0.5x
1x
1.5x
2x
2.5x
پخش ترجمه:
فقط پخش ترجمه:
وَدَخَلَ
جَنَّتَهُ
وَهُوَ
ظَالِمٌ
لِنَفْسِهِ
قَالَ
مَا
أَظُنُّ
أَنْ
تَبِيدَ
هَٰذِهِ
أَبَدًا
35

و در حالى كه او به خويشتن ستمكار بود، داخل باغ شد [و] گفت: «گمان نمىكنم اين نعمت هرگز زوال پذيرد.» (35)
وَمَا
أَظُنُّ
السَّاعَةَ
قَائِمَةً
وَلَئِنْ
رُدِدْتُ
إِلَىٰ
رَبِّي
لَأَجِدَنَّ
خَيْرًا
مِنْهَا
مُنْقَلَبًا
36

و گمان نمىكنم كه رستاخيز بر پا شود، و اگر هم به سوى پروردگارم بازگردانده شوم قطعاً بهتر از اين را در بازگشت، خواهم يافت. (36)
قَالَ
لَهُ
صَاحِبُهُ
وَهُوَ
يُحَاوِرُهُ
أَكَفَرْتَ
بِالَّذِي
خَلَقَكَ
مِنْ
تُرَابٍ
ثُمَّ
مِنْ
نُطْفَةٍ
ثُمَّ
سَوَّاكَ
رَجُلًا
37
لَٰكِنَّا
هُوَ
اللَّهُ
رَبِّي
وَلَا
أُشْرِكُ
بِرَبِّي

رفيقش -در حالى كه با او گفت و گو مىكرد- به او گفت: «آيا به آن كسى كه تو را از خاك، سپس از نطفه آفريد، آنگاه تو را [به صورت] مردى درآورد، كافر شدى؟» (37)
أَحَدًا
38
وَلَوْلَا
إِذْ
دَخَلْتَ
جَنَّتَكَ
قُلْتَ
مَا
شَاءَ
اللَّهُ
لَا
قُوَّةَ
إِلَّا
بِاللَّهِ

اما من [مىگويم:] اوست خدا، پروردگار من، و هيچ كس را با پروردگارم شريك نمىسازم. (38)
ۚ
إِنْ
تَرَنِ
أَنَا
أَقَلَّ
مِنْكَ
مَالًا
وَوَلَدًا
39
فَعَسَىٰ
رَبِّي
أَنْ
يُؤْتِيَنِ

و چون داخل باغت شدى، چرا نگفتى: ماشاء الله، نيرويى جز به [قدرت] خدا نيست. اگر مرا از حيث مال و فرزند كمتر از خود مىبينى، (39)
خَيْرًا
مِنْ
جَنَّتِكَ
وَيُرْسِلَ
عَلَيْهَا
حُسْبَانًا
مِنَ
السَّمَاءِ
فَتُصْبِحَ
صَعِيدًا
زَلَقًا
40

اميد است كه پروردگارم بهتر از باغ تو به من عطا فرمايد، و بر آن [باغ تو] آفتى از آسمان بفرستد، تا به زمينى هموار و لغزنده تبديل گردد؛ (40)
أَوْ
يُصْبِحَ
مَاؤُهَا
غَوْرًا
فَلَنْ
تَسْتَطِيعَ
لَهُ
طَلَبًا
41
وَأُحِيطَ
بِثَمَرِهِ
فَأَصْبَحَ

يا آب آن [در زمين] فروكش كند تا هرگز نتوانى آن را به دست آورى.» (41)
يُقَلِّبُ
كَفَّيْهِ
عَلَىٰ
مَا
أَنْفَقَ
فِيهَا
وَهِيَ
خَاوِيَةٌ
عَلَىٰ
عُرُوشِهَا
وَيَقُولُ
يَا
لَيْتَنِي
لَمْ
أُشْرِكْ
بِرَبِّي
أَحَدًا
42
وَلَمْ
تَكُنْ
لَهُ
فِئَةٌ
يَنْصُرُونَهُ
مِنْ
دُونِ

[تا به او رسيد آنچه را بايد برسد] و [آفت آسمانى] ميوههايش را فرو گرفت. پس براى [از كف دادن] آنچه در آن [باغ] هزينه كرده بود، دستهايش را بر هم مىزد در حالى كه داربستهاى آن فرو ريخته بود. و [به حسرت] مىگفت: «اى كاش هيچ كس را شريك پروردگارم نمىساختم.» (42)
اللَّهِ
وَمَا
كَانَ
مُنْتَصِرًا
43
هُنَالِكَ
الْوَلَايَةُ
لِلَّهِ
الْحَقِّ
ۚ
هُوَ
خَيْرٌ
ثَوَابًا

و او را در برابر خدا گروهى نبود، تا ياريش كنند، و توانى نداشت كه خود را يارى كند. (43)
وَخَيْرٌ
عُقْبًا
44
وَاضْرِبْ
لَهُمْ
مَثَلَ
الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا
كَمَاءٍ
أَنْزَلْنَاهُ
مِنَ

در آنجا [آشكار شد كه] يارى به خداىِ حق تعلق دارد. اوست بهترين پاداش و [اوست] بهترين فرجام. (44)
السَّمَاءِ
فَاخْتَلَطَ
بِهِ
نَبَاتُ
الْأَرْضِ
فَأَصْبَحَ
هَشِيمًا
تَذْرُوهُ
الرِّيَاحُ
ۗ
وَكَانَ
اللَّهُ
عَلَىٰ
كُلِّ
شَيْءٍ
مُقْتَدِرًا
45

و براى آنان زندگى دنيا را مَثَل بزن كه مانند آبى است كه آن را از آسمان فرو فرستاديم؛ سپس گياه زمين با آن درآميخت و [چنان] خشك گرديد كه بادها پراكندهاش كردند، و خداست كه همواره بر هر چيزى تواناست. (45)
صفحه: -
موقعیت:
34.99 %
قرائت:
0 %
تکرار:
0 مرتبه
نمایش ترجمه: