background
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا
96
فَإِنَّمَا
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى [خداى‌] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‌دهد. (96)
يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا
97
وَكَمْ
در حقيقت، ما اين [قرآن‌] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بدان نويد، و مردم ستيزه‌جو را بدان بيم دهى. (97)
أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ
رِكْزًا
98
و چه بسيار نسلها كه پيش از آنان هلاك كرديم. آيا كسى از آنان را مى‌يابى يا صدايى از ايشان مى‌شنوى؟ (98)
سورَةُ طٰهٰ
آیاتها
135
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
طه
1
مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ
2
إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ
3
طه. (1) قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به رنج افتى، (2) جز اينكه براى هر كه مى‌ترسد، پندى باشد. (3)
تَنْزِيلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى
4
الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ
5
[كتابى است‌] نازل شده از جانب كسى كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريده است. (4) خداى رحمان كه بر عرش استيلا يافته است. (5)
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ
6
وَإِنْ
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و آنچه ميان آن دو و آنچه زير خاك است از آنِ اوست. (6)
تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى
7
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ
و اگر سخن به آواز گويى، او نهان و نهان‌تر را مى‌داند. (7)
الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ
8
وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ
9
إِذْ رَأَىٰ نَارًا فَقَالَ
خدايى كه جز او معبودى نيست [و] نامهاى نيكو به او اختصاص دارد. (8) و آيا خبر موسى به تو رسيد؟ (9)
لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى
النَّارِ هُدًى
10
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ يَا مُوسَىٰ
11
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ
هنگامى كه آتشى ديد، پس به خانواده خود گفت: «درنگ كنيد، زيرا من آتشى ديدم، اميد كه پاره‌اى از آن براى شما بياورم يا در پرتو آتش راه [خود را باز] يابم. (10) پس چون بدان رسيد، ندا داده شد كه: «اى موسى، (11)
نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
12
اين منم پروردگار تو، پاى‌پوش خويش بيرون آور كه تو در وادى مقدس «طُوى‌» هستى. (12)
صفحه: -