0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَالَّذِينَ
يُتَوَفَّوْنَ
مِنْكُمْ
وَيَذَرُونَ
أَزْوَاجًا
يَتَرَبَّصْنَ
بِأَنْفُسِهِنَّ
أَرْبَعَةَ
أَشْهُرٍ
وَعَشْرًا
ۖ
فَإِذَا
بَلَغْنَ
أَجَلَهُنَّ
فَلَا
جُنَاحَ
عَلَيْكُمْ
فِيمَا
فَعَلْنَ
فِي
أَنْفُسِهِنَّ
بِالْمَعْرُوفِ
ۗ
وَاللَّهُ
بِمَا
تَعْمَلُونَ
خَبِيرٌ
234
وَلَا
جُنَاحَ
عَلَيْكُمْ
فِيمَا
عَرَّضْتُمْ
بِهِ
مِنْ

و كسانى از شما كه مىميرند و همسرانى بر جاى مىگذارند، [همسران] چهار ماه و ده روز انتظار مىبرند؛ پس هرگاه عدّه خود را به پايان رساندند، در آنچه آنان به نحو پسنديده درباره خود انجام دهند، گناهى بر شما نيست، و خداوند به آنچه انجام مىدهيد آگاه است. (234)
خِطْبَةِ
النِّسَاءِ
أَوْ
أَكْنَنْتُمْ
فِي
أَنْفُسِكُمْ
ۚ
عَلِمَ
اللَّهُ
أَنَّكُمْ
سَتَذْكُرُونَهُنَّ
وَلَٰكِنْ
لَا
تُوَاعِدُوهُنَّ
سِرًّا
إِلَّا
أَنْ
تَقُولُوا
قَوْلًا
مَعْرُوفًا
ۚ
وَلَا
تَعْزِمُوا
عُقْدَةَ
النِّكَاحِ
حَتَّىٰ
يَبْلُغَ
الْكِتَابُ
أَجَلَهُ
ۚ
وَاعْلَمُوا
أَنَّ
اللَّهَ
يَعْلَمُ
مَا
فِي
أَنْفُسِكُمْ
فَاحْذَرُوهُ
ۚ
وَاعْلَمُوا
أَنَّ
اللَّهَ
غَفُورٌ
حَلِيمٌ
235
لَا
جُنَاحَ
عَلَيْكُمْ
إِنْ
طَلَّقْتُمُ
النِّسَاءَ
مَا
لَمْ
تَمَسُّوهُنَّ
أَوْ
تَفْرِضُوا

و در باره آنچه شما به طور سربسته، از آنان [در عدّه وفات] خواستگارى كرده، يا [آن را] در دل پوشيده داشتهايد، بر شما گناهى نيست. خدا مىدانست كه [شما] به زودى به ياد آنان خواهيد افتاد، ولى با آنان قول و قرار پنهانى مگذاريد، مگر آنكه سخنى پسنديده بگوييد. و به عقد زناشويى تصميم مگيريد، تا زمان مقرر به سرآيد، و بدانيد كه خداوند آنچه را در دل داريد مىداند. پس، از [مخالفت] او بترسيد، و بدانيد كه خداوند آمرزنده و بردبار است. (235)
لَهُنَّ
فَرِيضَةً
ۚ
وَمَتِّعُوهُنَّ
عَلَى
الْمُوسِعِ
قَدَرُهُ
وَعَلَى
الْمُقْتِرِ
قَدَرُهُ
مَتَاعًا
بِالْمَعْرُوفِ
ۖ
حَقًّا
عَلَى
الْمُحْسِنِينَ
236
وَإِنْ
طَلَّقْتُمُوهُنَّ
مِنْ
قَبْلِ
أَنْ
تَمَسُّوهُنَّ

اگر زنان را، مادامى كه با آنان نزديكى نكرده و بر ايشان مَهرى [نيز] معين نكردهايد، طلاق گوييد، بر شما گناهى نيست، و آنان را به طور پسنديده، به نوعى بهرهمند كنيد -توانگر به اندازه [توان] خود، و تنگدست به اندازه [وسع] خود. [اين كارى است] شايسته نيكوكاران. (236)
وَقَدْ
فَرَضْتُمْ
لَهُنَّ
فَرِيضَةً
فَنِصْفُ
مَا
فَرَضْتُمْ
إِلَّا
أَنْ
يَعْفُونَ
أَوْ
يَعْفُوَ
الَّذِي
بِيَدِهِ
عُقْدَةُ
النِّكَاحِ
ۚ
وَأَنْ
تَعْفُوا
أَقْرَبُ
لِلتَّقْوَىٰ
ۚ
وَلَا
تَنْسَوُا
الْفَضْلَ
بَيْنَكُمْ
ۚ
إِنَّ
اللَّهَ
بِمَا
تَعْمَلُونَ
بَصِيرٌ
237

و اگر پيش از آنكه با آنان نزديكى كنيد، طلاقشان گفتيد، در حالى كه براى آنان مَهرى معين كردهايد، پس نصف آنچه را تعيين نمودهايد [به آنان بدهيد]، مگر اينكه آنان خود ببخشند، يا كسى كه پيوند نكاح به دست اوست ببخشد؛ و گذشت كردنِ شما به تقوا نزديكتر است. و در ميان يكديگر بزرگوارى را فراموش مكنيد، زيرا خداوند به آنچه انجام مىدهيد بيناست. (237)
صفحه: -
موقعیت:
3.86 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: