background
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
40
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا
بدين اميد كه اگر ساحران غالب شدند از آنان پيروى كنيم؟» (40)
لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ
41
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ
و چون ساحران پيش فرعون آمدند، گفتند: «آيا اگر ما غالب آييم واقعاً براى ما مزدى خواهد بود؟» (41)
إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
42
قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ
43
فَأَلْقَوْا
گفت: «آرى، و در آن صورت شما حتماً از [زمره‌] مقرّبان خواهيد شد.» (42) موسى به آنان گفت: «آنچه را شما مى‌اندازيد بيندازيد.» (43)
حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ
44
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ
پس ريسمانها و چوبدستى‌هايشان را انداختند و گفتند: «به عزّت فرعون كه ما حتماً پيروزيم.» (44)
عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
45
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
46
قَالُوا آمَنَّا
پس موسى عصايش را انداخت و بناگاه هر چه را به دروغ برساخته بودند بلعيد. (45) در نتيجه، ساحران به حالت سجده درافتادند. (46)
بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
47
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ
48
قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ
گفتند: «به پروردگار جهانيان ايمان آورديم: (47) پروردگار موسى و هارون.» (48)
آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ
أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ
49
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا
گفت: « [آيا] پيش از آنكه به شما اجازه دهم به او ايمان آورديد؟ قطعاً او همان بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است. به زودى خواهيد دانست. حتماً دستها و پاهاى شما را از چپ و راست خواهم بريد و همه‌تان را به دار خواهم آويخت.» (49)
إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ
50
إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ
گفتند: «باكى نيست، ما روى به سوى پروردگار خود مى‌آوريم. (50)
كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ
51
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ
ما اميدواريم كه پروردگارمان گناهانمان را بر ما ببخشايد، [چرا] كه نخستين ايمان‌آورندگان بوديم.» (51)
مُتَّبَعُونَ
52
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
53
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ
54
و به موسى وحى كرديم كه: «بندگان مرا شبانه حركت ده، زيرا شما مورد تعقيب قرار خواهيد گرفت.» (52) پس فرعون مأمورانِ جمع‌آورىِ [خود را] به شهرها فرستاد، (53) [و گفت:] «اينها عده‌اى ناچيزند. (54)
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ
55
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ
56
فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ
و راستى آنها ما را بر سر خشم آورده‌اند، (55) و[لى‌] ما همگى به حال آماده‌باش درآمده‌ايم.» (56)
وَعُيُونٍ
57
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
58
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
59
سرانجام، ما آنان را از باغستانها و چشمه‌سارها، (57) و گنجينه‌ها و جايگاه‌هاى پر ناز و نعمت بيرون كرديم. (58) [اراده ما] چنين بود، و آن [نعمتها] را به فرزندان اسرائيل ميراث داديم. (59)
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ
60
پس هنگام برآمدن آفتاب، آنها را تعقيب كردند. (60)
صفحه: -