0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
فَجَعَلَهُمْ
جُذَاذًا
إِلَّا
كَبِيرًا
لَهُمْ
لَعَلَّهُمْ
إِلَيْهِ
يَرْجِعُونَ
58
قَالُوا
مَنْ
فَعَلَ

پس آنها را -جز بزرگترشان را- ريز ريز كرد، باشد كه ايشان به سراغ آن بروند. (58)
هَٰذَا
بِآلِهَتِنَا
إِنَّهُ
لَمِنَ
الظَّالِمِينَ
59
قَالُوا
سَمِعْنَا
فَتًى
يَذْكُرُهُمْ
يُقَالُ
لَهُ

گفتند: «چه كسى با خدايان ما چنين [معاملهاى] كرده، كه او واقعاً از ستمكاران است؟» (59)
إِبْرَاهِيمُ
60
قَالُوا
فَأْتُوا
بِهِ
عَلَىٰ
أَعْيُنِ
النَّاسِ
لَعَلَّهُمْ
يَشْهَدُونَ
61
قَالُوا


گفتند: «شنيديم جوانى، از آنها [به بدى] ياد مىكرد كه به او ابراهيم گفته مىشود.» (60) گفتند: «پس او را در برابر ديدگان مردم بياوريد، باشد كه آنان شهادت دهند.» (61)
أَأَنْتَ
فَعَلْتَ
هَٰذَا
بِآلِهَتِنَا
يَا
إِبْرَاهِيمُ
62
قَالَ
بَلْ
فَعَلَهُ
كَبِيرُهُمْ
هَٰذَا
فَاسْأَلُوهُمْ

گفتند: «اى ابراهيم، آيا تو با خدايان ما چنين كردى؟» (62)
إِنْ
كَانُوا
يَنْطِقُونَ
63
فَرَجَعُوا
إِلَىٰ
أَنْفُسِهِمْ
فَقَالُوا
إِنَّكُمْ
أَنْتُمُ
الظَّالِمُونَ
64


گفت: «[نه] بلكه آن را اين بزرگترشان كرده است، اگر سخن مىگويند از آنها بپرسيد.» (63) پس به خود آمده و [به يكديگر] گفتند: «در حقيقت، شما ستمكاريد.» (64)
ثُمَّ
نُكِسُوا
عَلَىٰ
رُءُوسِهِمْ
لَقَدْ
عَلِمْتَ
مَا
هَٰؤُلَاءِ
يَنْطِقُونَ
65
قَالَ
أَفَتَعْبُدُونَ

سپس سرافكنده شدند [و گفتند:] «قطعاً دانستهاى كه اينها سخن نمىگويند.» (65)
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
مَا
لَا
يَنْفَعُكُمْ
شَيْئًا
وَلَا
يَضُرُّكُمْ
66
أُفٍّ
لَكُمْ
وَلِمَا
تَعْبُدُونَ

گفت: «آيا جز خدا چيزى را مىپرستيد كه هيچ سود و زيانى به شما نمىرساند؟ (66)
مِنْ
دُونِ
اللَّهِ
ۖ
أَفَلَا
تَعْقِلُونَ
67
قَالُوا
حَرِّقُوهُ
وَانْصُرُوا
آلِهَتَكُمْ
إِنْ
كُنْتُمْ

اف بر شما و بر آنچه غير از خدا مىپرستيد. مگر نمىانديشيد؟» (67)
فَاعِلِينَ
68
قُلْنَا
يَا
نَارُ
كُونِي
بَرْدًا
وَسَلَامًا
عَلَىٰ
إِبْرَاهِيمَ
69
وَأَرَادُوا
بِهِ


گفتند: «اگر كارى مىكنيد، او را بسوزانيد و خدايانتان را يارى دهيد.» (68) گفتيم: «اى آتش، براى ابراهيم سرد و بىآسيب باش.» (69)
كَيْدًا
فَجَعَلْنَاهُمُ
الْأَخْسَرِينَ
70
وَنَجَّيْنَاهُ
وَلُوطًا
إِلَى
الْأَرْضِ
الَّتِي
بَارَكْنَا

و خواستند به او نيرنگى بزنند و[لى] آنان را زيانكارترين [مردم] قرار داديم. (70)
فِيهَا
لِلْعَالَمِينَ
71
وَوَهَبْنَا
لَهُ
إِسْحَاقَ
وَيَعْقُوبَ
نَافِلَةً
ۖ
وَكُلًّا
جَعَلْنَا
صَالِحِينَ
72


و او و لوط را [براى رفتن] به سوى آن سرزمينى كه براى جهانيان در آن بركت نهاده بوديم، رهانيديم. (71) و اسحاق و يعقوب را [به عنوان نعمتى] افزون به او بخشوديم و همه را از شايستگان قرار داديم. (72)
صفحه: -
موقعیت:
40.81 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: