0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
سورَةُ الشُّعَرَآء
آیاتها
227
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
طسم
1
تِلْكَ
آيَاتُ
الْكِتَابِ
الْمُبِينِ
2
لَعَلَّكَ
بَاخِعٌ
نَفْسَكَ
أَلَّا
يَكُونُوا
1
2
طا، سين، ميم. (1) اين است آيههاى كتاب روشنگر. (2)
مُؤْمِنِينَ
3
إِنْ
نَشَأْ
نُنَزِّلْ
عَلَيْهِمْ
مِنَ
السَّمَاءِ
آيَةً
فَظَلَّتْ
أَعْنَاقُهُمْ
3
شايد تو از اينكه [مشركان] ايمان نمىآورند، جان خود را تباه سازى. (3)
لَهَا
خَاضِعِينَ
4
وَمَا
يَأْتِيهِمْ
مِنْ
ذِكْرٍ
مِنَ
الرَّحْمَٰنِ
مُحْدَثٍ
إِلَّا
كَانُوا
4
اگر بخواهيم، معجزهاى از آسمان بر آنان فرود مىآوريم، تا در برابر آن، گردنهايشان خاضع گردد. (4)
عَنْهُ
مُعْرِضِينَ
5
فَقَدْ
كَذَّبُوا
فَسَيَأْتِيهِمْ
أَنْبَاءُ
مَا
كَانُوا
بِهِ
يَسْتَهْزِئُونَ
6
5
6
و هيچ تذكر جديدى از سوى [خداى] رحمان برايشان نيامد جز اينكه همواره از آن روى برمىتافتند. (5) [آنان] در حقيقت به تكذيب پرداختند، و به زودى خبر آنچه كه بدان ريشخند مى كردند، بديشان خواهد رسيد. (6)
أَوَلَمْ
يَرَوْا
إِلَى
الْأَرْضِ
كَمْ
أَنْبَتْنَا
فِيهَا
مِنْ
كُلِّ
زَوْجٍ
كَرِيمٍ
7
7
مگر در زمين ننگريستهاند كه چه قدر در آن از هر گونه جفتهاى زيبا رويانيدهايم؟ (7)
إِنَّ
فِي
ذَٰلِكَ
لَآيَةً
ۖ
وَمَا
كَانَ
أَكْثَرُهُمْ
مُؤْمِنِينَ
8
وَإِنَّ
رَبَّكَ
لَهُوَ
الْعَزِيزُ
8
قطعاً در اين [هنرنمايى] عبرتى است و[لى] بيشترشان ايمانآورنده نيستند. (8)
الرَّحِيمُ
9
وَإِذْ
نَادَىٰ
رَبُّكَ
مُوسَىٰ
أَنِ
ائْتِ
الْقَوْمَ
الظَّالِمِينَ
10
قَوْمَ
9
10
و در حقيقت، پروردگار تو همان شكستناپذير مهربان است. (9) و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا درداد كه به سوى قوم ستمكار برو: (10)
فِرْعَوْنَ
ۚ
أَلَا
يَتَّقُونَ
11
قَالَ
رَبِّ
إِنِّي
أَخَافُ
أَنْ
يُكَذِّبُونِ
12
وَيَضِيقُ
11
12
قوم فرعون؛ آيا پروا ندارند؟! (11) گفت: «پروردگارا، مىترسم مرا تكذيب كنند، (12)
صَدْرِي
وَلَا
يَنْطَلِقُ
لِسَانِي
فَأَرْسِلْ
إِلَىٰ
هَارُونَ
13
وَلَهُمْ
عَلَيَّ
ذَنْبٌ
فَأَخَافُ
13
و سينهام تنگ مىگردد، و زبانم باز نمىشود، پس به سوى هارون بفرست. (13)
أَنْ
يَقْتُلُونِ
14
قَالَ
كَلَّا
ۖ
فَاذْهَبَا
بِآيَاتِنَا
ۖ
إِنَّا
مَعَكُمْ
مُسْتَمِعُونَ
15
فَأْتِيَا
14
15
و [از طرفى] آنان بر [گردن] من خونى دارند و مىترسم مرا بكشند.» (14) فرمود: «نه، چنين نيست؛ نشانههاى ما را [براى آنان] بِبَريد كه ما با شما شنوندهايم.» (15)
فِرْعَوْنَ
فَقُولَا
إِنَّا
رَسُولُ
رَبِّ
الْعَالَمِينَ
16
أَنْ
أَرْسِلْ
مَعَنَا
بَنِي
إِسْرَائِيلَ
17
16
17
پس به سوى فرعون برويد و بگوييد: «ما پيامبر پروردگار جهانيانيم، (16) فرزندان اسرائيل را با ما بفرست.» (17)
قَالَ
أَلَمْ
نُرَبِّكَ
فِينَا
وَلِيدًا
وَلَبِثْتَ
فِينَا
مِنْ
عُمُرِكَ
سِنِينَ
18
وَفَعَلْتَ
18
[فرعون] گفت: «آيا تو را از كودكى در ميان خود نپرورديم و ساليانى چند از عمرت را پيش ما نماندى؟ (18)
فَعْلَتَكَ
الَّتِي
فَعَلْتَ
وَأَنْتَ
مِنَ
الْكَافِرِينَ
19
19
و [سرانجام] كار خود را كردى، و تو از ناسپاسانى.» (19)
صفحه: -