0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:

سورَةُ النَّمْل
آیاتها
93
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
طس
ۚ
تِلْكَ
آيَاتُ
الْقُرْآنِ
وَكِتَابٍ
مُبِينٍ
1
هُدًى
وَبُشْرَىٰ
لِلْمُؤْمِنِينَ
2
الَّذِينَ
يُقِيمُونَ


طا، سين. اين است آيات قرآن و [آيات] كتابى روشنگر، (1) كه [مايه] هدايت و بشارت براى مؤمنان است. (2)
الصَّلَاةَ
وَيُؤْتُونَ
الزَّكَاةَ
وَهُمْ
بِالْآخِرَةِ
هُمْ
يُوقِنُونَ
3
إِنَّ
الَّذِينَ
لَا
يُؤْمِنُونَ
بِالْآخِرَةِ

همانان كه نماز برپا مىدارند و زكات مىدهند و خود به آخرت يقين دارند. (3)
زَيَّنَّا
لَهُمْ
أَعْمَالَهُمْ
فَهُمْ
يَعْمَهُونَ
4
أُولَٰئِكَ
الَّذِينَ
لَهُمْ
سُوءُ
الْعَذَابِ

كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، كردارهايشان را در نظرشان بياراستيم [تا همچنان] سرگشته بمانند. (4)
وَهُمْ
فِي
الْآخِرَةِ
هُمُ
الْأَخْسَرُونَ
5
وَإِنَّكَ
لَتُلَقَّى
الْقُرْآنَ
مِنْ
لَدُنْ
حَكِيمٍ
عَلِيمٍ
6


آنان كسانىاند كه عذاب سخت براى ايشان خواهد بود، و در آخرت، خود زيانكارترين [مردم]اند. (5) و حقاً تو قرآن را از سوى حكيمى دانا دريافت مىدارى. (6)
إِذْ
قَالَ
مُوسَىٰ
لِأَهْلِهِ
إِنِّي
آنَسْتُ
نَارًا
سَآتِيكُمْ
مِنْهَا
بِخَبَرٍ
أَوْ
آتِيكُمْ
بِشِهَابٍ
قَبَسٍ
لَعَلَّكُمْ
تَصْطَلُونَ
7
فَلَمَّا
جَاءَهَا
نُودِيَ
أَنْ
بُورِكَ
مَنْ
فِي
النَّارِ

[يادكن] هنگامى را كه موسى به خانواده خود گفت: «من آتشى به نظرم رسيد، به زودى براى شما خبرى از آن خواهم آورد، يا شعله آتشى براى شما مىآورم، باشد كه خود را گرم كنيد.» (7)
وَمَنْ
حَوْلَهَا
وَسُبْحَانَ
اللَّهِ
رَبِّ
الْعَالَمِينَ
8
يَا
مُوسَىٰ
إِنَّهُ
أَنَا
اللَّهُ
الْعَزِيزُ

چون نزد آن آمد، آوا رسيد كه: «خجسته [و مبارك گرديد] آنكه در كنار اين آتش و آنكه پيرامون آن است، و منزه است خدا، پروردگار جهانيان.» (8)
الْحَكِيمُ
9
وَأَلْقِ
عَصَاكَ
ۚ
فَلَمَّا
رَآهَا
تَهْتَزُّ
كَأَنَّهَا
جَانٌّ
وَلَّىٰ
مُدْبِرًا
وَلَمْ

«اى موسى، اين منم خداى عزيز حكيم.» (9)
يُعَقِّبْ
ۚ
يَا
مُوسَىٰ
لَا
تَخَفْ
إِنِّي
لَا
يَخَافُ
لَدَيَّ
الْمُرْسَلُونَ
10
إِلَّا
مَنْ
ظَلَمَ
ثُمَّ

و عصايت را بيفكن. پس چون آن را همچون مارى ديد كه مىجنبد، پشت گردانيد و به عقب بازنگشت. «اى موسى، مترس كه فرستادگان پيش من نمىترسند. (10)
بَدَّلَ
حُسْنًا
بَعْدَ
سُوءٍ
فَإِنِّي
غَفُورٌ
رَحِيمٌ
11
وَأَدْخِلْ
يَدَكَ
فِي
جَيْبِكَ
تَخْرُجْ

ليكن كسى كه ستم كرده سپس -بعد از بدى- نيكى را جايگزين [آن] گردانيده، [بداند] كه من آمرزنده مهربانم. (11)
بَيْضَاءَ
مِنْ
غَيْرِ
سُوءٍ
ۖ
فِي
تِسْعِ
آيَاتٍ
إِلَىٰ
فِرْعَوْنَ
وَقَوْمِهِ
ۚ
إِنَّهُمْ
كَانُوا
قَوْمًا
فَاسِقِينَ
12
فَلَمَّا
جَاءَتْهُمْ
آيَاتُنَا
مُبْصِرَةً
قَالُوا
هَٰذَا
سِحْرٌ
مُبِينٌ
13


و دستت را در گريبانت كن تا سپيد بىعيب بيرون آيد. [اينها] از [جمله] نشانههاى نُهگانهاى است [كه بايد] به سوى فرعون و قومش [ببَرى]، زيرا كه آنان مردمى نافرمانند. (12) و هنگامى كه آيات روشنگر ما به سويشان آمد گفتند: «اين سحرى آشكار است.» (13)
صفحه: -
موقعیت:
50.82 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: