به ايشان دادهايم، آنان به [قرآن] مىگروند. (52)
مِنْ
رَبِّنَا
إِنَّا
كُنَّا
مِنْ
قَبْلِهِ
مُسْلِمِينَ
53
أُولَٰئِكَ
يُؤْتَوْنَ
أَجْرَهُمْ
مَرَّتَيْنِ

و چون بر ايشان فرو خوانده مىشود، مىگويند: «بدان ايمان آورديم كه آن درست است [و] از طرف پروردگار ماست؛ ما پيش از آن [هم] از تسليمشوندگان بوديم.» (53)
بِمَا
صَبَرُوا
وَيَدْرَءُونَ
بِالْحَسَنَةِ
السَّيِّئَةَ
وَمِمَّا
رَزَقْنَاهُمْ
يُنْفِقُونَ
54

آنانند كه به [پاس] آنكه صبر كردند و [براى آنكه] بدى را با نيكى دفع مىنمايند و از آنچه روزىشان دادهايم انفاق مىكنند، دو بار پاداش خواهند يافت. (54)
وَإِذَا
سَمِعُوا
اللَّغْوَ
أَعْرَضُوا
عَنْهُ
وَقَالُوا
لَنَا
أَعْمَالُنَا
وَلَكُمْ
أَعْمَالُكُمْ
سَلَامٌ
عَلَيْكُمْ
لَا
نَبْتَغِي
الْجَاهِلِينَ
55
إِنَّكَ
لَا
تَهْدِي
مَنْ
أَحْبَبْتَ
وَلَٰكِنَّ
اللَّهَ
يَهْدِي
مَنْ

و چون لغوى بشنوند از آن روى برمىتابند و مىگويند: «كردارهاى ما از آنِ ما و كردارهاى شما از آنِ شماست، سلام بر شما، جوياى [مصاحبت] نادانان نيستيم.» (55)
يَشَاءُ
ۚ
وَهُوَ
أَعْلَمُ
بِالْمُهْتَدِينَ
56
وَقَالُوا
إِنْ
نَتَّبِعِ
الْهُدَىٰ
مَعَكَ
نُتَخَطَّفْ
مِنْ

در حقيقت، تو هر كه را دوست دارى نمىتوانى راهنمايى كنى، ليكن خداست كه هر كه را بخواهد راهنمايى مىكند، و او به راهيافتگان داناتر است. (56)
أَرْضِنَا
ۚ
أَوَلَمْ
نُمَكِّنْ
لَهُمْ
حَرَمًا
آمِنًا
يُجْبَىٰ
إِلَيْهِ
ثَمَرَاتُ
كُلِّ
شَيْءٍ
رِزْقًا
مِنْ
لَدُنَّا
وَلَٰكِنَّ
أَكْثَرَهُمْ
لَا
يَعْلَمُونَ
57
وَكَمْ
أَهْلَكْنَا
مِنْ
قَرْيَةٍ
بَطِرَتْ
مَعِيشَتَهَا

و گفتند: «اگر با تو از [نورِ] هدايت پيروى كنيم، از سرزمين خود ربوده خواهيم شد.» آيا آنان را در حرمى امن جاى نداديم كه محصولات هر چيزى -كه رزقى از جانب ماست- به سوى آن سرازير مىشود؟ ولى بيشترشان نمىدانند. (57)
ۖ
فَتِلْكَ
مَسَاكِنُهُمْ
لَمْ
تُسْكَنْ
مِنْ
بَعْدِهِمْ
إِلَّا
قَلِيلًا
ۖ
وَكُنَّا
نَحْنُ
الْوَارِثِينَ
58

و چه بسيار شهرها كه هلاكش كرديم، [زيرا] زندگى خوش، آنها را سرمست كرده بود. اين است سراهايشان كه پس از آنان -جز براى عدّه كمى- مورد سكونت قرار نگرفته، و ماييم كه وارث آنان بوديم. (58)
وَمَا
كَانَ
رَبُّكَ
مُهْلِكَ
الْقُرَىٰ
حَتَّىٰ
يَبْعَثَ
فِي
أُمِّهَا
رَسُولًا
يَتْلُو
عَلَيْهِمْ
آيَاتِنَا
ۚ
وَمَا
كُنَّا
مُهْلِكِي
الْقُرَىٰ
إِلَّا
وَأَهْلُهَا
ظَالِمُونَ
59

و پروردگار تو [هرگز] ويرانگر شهرها نبوده است تا [پيشتر] در مركز آنها پيامبرى برانگيزد كه آيات ما را بر ايشان بخواند، و ما شهرها را -تا مردمشان ستمگر نباشند- ويرانكننده نبودهايم. (59)
صفحه: -
موقعیت:
53.03 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: