0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
قَالُوا
يَا
مُوسَىٰ
إِمَّا
أَنْ
تُلْقِيَ
وَإِمَّا
أَنْ
نَكُونَ
أَوَّلَ
مَنْ
أَلْقَىٰ
65
65
[ساحران] گفتند: «اى موسى، يا تو مىافكنى يا [ما] نخستين كس باشيم كه مى اندازيم؟» (65)
قَالَ
بَلْ
أَلْقُوا
ۖ
فَإِذَا
حِبَالُهُمْ
وَعِصِيُّهُمْ
يُخَيَّلُ
إِلَيْهِ
مِنْ
سِحْرِهِمْ
أَنَّهَا
تَسْعَىٰ
66
فَأَوْجَسَ
فِي
نَفْسِهِ
خِيفَةً
مُوسَىٰ
67
قُلْنَا
لَا
تَخَفْ
إِنَّكَ
أَنْتَ
الْأَعْلَىٰ
68
66
67
68
گفت: «[نه،] بلكه شما بيندازيد.» پس ناگهان ريسمانها و چوبدستىهايشان، بر اثر سِحْرشان، در خيال او، [چنين] مىنمود كه آنها به شتاب مىخزند. (66) و موسى در خود بيمى احساس كرد. (67) گفتيم: «مترس كه تو خود برترى؛ (68)
وَأَلْقِ
مَا
فِي
يَمِينِكَ
تَلْقَفْ
مَا
صَنَعُوا
ۖ
إِنَّمَا
صَنَعُوا
كَيْدُ
سَاحِرٍ
ۖ
وَلَا
يُفْلِحُ
السَّاحِرُ
حَيْثُ
أَتَىٰ
69
فَأُلْقِيَ
السَّحَرَةُ
سُجَّدًا
قَالُوا
آمَنَّا
بِرَبِّ
هَارُونَ
وَمُوسَىٰ
70
قَالَ
69
70
و آنچه در دست راست دارى بينداز، تا هر چه را ساختهاند ببلعد. در حقيقت، آنچه سرهمبندى كردهاند، افسون افسونگر است، و افسونگر هر جا برود رستگار نمى شود.» (69) پس ساحران به سجده درافتادند. گفتند: «به پروردگار موسى و هارون ايمان آورديم.» (70)
آمَنْتُمْ
لَهُ
قَبْلَ
أَنْ
آذَنَ
لَكُمْ
ۖ
إِنَّهُ
لَكَبِيرُكُمُ
الَّذِي
عَلَّمَكُمُ
السِّحْرَ
ۖ
فَلَأُقَطِّعَنَّ
أَيْدِيَكُمْ
وَأَرْجُلَكُمْ
مِنْ
خِلَافٍ
وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ
فِي
جُذُوعِ
النَّخْلِ
وَلَتَعْلَمُنَّ
أَيُّنَا
أَشَدُّ
عَذَابًا
وَأَبْقَىٰ
71
قَالُوا
لَنْ
نُؤْثِرَكَ
عَلَىٰ
مَا
جَاءَنَا
مِنَ
الْبَيِّنَاتِ
71
[فرعون] گفت: «آيا پيش از آنكه به شما اجازه دهم، به او ايمان آورديد؟ قطعاً او بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته است، پس بىشك دستهاى شما و پاهايتان را يكى از راست و يكى از چپ قطع مىكنم و شما را بر تنههاى درخت خرما به دار مىآويزم، تا خوب بدانيد عذاب كدام يك از ما سختتر و پايدارتر است.» (71)
وَالَّذِي
فَطَرَنَا
ۖ
فَاقْضِ
مَا
أَنْتَ
قَاضٍ
ۖ
إِنَّمَا
تَقْضِي
هَٰذِهِ
الْحَيَاةَ
الدُّنْيَا
72
إِنَّا
72
گفتند: «ما هرگز تو را بر معجزاتى كه به سوى ما آمده و [بر] آن كس كه ما را پديد آورده است، ترجيح نخواهيم داد؛ پس هر حكمى مىخواهى بكن كه تنها در اين زندگى دنياست كه [تو] حكم مىرانى. (72)
آمَنَّا
بِرَبِّنَا
لِيَغْفِرَ
لَنَا
خَطَايَانَا
وَمَا
أَكْرَهْتَنَا
عَلَيْهِ
مِنَ
السِّحْرِ
ۗ
وَاللَّهُ
خَيْرٌ
وَأَبْقَىٰ
73
إِنَّهُ
مَنْ
يَأْتِ
رَبَّهُ
مُجْرِمًا
فَإِنَّ
لَهُ
جَهَنَّمَ
لَا
يَمُوتُ
73
ما به پروردگارمان ايمان آورديم، تا گناهان ما و آن سحرى كه ما را بدان واداشتى بر ما ببخشايد، و خدا بهتر و پايدارتر است.» (73)
فِيهَا
وَلَا
يَحْيَىٰ
74
وَمَنْ
يَأْتِهِ
مُؤْمِنًا
قَدْ
عَمِلَ
الصَّالِحَاتِ
فَأُولَٰئِكَ
74
در حقيقت، هر كه به نزد پروردگارش گنهكار رود، جهنم براى اوست. در آن نه مىميرد و نه زندگى مىيابد. (74)
لَهُمُ
الدَّرَجَاتُ
الْعُلَىٰ
75
جَنَّاتُ
عَدْنٍ
تَجْرِي
مِنْ
تَحْتِهَا
الْأَنْهَارُ
خَالِدِينَ
فِيهَا
75
و هر كه مؤمن به نزد او رود، در حالى كه كارهاى شايسته انجام داده باشد، براى آنان درجات والا خواهد بود: (75)
ۚ
وَذَٰلِكَ
جَزَاءُ
مَنْ
تَزَكَّىٰ
76
76
بهشتهاى عدن كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است. جاودانه در آن مىمانند، و اين است پاداش كسى كه به پاكى گرايد. (76)
صفحه: -