0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
مَا
أَغْنَىٰ
عَنْهُمْ
مَا
كَانُوا
يُمَتَّعُونَ
207
وَمَا
أَهْلَكْنَا
مِنْ
قَرْيَةٍ
إِلَّا
لَهَا
مُنْذِرُونَ
208


آنچه از آن برخوردار مىشدند، به كارشان نمىآيد [و عذاب را از آنان دفع نمىكند]؟ (207) و هيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر آنكه براى آن هشداردهندگانى بود. (208)
ذِكْرَىٰ
وَمَا
كُنَّا
ظَالِمِينَ
209
وَمَا
تَنَزَّلَتْ
بِهِ
الشَّيَاطِينُ
210
وَمَا
يَنْبَغِي


[تا آنان را] تذكر [دهند]؛ و ما ستمكار نبودهايم. (209) و شيطانها آن را فرود نياوردهاند. (210)
لَهُمْ
وَمَا
يَسْتَطِيعُونَ
211
إِنَّهُمْ
عَنِ
السَّمْعِ
لَمَعْزُولُونَ
212
فَلَا
تَدْعُ
مَعَ


و آنان را نسزد و نمىتوانند [وحى كنند]. (211) در حقيقت آنها از شنيدن، معزول [و محروم]اند. (212)
اللَّهِ
إِلَٰهًا
آخَرَ
فَتَكُونَ
مِنَ
الْمُعَذَّبِينَ
213
وَأَنْذِرْ
عَشِيرَتَكَ
الْأَقْرَبِينَ
214
وَاخْفِضْ


پس با خدا، خداى ديگر مخوان كه از عذابشدگان خواهى شد. (213) و خويشان نزديكت را هشدار ده. (214)
جَنَاحَكَ
لِمَنِ
اتَّبَعَكَ
مِنَ
الْمُؤْمِنِينَ
215
فَإِنْ
عَصَوْكَ
فَقُلْ
إِنِّي
بَرِيءٌ
مِمَّا

و براى آن مؤمنانى كه تو را پيروى كردهاند، بال خود را فرو گستر. (215)
تَعْمَلُونَ
216
وَتَوَكَّلْ
عَلَى
الْعَزِيزِ
الرَّحِيمِ
217
الَّذِي
يَرَاكَ
حِينَ
تَقُومُ
218



و اگر تو را نافرمانى كردند، بگو: «من از آنچه مىكنيد بيزارم.» (216) و بر [خداىِ] عزيزِ مهربان توكل كن، (217) آن كس كه چون [به نماز] برمىخيزى تو را مىبيند، (218)
وَتَقَلُّبَكَ
فِي
السَّاجِدِينَ
219
إِنَّهُ
هُوَ
السَّمِيعُ
الْعَلِيمُ
220
هَلْ
أُنَبِّئُكُمْ


و حركت تو را در ميان سجدهكنندگان [مىنگرد]. (219) او همان شنواى داناست. (220)
عَلَىٰ
مَنْ
تَنَزَّلُ
الشَّيَاطِينُ
221
تَنَزَّلُ
عَلَىٰ
كُلِّ
أَفَّاكٍ
أَثِيمٍ
222
يُلْقُونَ


آيا شما را خبر دهم كه شياطين بر چه كسى فرود مىآيند؟ (221) بر هر دروغزن گناهكارى فرود مىآيند، (222)
السَّمْعَ
وَأَكْثَرُهُمْ
كَاذِبُونَ
223
وَالشُّعَرَاءُ
يَتَّبِعُهُمُ
الْغَاوُونَ
224
أَلَمْ


كه [دزدانه] گوش فرا مىدارند و بيشترشان دروغگويند، (223) و شاعران را گمراهان پيروى مىكنند. (224)
تَرَ
أَنَّهُمْ
فِي
كُلِّ
وَادٍ
يَهِيمُونَ
225
وَأَنَّهُمْ
يَقُولُونَ
مَا
لَا
يَفْعَلُونَ
226
إِلَّا
الَّذِينَ


آيا نديدهاى كه آنان در هر واديى سرگردانند؟ (225) و آنانند كه چيزهايى مىگويند كه انجام نمىدهند. (226)
آمَنُوا
وَعَمِلُوا
الصَّالِحَاتِ
وَذَكَرُوا
اللَّهَ
كَثِيرًا
وَانْتَصَرُوا
مِنْ
بَعْدِ
مَا
ظُلِمُوا
ۗ
وَسَيَعْلَمُ
الَّذِينَ
ظَلَمُوا
أَيَّ
مُنْقَلَبٍ
يَنْقَلِبُونَ
227

مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده و خدا را بسيار به ياد آورده و پس از آنكه مورد ستم قرار گرفتهاند يارى خواستهاند. و كسانى كه ستم كردهاند به زودى خواهند دانست به كدام بازگشتگاه برخواهند گشت. (227)
صفحه: -
موقعیت:
50.5 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: