background
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ
20
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ
گفت: «آن را هنگامى مرتكب شدم كه از گمراهان بودم، (20)
لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ
21
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ
و چون از شما ترسيدم، از شما گريختم، تا پروردگارم به من دانش بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد. (21)
بَنِي إِسْرَائِيلَ
22
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ
23
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ
و [آيا] اينكه فرزندان اسرائيل را بنده [خود] ساخته‌اى نعمتى است كه منّتش را بر من مى‌نهى؟» (22) فرعون گفت: «و پروردگار جهانيان چيست؟» (23)
وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ
24
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ
25
گفت: «پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است-اگر اهل يقين باشيد.» (24) [فرعون‌] به كسانى كه پيرامونش بودند گفت: «آيا نمى‌شنويد؟» (25)
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
26
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ
[موسى دوباره‌] گفت: «پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شما.» (26)
لَمَجْنُونٌ
27
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ
28
[فرعون‌] گفت: «واقعاً اين پيامبرى كه به سوى شما فرستاده شده، سخت ديوانه است.» (27) [موسى‌] گفت: «پروردگار خاور و باختر و آنچه ميان آن دو است-اگر تعقّل كنيد.» (28)
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ
29
قَالَ أَوَلَوْ
[فرعون‌] گفت: «اگر خدايى غير از من اختيار كنى قطعاً تو را از [جمله‌] زندانيان خواهم ساخت.» (29)
جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِينٍ
30
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
31
گفت: «گر چه براى تو چيزى آشكار بياورم؟» (30) گفت: «اگر راست مى‌گويى آن را بياور.» (31)
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ
32
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ
پس عصاى خود بيفكند و بناگاه آن اژدرى نمايان شد. (32)
لِلنَّاظِرِينَ
33
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
34
يُرِيدُ أَنْ
و دستش را بيرون كشيد و بناگاه آن براى تماشاگران سپيد مى‌نمود. (33) [فرعون‌] به سرانى كه پيرامونش بودند گفت: «واقعاً اين ساحرى بسيار داناست. (34)
يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
35
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ
مى‌خواهد با سحر خود، شما را از سرزمينتان بيرون كند، اكنون چه رأى مى‌دهيد؟» (35)
حَاشِرِينَ
36
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ
37
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ
38
گفتند: «او و برادرش را در بند دار و گردآورندگان را به شهرها بفرست، (36) تا هر ساحر ماهرى را نزد تو بياورند.» (37) پس ساحران براى موعدِ روزى معلوم گردآورى شدند. (38)
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ
39
و به توده مردم گفته شد: «آيا شما هم جمع خواهيد شد؟ (39)
صفحه: -